به اشتراک بگذارید

پشت‌پرده خروج آمريكا از يونسكو در پرتوي بحران انساني غزه

با خروج اخیر آمریکا از سازمان یونسکو، این کشور بار دیگر نشان داد که در راستای منافع سیاسی خود حاضر است تعهدات بین‌المللی را نادیده گرفته و نهادهای فرهنگی و آموزشی جهانی را تحت فشار قرار دهد. این اقدام در حالی صورت گرفت که مردم غزه با بحرانی انسانی و قحطی دست و پنجه نرم می‌کنند و پیامدهای آن مستقیماً امنیت فرهنگی و آموزشی نسل آینده را هدف قرار داده است.

پشت‌پرده خروج آمريكا از يونسكو در پرتوي بحران انساني غزه

مهر در گزارشی به خروج اخیر آمریکا از سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) پرداخته است. این اقدام که سومین بار در تاریخ رخ می‌دهد، نشان‌دهنده بی‌توجهی مستمر واشنگتن به تعهدات بین‌المللی و بهره‌برداری سیاسی از نهادهای جهانی است. کارشناسان معتقدند خروج آمریکا از یونسکو بخشی از سیاست کلان این کشور برای مهار روایت‌ها و انکار جنایت‌هایی است که با منافع رژیم صهیونیستی در تضاد قرار دارد.

این تصمیم سیاسی صرفاً یک تغییر مقطعی در رویکرد آمریکا نیست، بلکه نمایانگر تداوم رویکردی است که در آن نهادهای بین‌المللی که با اهداف سیاسی ایالات متحده ناسازگار هستند، هدف فشار، تهدید یا ترک از سوی این کشور قرار می‌گیرند. کارشناسان معتقدند واشنگتن در طول تاریخ بارها چنین رفتاری را در قبال سازمان‌های جهانی که مانع تحقق اهداف آن شده‌اند، نشان داده است.

بیشتر بدانید:

سخنان رهبر انصارالله درباره سخت‌ترین هفته در نوار غزه و جنایات رژیم صهیونی

واکنش تند مارکو روبیو به تصمیم فرانسه مبنی بر رسمیت شناختن کشور فلسطین

خروج آمریکا از یونسکو در شرایطی صورت می‌گیرد که غزه با بحران قحطی و نابسامانی‌های جدی دست و پنجه نرم می‌کند. این اقدام از سوی تحلیلگران به عنوان بخشی از پروژه مهار روایت جهانی درباره اوضاع انسانی در غزه تفسیر شده است؛ یعنی تلاشی برای سلب حمایت و پشتیبانی از ناشران فرهنگی و آموزشی که قادر به انعکاس واقعیت‌های مذکور باشند.

یکی از پیامدهای ملموس این خروج، تاثیر مستقیم بر آینده آموزش و فرهنگ کودکان در مناطق بحران‌زده است. کودکانی که با وجود گرسنگی و شرایط سخت، جانب علم و آموزش را گرفته‌اند، حالا با کاهش حمایت‌های بین‌المللی مواجه‌اند؛ زیرا چاپ کتاب‌های درسی، حفظ زیرساخت‌های آموزشی و حمایت از حقوق فرهنگی آن‌ها به شدت آسیب دیده است.

این اقدام نه تنها یک سیاست ضد سازمانی است، بلکه پیامی جهانی است مبنی بر اینکه قدرت‌های سیاسی چگونه تلاش می‌کنند با حذف حقیقت، روایت‌های متضاد با منافع خود را مهار کنند؛ مسئله‌ای که به بهای سلامت روانی و فرهنگی نسل‌های آینده تمام خواهد شد.

پربازدیدترین