دو روز پس از آغاز عملیات تروریستی و سپس تهاجم هوایی رژیم صهیونیستی، در نخستین ساعات بامداد روز یکشنبه 25 خرداد جمهوری اسلامی ایران دومین مرحله از عملیات تهاجمی- ترکیبی وعده صادق 3 را نیز به اجرا گذاشت و موشک‌ها و پهبادهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با شکافتن آسمان سرزمین‌های اشغالی و عبور از لایه‌های مختلف پدافندی رژیم به اهداف از پیش تعیین شده خود اصابت کردند.

اکنون این پرسش مطرح می‌شود که آیا رژیم صهیونیستی قادر به پیش بردن جنگ برای هفته‌ها و ماه‌های متوالی خواهد بود و یا خیر؟

در پاسخ به این پرسش به مهمترین عوامل تأثیرگذار در مقایسه تاب‌آوری متفاوت ایران و رژیم صهیونیستی می‌پردازیم و اینکه اساساً چرا سرزمین‌های اشغالی حتی نسبت به قبل از جنگ غزه با وضعیت داخلی شکننده‌تری مواجه است.

بیشتر بدانید:

افق محو صهیونیسم در «وعده صادق۳» و التماس ترامپ به دوستان عرب خود

«کجایند رهبران جهان اسلام؟» تهاجم به ایران، ضربه ای به تمام امت اسلامی

• اهداف پیشرونده حیاتی در عملیات وعده صادق 3

یکی از محدودیت‌های بسیار جدی رژیم صهیونیستی برای طولانی کردن جنگ با ایران ناتوانی و آسیب‌پذیری بالای سامانه‌های پدافندی این رژیم در برابر موج حملات فزاینده ایران در روزهای آینده است. در دو روز گذشته، علی‌رغم وجود چندین لایه پدافندی همانند سامانه پیکان، پاتریوت، فلاخن داوود، تاد و گنبد آهنین که با هزینه‌های سنگین وظیفه حفاظت از آسمان اراضی اشغالی را دارند موشک‌های پیشرفته بالستیک و هایپرسونیک ایرانی به راحتی از این لایه‌های پدافندی عبور کرده و اهداف خود را با قدرت تخریب بالا مورد اصابت قرار داده‌اند. در این زمینه تجربه دو عملیات وعده صادق 1 و 2 اطلاعات و تجربه ارزشمندی را در خصوص شیوه مواجهه با سیستم پدافندی پیشرفته رژیم در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار داد و این تجربه ارزشمند در موج‌های عملیات وعده صادق 3 بسیار به کار آمد.

• عمق راهبردی متفاوت

مولفه تأثیرگذار و بسیار مهم دیگر در تعیین میزان تاب آوری در جنگ مربوط به ویژگی‌های جغرافیایی بویژه عمق راهبردی و وسعت سرزمینی و موقعیت ژئوپلتیکی است. سرزمین‌های اشغالی از نظر وسعت سرزمینی حتی از کوچکترین استان ایران نیز مساحت کمتری دارد و در عین حال تراکم جمعیتی آن بسیار بیشتر از متراکم ترین مناطق شهری در ایران است به صورتی که 70 درصد جمعیت آن در پایتخت تل آویو متمرکز است و این یعنی نبود عمق عمق استراتژیک کافی برای تحمل ضربات موشکی در بازه زمانی طولانی. اساساً مسئله ژئوپلتیک موجب شده تا دکترین نظامی رژیم بر سه اصل جنگ پیشدستانه و غافلگیری دشمن، کشاندن جنگ به بیرون از مرزها و سریع و کوتاه بودن جنگ استوار باشد که نماینگر ضعف رژیم در ورود به جنگ‌های فرسایشی است. اگرچه رژیم در جنگ غزه از اصل کوتاه کردن زمان جنگ عبور کرد اما این موضوع اولاً به دلیل تأثیرات راهبردی و سرنوشت ساز نتیجه جنگ بر آینده حیات رژیم و حیات سیاسی نتانیاهو و ثانیاً متأثر از ناکامی در کسب نتیجه از جنگ بوده است.

• هزینه‌های نظامی

جنگ با قدرت یک قدرت بزرگ‌تر نظامی، برای رژیم صهیونیستی یعنی ویرانی و هزینه‌های مالی بیشتر، سربازگیری بیشتر، تسریع مهاجرت معکوس، فرار سرمایه، کشته و زخمی‌های افزون‌تر و به طور کلی سنگینتر شدن فاکتور جنگ برای اقتصاد ناخوش احوال این روزهای رژیم. به ادعای روزنامه یدعوت آحارونت هر روز جنگ با ایران برای رژیم چیزی بیش از 1 میلیارد دلار هزینه در پی دارد. تنها در یک مورد در حالی که موشک‌‎ها و پهبادهای ایرانی با فناوری بومی و هزینه تمام شده بسیار کمتر از نمونه‌های خارجی تولید می‌شوند، شلیک هر موشک پدافندی رژیم در انواع مخالف آن از 1 میلیون تا 2 میلیون دلار بیشتر آب می‌خورد. این یعنی فرسایشی و طولانی شدن روند جنگ درآمدهای اقتصادی رژیم را خواهد بلعید. در یک مورد گفتنی است که حیفا به تنهایی، بزرگترین مرکز صنعتی در شمال فلسطین اشغالی بوده و بخش زیادی از صنایع پیشرو رژیم را در خود جا داده است که هسته اصلی اقتصاد رژیم صهیونیستی هستند و به توسعه اقتصادی و فناوری اسرائیل کمک قابل‌توجهی می‌کنند. گشودن خط آتش موشک‌های بالستیک و هایپرسونیک به سوی این منطقه از شب گذشته، آستانه تاب‌آوری رژیم را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.