- تجربه توافقات صلح؛ عبرتی از انحراف اهداف واقعی
تجربه تاریخی توافقات ساختگی صلح، به‌ویژه توافق اسلو، بیانگر آن است که برگزاری چنین نشست‌هایی هرگز به احقاق حقوق ملت فلسطین منجر نشده است. هدف اصلی قدرت‌های غربی از این نشست‌ها تثبیت منافع خود و تقویت جایگاه رژیم صهیونیستی بوده است، در حالی که از محتوای این مذاکرات چیزی جز نمایش‌های سیاسی و رسانه‌ای حاصل نشده است. عدم اجرای مفاد توافقات گذشته و تشدید اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی ثابت می‌کند که تهران با آگاهی از ماهیت این نشست‌ها، تصمیم درستی گرفته است که در دام تکرار تجربه‌های شکست‌خورده نیفتد.
- فقدان نمایندگی واقعی ملت فلسطین
یکی از مهم‌ترین دلایل رد دعوت ایران برای شرکت در نشست شرم‌الشیخ، غیبت نمایندگان واقعی ملت فلسطین و جریان مقاومت است. در این نشست تنها افرادی مانند رئیس تشکیلات خودگردان حضور داشتند که مشروعیت آنها در داخل فلسطین با بحران و شکاف عمیق مواجه است. ایران بر این باور است که هرگونه مذاکره درباره آینده فلسطین بدون حضور نیروهای مقاومت و نمایندگان حقیقی مردم، فاقد اعتبار است و نمی‌تواند منافع مشروع ملت مظلوم فلسطین را تأمین کند. بنابراین، حمایت از چنین نشست‌هایی به معنی مشروعیت‌بخشی به نهادهایی است که در عمل در برابر دشمن سکوت کرده‌اند.
بیشتر بدانید
حسان علیان: اجلاس شرم‌الشیخ، «اجلاس شکاف» با هدف اصلی آزادی اسرای صهیونی| قضیة ساخنة
بحران آواربرداری در غزه؛ کمبود تجهیزات مانع بیرون کشیدن اجساد بیش از 10 هزار شهید| مع المراسلین
- سوء‌استفاده سیاسی از حضور ایران
محور سوم در تصمیم ایران، درک واقع‌بینانه از اهداف پشت‌پرده طراحان نشست شرم‌الشیخ است. محافل وابسته به رئیس‌جمهور آمریکا می‌کوشند با بهره‌برداری از حضور احتمالی ایران، این کشور را به‌عنوان بخشی از چارچوب‌های پیشنهادی خود در منطقه معرفی کنند و با القای مشروعیت مصنوعی، سیاست‌های ضدایرانی را تثبیت کنند. بدین ترتیب، حضور ایران به‌جای ایجاد فرصت، به ابزار تبلیغاتی جریان ترامپی و متحدانش تبدیل می‌شد. موضع قاطع جمهوری اسلامی در رد شرکت در نشست، نشانه‌ای از هوشمندی و استقلال عمل در برابر چنین سناریوهایی است.
- استقلال سیاست خارجی و صیانت از اصول مقاومت
امتناع ایران از شرکت در نشست شرم‌الشیخ، جلوه‌ای آشکار از پایبندی به اصول ثابت سیاست خارجی و حمایت راهبردی از مقاومت است. جمهوری اسلامی بر آن است که هیچ سازش یا اجماعی بدون حضور نیروهای میدانی مقاومت، مشروعیت ندارد و حمایت از ملت فلسطین باید بر اساس مقاومت فعال و واقع‌گرایانه شکل گیرد، نه در قالب میزهای مذاکره‌ای که دشمن بر آن تسلط دارد. با این تصمیم، ایران بار دیگر نشان داد که ترجیح می‌دهد در کنار ملتی بایستد که با خون خود از عزت دفاع می‌کند، نه در نشست‌هایی که به نام صلح، اما در خدمت اشغالگری برگزار می‌شوند.
- پیام سیاسی تهران به جهان اسلام
عدم حضور ایران در نشست شرم‌الشیخ حامل پیامی روشن برای جهان اسلام و جامعه بین‌المللی است؛ پیامی مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی مشروعیت هیچ‌گونه سازش تحمیلی بر ملت فلسطین را نمی‌پذیرد. این تصمیم نه تنها دفاع از استقلال سیاسی کشور، بلکه تداوم حمایت از محور مقاومت و ارزش‌های عدالت‌محور اسلامی است. تهران با این موضع‌گیری ثابت کرد که حتی در برابر فشارهای دیپلماتیک قدرت‌های بزرگ نیز از آرمان قدس و حقوق ملت فلسطین عقب‌نشینی نمی‌کند، و همین پایداری، هویت سیاست خارجی ایران را از دیگر بازیگران منطقه‌ای متمایز می‌سازد.