بعد از شهادت حضرت رضا (ع)، مأمون جواد الائمه (ع) را به بغداد طلبید و دخترش ام الفضل را به آن حضرت تزویج نمود. ام الفضل به تحریک عمویش ‍ معتصم و به قولى جعفر بن مأمون، امام (ع) را در سن ۲۵ سالگى مسموم کرد.

در آخرین روز ماه ذی القعده در سال ۲۲۰ ه‍ امام جواد (ع) به زهر معتصم به شهادت رسیدند و هنگام شهادت از سن مبارکشان ۲۵ سال و سه ماه و ۱۲ روز گذشته بود. در شهادت آن حضرت ۵ ذى القعده هم گفته شده است.
بعد از شهادت حضرت رضا (ع) مأمون جواد الائمه (ع) را به بغداد طلبید و دخترش ‍ ام الفضل را به آن حضرت تزویج نمود. پس از مدتى که آن حضرت از سوء معاشرت مأمون بسیار ناراحت بودند براى حج به مکه تشریف بردند. سپس به مدینه رفتند و در آنجا بودند تا مأمون به درک واصل شد و معتصم برادر او خلیفه شد.
معتصم حسادت خاصى نسبت به آن حضرت داشت و آن امام معصوم (ع) را به همراه ام الفضل به بغداد احضار کرد. آن حضرت در حضور اکابر شیعه و ثقات اصحاب خود در مدینه امام هادی (ع) را امام بعد از خود معرفى کردند و ودایع امامت را تسلیم ایشان نمودند و در ۲۸ محرم سال ۲۲۰ ه‍ وارد بغداد شدند. ام الفضل به تحریک عمویش ‍ معتصم و به قولى جعفر بن مأمون، امام (ع) را در سن ۲۵ سالگى مسموم کرد.