جایگاه تربیت عرفانی در اندیشه علامه
در این کتاب آمده است که در فلسفه تعلیم و تربیت معاصر، به تربیت عرفانی جایگاه اندکی داده شده است، در حالی که علامه طباطبایی در آثار خود، تربیت عرفانی را بنیادی برای رشد حقیقی انسان می‌داند. در رساله «لب‌اللباب»، او به معرفی آموزش و پرورش عرفانی پرداخته و آن را بر پایه فهم عرفان نظری و هستی‌شناسی عرفانی و آگاهی از حقایق دین استوار ساخته است.
سیر و سلوک، دعا و مراقبه به‌عنوان ابزار تربیتی
در ادامه، نویسندگان با تکیه بر رساله «الولایه» نشان می‌دهند که علامه طباطبایی تربیت عرفانی را در قالب سیر و سلوک علمی و عملی تبیین می‌کند. از منظر او، دعا، ذکر، مراقبه، خلوت، نیت خالص و ارادت، ابزارهایی برای تربیت روحانی و سیر الی‌الله هستند. به باور علامه، شناخت منازل و مقامات سلوکی کلید تدوین الگویی جامع برای برنامه‌ریزی تربیتی است؛ الگویی که این پژوهش تلاش کرده با تحلیل آثار او، اصول اساسی‌اش را شناسایی و تبیین کند.
جهت دسترسی به منبع کامل، لطفاً اینجا کلیک نمایید.