به اشتراک بگذارید

بيانيه ستاد حقوق بشر جمهوري اسلامي ايران به مناسبت روز حقوق بشر اسلامي و كرامت انساني

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در بیانیهای به مناسبت روز حقوق بشر اسلامی، سیاستهای ناسازگار و ریاکارانه کشورهای مدعی حقوق بشر را محکوم و تأکید کرد که حقوق بشر باید برگرفته از ارزشهای دینی و انسانی باشد، نه ابزاری سیاسی در دست قدرتها.

بيانيه ستاد حقوق بشر جمهوري اسلامي ايران به مناسبت روز حقوق بشر اسلامي و كرامت انساني

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با صدور بیانیه‌ای به مناسبت «روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی»، ضمن انتقاد از سیاست‌ها و مواضع غیر اصولی کشور‌های مدعی حقوق بشر، اعلام کرد: کرامت انسانی در عصر کنونی بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید و آسیب قرار گرفته است؛ ریاکاری و پوشالی بودن ادعا‌های حقوق بشری برخی کشور‌های غربی به حدی رسیده که دیگر نمی‌توان آن را پشت شعار‌های زیبا پنهان کرد؛ برای نمونه از یک طرف کنگره آمریکا از بنیامین نتانیاهو، فرمانده باند تبهکار رژیم صهیونیستی که به دلیل جنایت علیه بشریت تحت تعقیب دیوان بین‌المللی کیفری است، با شکوه تمام تقدیر می‌کند و از طرف دیگر این جنایت‌کار بین‌المللی رئیس‌جمهور متوهم آمریکا را که هیچ ابایی از جنگ‌افروزی، تجاوز به خاک دیگر کشورها، ترور هدفمند مدافعان حقوق بشر، توسل به تحریم‌های غیرقانونی زورمدارانه، نقض حقوق بشر، نقض حقوق زنان، کودکان، زندانیان و مهاجران، خروج از معاهدات بین‌المللی و ترتیبات و سازوکار‌های حقوق بشری و تغییر اقلیمی، تحریم گزارشگران حقوق بشری سازمان ملل متحد و قضات بین المللی و ... ندارد، به‌عنوان نامزد جایزه صلح معرفی می‌نماید؟!

حقیقت، این نمایش‌های مضحک، آخرین تیر ترکش نظام و تفکری است که می‌کوشد چهره خونین خود را پشت نقاب دموکراسی و حقوق بشر پنهان کند.

بیشتر بدانید:

روایت سردار شهید حاجی‌زاده از آغاز دشوار ساخت نخستین موشک ایران

تصاویر دیده نشده و تازه از لحظه اصابت موشک‌های ایران به پالایشگاه حیفا در موج ۲۲ وعده صادق

متن این بیانیه به شرح زیر است:

چهاردهم مردادماه، یادآور تصویب سند مهم «اعلامیه حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی» است؛ این مناسبت گرامی را به تمام آزاداندیشان و عدالت خواهان جهان تبریک عرض می‌نماییم؛ امیدواریم این سند ارزشمند که بر آموزه‌های والای دین مبین اسلام در زمینه حقوق و کرامت انسان استوار گردیده، بتواند الهام‌بخش ایجاد نظام عادلانه بین‌المللی باشد؛ نظامی که حقوق بشر را نه به مثابه ابزاری سیاسی در دست قدرتمندان، بلکه به‌عنوان تجلی‌گاه ارزش‌های اصیل الهی و انسانی محقق سازد.

در چنین روزی از سال ۱۳۶۹ خورشیدی، کشور‌های عضو سازمان کنفرانس اسلامی با تصویب اعلامیه حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی (معروف به اعلامیه قاهره)، گامی اساسی در ارائه الگوی حقوقیِ برگرفته از تعالیم و ارزش‌های اسلامی برداشتند؛ این اعلامیه، بازخوانی و بازاندیشی مبنایی و محتوایی در گفتمان غربی حقوق بشر به شمار می‌آید که بر انگاره‌های فردگرایانه، اومانیستی و لیبرالیستی استوار شده است.

نزدیک به ۱۸ سال بعد، در سال ۱۳۸۷، جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد کرد تا سالگرد تصویب این اعلامیه (۱۴ مرداد، برابر با ۵ آگوست) به‌عنوان روز «حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی» در تقویم کشور‌های اسلامی ثبت شود. این تصمیم، نقطه عطفی در مسیر تلاش‌های جهان اسلام برای مقابله با گسترش فرهنگ غربی و ترویج حکومت‌داری بر پایه ارزش‌های دینی و تعالیم اسلامی بود.

اعلامیه حقوق بشر اسلامی تصریح می‎کند که براساس شریعت اسلامی، حقوق بشر ناشی از کرامت و ارزش ذاتی انسان است و امت اسلامی رسالتی جهانی دارد و اگرچه بشریت به مراحل پیشرفته‌ای در علوم مادی رسیده، اما نیاز مبرم به ایمان و معنویت برای حفاظت از حقوق و تمدن خویش دارد.

امروز بیش از هر زمان دیگری ثابت شده که پیشرفت‌های مادی و گفتمان غربی حقوق بشر قادر به تضمین کرامت و حقوق انسانی و سعادت بشری نیست؛ این واقعیت تلخ به‌وضوح در همکاری آشکار و همدستی برخی دولت‌های غربی به‌ویژه آمریکا - که مدعی دفاع از حقوق بشر هستند - با رژیم صهیونیستی قابل مشاهده است، جایی که شاهد کشتار بی‌رحمانه غیرنظامیان بی‌گناه به‌ویژه زنان و کودکان هستیم.

رژیم صهیونیستی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون مرتکب جنایت‌های بی‌سابقه شده است: بیش از ۶۰ هزار غیرنظامی بی‌گناه در غزه را به شهادت رسانده که ۷۰ درصد آنان زنان و کودکان می‌باشند، بیش از ۱۴۹ هزار نفر دیگر را مجروح کرده و از محاصره غذایی و ایجاد گرسنگی به‌عنوان سلاحی جمعی علیه کودکان استفاده نموده است؛ این رژیم جنایت‌کار در حمله ۱۲ روزه به خاک ایران نیز هزار و ۱۰۰ شهروند ایرانی را به شهادت رساند؛ در میان شهدا ۱۰۲ زن (شامل ۲ مادر باردار)، ده‌ها کودک و نوجوان و ۱۴ دانشمند و استاد دانشگاه حضور داشتند.

این رژیم با نقض سیستماتیک حقوق بین‌الملل، به عمد به زیرساخت‌های حیاتی ازجمله بیمارستان‌ها، مراکز درمانی، پایگاه‌های اورژانس و حتی آمبولانس‌ها حمله کرد؛ این جنایات که با حمایت همه‌جانبه مالی، تسلیحاتی و سیاسی برخی کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر انجام شده، نمونه‌ای از وحشی‌گری‌هایی است که حتی در تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ نیز کمتر سابقه داشته و به روشنی نشان‌دهنده تفکر خودبرترپنداری غرب است؛ تفکری که خود را برای کشتار و تجاوز محق می‌داند و به اعتراف صدراعظم آلمان از یک رژیم کودک کش و اشغالگر استفاده می‌کند تا این «اقدامات و جنایات کثیف» را به نیابت از غرب انجام دهند.

ریاکاری و پوشالی بودن ادعا‌های حقوق بشری برخی کشور‌های غربی به حدی رسیده که دیگر نمی‌توان آن را پشت شعار‌های زیبا پنهان کرد؛ برای نمونه از یک طرف کنگره آمریکا از بنیامین نتانیاهو – فرمانده باند تبهکار رژیم صهیونیستی که به دلیل جنایت علیه بشریت تحت تعقیب دیوان بین‌المللی کیفری است - با شکوه تمام تقدیر می‌کند و از طرف دیگر این جنایت‌کار بین‌المللی رئیس‌جمهور متوهم آمریکا را که هیچ ابایی از جنگ‌افروزی، تجاوز به خاک دیگر کشورها، ترور هدفمند مدافعان حقوق بشر، توسل به تحریم‌های غیرقانونی زورمدارانه، نقض حقوق بشر، نقض حقوق زنان، کودکان، زندانیان و مهاجران، خروج از معاهدات بین‌المللی و ترتیبات و سازوکار‌های حقوق بشری و تغییر اقلیمی، تحریم گزارشگران حقوق بشری سازمان ملل متحد و قضات بین المللی و ... ندارد، به‌عنوان نامزد جایزه صلح معرفی می‌نماید؟!

در حقیقت، این نمایش‌های مضحک، آخرین تیر ترکش نظام و تفکری است که می‌کوشد چهره خونین خود را پشت نقاب دموکراسی و حقوق بشر پنهان کند؛ چگونه می‌توان پذیرفت دولتی که خود را مدافع حقوق بشر می‌خواند، از جنایت‌کاری که کودکان را در آغوش مادرانشان به خاک و خون می‌کشند، تقدیر کند؛ این تناقض آشکار، سقوط اخلاقی تمدن غرب را به نمایش می‌گذارد و بیانگر وارونگی مفاهیم در گفتمان غربی است جایی که صلح به معنای جنگ‌افروزی، و حقوق بشر به معنای توجیه جنایت به‌کار گرفته می‌شود!

مایه تاسف است که مدعیان حقوق بشر همواره کوشیده‌اند تا با نادیده گرفتن فرهنگ دیگر ملت‎ها، از جمله کشور‌های مسلمان، ارزش‌های لیبرال و سکولار حاکم بر جامعه خود را در پوشش حقوق بشر بر جهان تحمیل کنند؛ گسترش توهین به ادیان و مذاهب و نفرت پراکنی علیه جامعه مسلمان و حمایت‌های دولتی از این اقدامات تحت عنوان آزادی بیان، پدیده‌ای خطرناک است که اشاعه آن موجب تشدید تنش، نفرت‌پراکنی، اسلام‌هراسی و خشونت علیه مسلمانان می‌شود و تهدیدی علیه صلح و امنیّت و همزیستی مسالمت‌آمیز و تهدیدی علیه روابط دوستانه میان ملت‌ها و پیروان ادیان الهی به شمار می‌رود.

پر واضح است که به دلیل سیاست‌ها و مواضع غیر اصولی کشور‌های مدعی حقوق بشر، کرامت انسانی عصر کنونی بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید و آسیب قرار گرفته است؛ سلطه جویی‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی، جنگ و کشتار افراد بی گناه به‌ویژه غیرنظامیان، تحمیل تحریم‎های ظالمانه توسط نظام سلطه، حمایت از گروه‌های تروریستی، مخاطرات اقلیمی و زیست محیطی و فقر از مهم‌ترین تهدید‌هایی هستند که صلح و ثبات جهانی را نشانه رفته و روز به روز بر ابعاد آن‌ها به زیان بشریت افزوده می‎شود.

در کنار این موارد، تداوم جنایات گسترده و وحشیانه رژیم صهیونیستی در غزه و رفح و اقدامات تجاوزکارانه و تروریستی مکرر این باند جنایت‌کار و تروریست در سایر کشور‌ها و حمایت همه جانبه دولت‌های مدعی حقوق بشر از این جنایات و ناتوانی سازوکار‌های بین‌المللی حقوق بشری در جلوگیری از این جنایات، آرمان دستیابی به صلح، عدالت، حقوق بشر و امنیت انسانی را با چالش اساسی روبه رو ساخته است.

اکنون زمان آن رسیده است که کشور‌های مسلمان و آزادگان جهان با توسل جستن به آرمان وحدت بخش فلسطین آزاد، دستان یکدیگر را فشرده و بیش از پیش شریک درد‌ها و غم و تهدیدات مشترک یکدیگر باشند؛ وحدت، رمز پیروی و اعتلای امت اسلام و ملت‌های منطقه است؛ همانطور که تصویب اعلامیه حقوق بشر اسلامی در نتیجه وحدت و اجماع ایجاد شد.

پربازدیدترین