استحاله درونی با فرزانگی؛ چگونه علامه طباطبایی پرسش‌های فلسفی شایگان را پاسخ داد؟

مقام علامه در نظر شایگان؛ عشق و گشادگی در برابر فلسفه اسلامی

دکتر داریوش شایگان علامه طباطبایی، مؤلف تفسیر وزین “المیزان”، را بیش از همه اساتید خود ستوده و به او احساس ارادت عمیقی داشته است. آنچه بیش از همه شایگان را تحت تأثیر قرار داده، خصلت اخلاقی و معرفتی علامه بود: “گشادگی و آمادگی او برای پذیرش”. علامه طباطبایی که به احاطه وسیع بر فرهنگ اسلامی و تفسیر قرآن شهره است، به گفته شایگان، کنجکاو بود و نسبت به جهان‌های معرفتی دیگر، حساسیت و هشیاری بسیار بالایی داشت.

فرآیند انتقال فرزانگی و تجربه منحصربه‌فرد

تأثیر علامه طباطبایی بر شایگان، فراتر از یک رابطه استاد و شاگردای صرف بوده است. دکتر شایگان عنوان می‌کند که هیچ یک از سؤالاتش در باب طیف فلسفه اسلامی بی‌پاسخ نمی‌ماند و علامه با شکیبایی و روشنی، تمامی جزئیات را تشریح می‌کرد. این فرآیند انتقال “فرزانگی”، به قدری عمیق بود که شایگان آن را تجربه‌ای می‌داند که “احتمالاً در جهان اسلامی یگانه است” و در درازمدت، نوعی “استحاله درونی” در وجود مخاطب به وجود می‌آورد.

جهت دسترسی به منبع کامل، لطفاً اینجا کلیک نمایید.