پارادوکس پیروزی: سیاست مردمی در برابر پایتخت سرمایه‌داری
پیروزی زهران ممدانی، که تنها یک سال پیش چهره‌ای ناشناخته بود، بر کرسی شهرداری نیویورک، بزرگترین و تجاری‌ترین شهر آمریکا، یک پدیده سیاسی قابل تأمل است. این پیروزی، اساساً تضاد میان دو جهان‌بینی را به نمایش می‌گذارد: گفتمان پوپولیستی-مردمی و قدرت متمرکز سرمایه‌داری. ممدانی با شعارهای صریح ضدثروتمندان، طرفداری از مستأجران و طرح افزایش مالیات بر ثروتمندان، جبهه‌ای ایدئولوژیک در برابر نخبگان شهر گشود. این امر به قدری نگران‌کننده تلقی شد که ۲۶ میلیاردر، از جمله مایک بلومبرگ، میلیون‌ها دلار برای جلوگیری از پیروزی او هزینه کردند. این جدال، نیویورک را موقتاً به عرصه‌ای برای نبرد میان «قدرت مردم» و «قدرت سرمایه» تبدیل کرد و پیروزی ممدانی نشان داد که خشم انباشته‌شده از نابرابری اقتصادی، نیروی محرک قوی‌تری از لابی‌های مالی عظیم است.
کمپین نامتعارف: قدرت ارتباطات فردی و دوری از ساختار حزبی
مسیر صعود ممدانی به شهرداری کاملاً خلاف جریان اصلی سیاست آمریکا بود. او نه با تکیه بر کمپین‌های تبلیغاتی میلیون دلاری دموکرات‌ها، بلکه از طریق «ارتباطات فردی» با اقشار به حاشیه رانده‌شده شهر (رانندگان تاکسی، فروشندگان، کارگران) به پیروزی رسید. این رویکرد متضاد با رقیب اصلی‌اش، اندرو کومو، و سیاست‌های مرسوم نخبگان دموکرات بود. حمایت سرد یا عدم حمایت کامل رهبران اصلی حزب دموکرات از او، نشان‌دهنده این است که ممدانی به عنوان یک نامزد مستقل با محوریت مطالبات معیشتی (ثبات اجاره‌بها، حمل و نقل ارزان)، توانست اعتماد رأی‌دهندگانی را جلب کند که از ساختارهای حزبی سنتی فاصله گرفته‌اند.
بیشتر بدانید
دکتر رضوان قاسم: هدف پشت پرده آتش‌بس امریکا در سودان، تسلط بر منطقه است| قضیة ساخنة
اهمیت راهبردی انتخابات آتی عراق؛ پیش‌بینی مشارکت بالا علیرغم عدم حضور جریان صدر| مع المراسلین
شکاف درون‌حزبی و زنگ خطر برای دموکرات‌ها
پیروزی ممدانی، با وجود آنکه در نهایت از حمایت محدود جناح چپ دموکرات بهره برد، زنگ خطری جدی برای رهبران اصلی حزب دموکرات محسوب می‌شود. تعلل شخصیت‌های کلیدی مانند حکیم جفریز و چاک شومر در حمایت زودهنگام از او، بیانگر نگرانی جناح میانه‌رو از ایدئولوژی‌های چپ‌گرایانه ممدانی است. از سوی دیگر، پیروزی او در شهری که پیش از این مهد لیبرالیسم محسوب می‌شد، نشان می‌دهد که نارضایتی‌های اقتصادی و اجتماعی می‌تواند باعث شود رأی‌دهندگان حتی از مرزهای حزبی عبور کنند و به نامزدی رأی دهند که در تضاد با خطوط قرمز سنتی حزب قرار دارد.
دگرگونی در افکار عمومی نیویورک: پیروزی گفتمان فلسطین
یکی از محوری‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین عوامل پیروزی ممدانی، موضع‌گیری صریح و بدون لکنت او در قبال مسئله فلسطین است. این پیروزی نشان می‌دهد که در نیویورک پس از عملیات طوفان‌الاقصی، نگرش‌ها نسبت به اسرائیل دچار تحول شده است. ممدانی، با اتهام نسل‌کشی به اسرائیل و قول‌هایی مبنی بر پیگیری حقوق فلسطینیان، توانست حمایت قاطع جامعه حامی فلسطین را به سوی خود جلب کند؛ جامعه‌ای که پیشتر احساس می‌کرد مطالباتشان در سیاست‌گذاری‌های محلی نادیده گرفته می‌شود. این پیروزی، قدرت گفتمان‌های بین‌المللی خاص را در شکل‌دهی به نتایج انتخابات محلی در کانون‌های جهانی نشان می‌دهد.
بهره سخن: الگوی جدیدی از رهبری شهری مبتنی بر عدالت‌خواهی
در نهایت، زهران ممدانی با تلفیق مطالبات معیشتی طبقه کارگر و موضع‌گیری‌های عدالت‌خواهانه در عرصه بین‌المللی، الگوی جدیدی برای رهبری شهری تعریف کرد. او با ارائه وعده‌های عملی مانند مهدکودک عمومی، اتوبوس رایگان و افزایش حداقل دستمزد به ۳۰ دلار، توانست تصویری امیدوارکننده از نیویورکی ارائه دهد که در آن «همه می‌توانند با امنیت و عزت زندگی کنند». این پیروزی، که ریشه در ناتوانی ساختارهای قدیمی در پاسخگویی به بحران‌های اقتصادی و اجتماعی داشت، نه تنها یک دستاورد سیاسی برای ممدانی، بلکه یک شاخص مهم از تغییر تمایلات رأی‌دهندگان در قلب نظام سرمایه‌داری آمریکاست.