عربهای خوزستان مردمانی بیباک و مهماننواز هستند که زندگیشان با رود کارون، شترها، اسبهای اصیل و نخلستانها گره خورده است. فرهنگ و روزمرهی آنها با فعالیتهایی چون ماهیگیری و حصیربافی شکل گرفته و هر بخش از زندگیشان داستانی از صبر، استقامت و بخشش را روایت میکند.
رود کارون شاهرگ زندگی این مردم است؛ منبع آب شیرین، کشاورزی و ماهیگیری که نه تنها زمینهای کشاورزی را سیراب میکند، بلکه فرهنگ و زندگی روزمره عربهای جنوب کارون را شکل داده است. جریان آرام این رودخانه به آنها یاد میدهد که با صبر و ثبات حرکت کنند و خشم و هیاهو هیچ فایدهای ندارد.
شتر در زندگی مردم عرب خوزستان جایگاه ویژهای دارد. این حیوانات مقاوم و سازگار با محیط، برای حمل و نقل، کشاورزی و تأمین منابع غذایی مانند شیر و گوشت استفاده میشوند و نماد صبر و استقامت مردمان منطقه هستند.
اسبهای اصیل عرب نیز با قدرت، سرعت و استقامت شناخته میشوند و در مسابقات زیبایی و استقامت شرکت میکنند. این اسبها نه تنها بخشی از فرهنگ و هویت عربهای خوزستاناند، بلکه در زندگی روزمره، از حمل و نقل گرفته تا کارهای کشاورزی و تفریح، نقش دارند.
ماهیگیری بخش مهمی از فرهنگ و اقتصاد این مردم است. قایقهای سنتی «لنچ» از چوب ساخته میشوند و برای حمل و نقل، تجارت و ماهیگیری استفاده میشوند. ماهیگیری همچنین بهانهای است برای تجدید دیدار روزانه و لمس دوباره زندگی.
حصیربافی یکی از هنرهای سنتی عربهای خوزستان است که با الیاف درخت خرما، نی و ساقههای گیاهان محلی انجام میشود و هم کاربرد روزمره دارد و هم ارزش فرهنگی و مذهبی.
نخل و نخلستانها جایگاه ویژهای در زندگی عربهای خوزستان دارند. نخلها آخرین درختانی هستند که پیش از رسیدن به دریا قد میکشند و سایهشان از خستگی مسیر میکاهد. نخلستانهای کنار رود کارون از منابع اصلی خرما در ایران به شمار میروند و با سیستمهای سنتی آبیاری و کانالهای زهکشی محصولاتی باکیفیت تولید میکنند.
مردمان جنوب کارون قهرمانانی بیباکاند؛ کسانی که در سخاوت و بخشش کوتاهی نمیکنند و زندگیشان با عشق، امید و تلاش در هم تنیده است.