انفیه دارويي است که با بيني به دورن مجاری تنفسی می کشند. انفیه از مجموعه اي از داروهاي معطرو عطسه آور تشکیل شده که با ایجاد عطسه  باعث باز شدن مجاری بینی می شود. انفیه از قدیم یکی از انواع درمان بیماری های سر به شمار می آید  و هم در کتب طبی قدیم و هم کتب احادیث به این موضوع اشاره شده است.

در کتاب مكارم الأخلاق  به نقل از ابو بصير ، از امام صادق عليه‏السلام آمده است: فراوانى عطسه ، شخص را از پنج چيز ، ايمن مى‏سازد: نخستين آنها جذام است؛ دوم ، بادهاى بدخيمى كه در سر و صورت ، جاى مى‏گيرد؛ سوم آن كه مايه ايمنى از جاى گرفتن آب در چشم مى‏شود؛ چهارم آن كه از سختى حفره‏هاى بينى ، مصونيت مى‏دهد؛ و پنجم آن كه از بيرون آمدن مو از چشم ، ايمنى مى‏دهد. ایشان به من فرمودند: «اگر دوست داشتى كه عطسه‏ات كم شو ، با روغن مرزنجو ، انفيه كن.

حضرت علی (ع) : استفاده از انفیه « ماده ای که اگر جلوی بینی بگیرند انسان چند بار مرتب عطسه می کند » سر را سالم و درمان تمام دردهای سر است. (تحف العقول صفحۀ ۹۵)

در الكافي ، جلد ۶ ، صفحه ۵۲۴  آمده است که امام صادق عليه‏السلام می فرماید : پيامبر خدا، چون سردرد مى‏كرد، به روغن كُنجد ، انفيه مى‏كرد.

به نقل از على بن يقطين گفته شده که به امام رضا (عليه السلام ) گفتم كه در سرم ، سردى شديدى حس مى كنم ، به گونه اى كه چون بادى به من مى خورد، چيزى نمى ماند كه از هوش بروم .

امام در پاسخ برايم چنين نوشت : ((بر تو باد انفيه عنبر و زنبق ، پس از غذا خوردن ، تا به اذن خداوند – جل جلاله – عافيت يابى (طب الائمه (ع): ص ۸۷)

منبع: پارسی طب