امام هادی (ع): چراغ پرفروغی که در زندان تاریک خلفا خاموش شد
در کویر سوزان سامرا، زیر آسمانی که با ابرهای ستم تیره شده بود، خورشیدی میدرخشید که نامش "علی" بود و لقبش "هادی". دهمین امام شیعیان، نه تنها هدایتگر دلها به سوی معارف ناب اسلامی بود، بلکه دریایی از کرامات و معجزات بود که در زندگی پربرکتش جاری شد.
کرامت در رفتار، پیش از کرامت در معجزه
امام هادی(ع) نه فقط با معجزات خارقالعاده، که با یک زندگی سراسر کرامت، درس عزت، صبر، علم و تقوا به بشریت آموختند.
بیشتر بدانید
«تحقیر بزرگ»! شکست در مصادره داراییهای روسیه اوج ناکامیهای اروپا| قضیة ساخنة
از سکوت تا بازسازی؛ نقش «روایتدرمانی» در ترمیم زخمهای عاطفی افراد| بینی و بینک
در برخورد با دوست و دشمن، با فقیر و غنی، با کودکان و سالخوردگان، همگان را با چنان احترام و مهر میپذیرفتند که خود، بزرگترین معجزه اخلاقی بود. حتی زندانبانان سختگیر نیز تحت تأثیر اخلاق کریمانه ایشان قرار میگرفتند.
خلفای عباسی امام هادی(ع) را محدود میکردند و مانع از ارتباطش با شیعیان میشدند. به همین علت، وی بیشتر به واسطه وکلایش، با شیعیان ارتباط داشت و حضرت عبدالعظیم حسنی (که حرم مطهر ایشان در شهرری قرار دارد)، یکی از آنان بود.
امروز مزار نورانی ایشان در سامرا، مأمن عاشقان و محبین است. این زیارتگاه به دلیل مدفن او و فرزندش امام حسن عسکری(ع)، حرم عسکریَین خوانده میشود.
حرم عسکریین در سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۶ش طی حملات تروریستی تخریب شد و ستاد بازسازی عتبات عالیات از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۴ش آن را بازسازی کرد.
اللهم صل علی علی بن محمد الهادی الامام التقی النقی و عجل فرج ولده صاحبالزمان