تهران- الکوثر: در روایت آمده است:
«اَهْلُ الْجَنَّةِ جُرْدٌ مُرْدٌ مُكَحَّلُونَ اَبْناءَ ثَلاثَ وَ ثَلاثينَ»؛[١]
بهشتیان زیبارویانی هستند پاکیزه و شاداب به صورت جوانان در سی و سه سالگی.
امّا جهنّمیها:
«یُحْشَرُ النّاسُ یَومَ الْقِیامَةِ عَلَی صُورَ تَحْسُنُ عِنْدَها القَردَةِ وَ الْخَنازیر»؛
گروهی از مردم در روز قیامت به صورتهایی وارد محشر میشوند که خوکها و میمونها در کنار آنها زیبا دیده میشوند.
عجیب اینکه با این همه تحوّلات و دگرگونیها که در چهرههای انسانهای قیامتی بهوجود میآید، معالوصف آن تعیّن و تشخّص دنیایی آنها محفوظ است آنگونه که امام(ع) فرموده است:
«لَوْ رَاَیتَهُ لَقُلتَ فُلانٌ»؛
اگر یکی [از اهل محشر] را [به هر صورت که] بینی [او را میشناسی و] میگویی این همان کسی است [که در دنیا] میشناختمش.
همانطور که گاهی در روزنامهها و مجلاّت کاریکاتور از اشخاص میکشند. مثلاً شکل الاغ و سگ و گرگ و روباه را میکشند، ولی تا میبینیم، میفهمیم فلان آدم منظور است. در محشر هم میبینیم مثلاً خوکی وارد شد، او را میشناسیم و میگوییم این همان همسایهی بدبخت ماست که آدم شهوتپرست و بیغیرتی بود. از آن طرف روباهی آمد، او را هم میشناسیم و میگوییم این همان سیاستمدار شیّادی است که با نقشههای سیاسی خود موجبات بدبختی مردم را فراهم میساخت. از آن سو جوانی خوش سیما و خوش اندام با شکوه و جلال را میبینیم، او را هم میشناسیم و میگوییم این همان پیرمرد ضعیف لاغری است که در فلان مسجد، به زهد و تقوا و تدیّن شناخته شده بود و امروز به صورت این جوان زیبارو آمده است.
نقل شده که روزی رسول اکرم(ص) پیرزن کهنسال از پا افتادهای را دید، از روی مزاح فرمود: تو چه خواهی کرد در روز قیامت که پیران را به بهشت راه نمیدهند؟ او گفت: پس وای بر حال من یا رسول الله، حضرت تبسّمی کرد و فرمود: ناراحت مباش، پیرها را جوان میکنند و به بهشت میبرند.
خلاصه اینکه بهشتیان از یوسف دنیا هم زیباترند و جهنّمیان از گرگ و خوک دنیا هم زشتتر و وحشتانگیزتر. حال قرآن کریم از خلال آیات آسمانیاش، هم جمال دلربای بهشت را نشان میدهد و هم عَقَبات پرسوز و گداز جهنّم را تا حالت خوف و رجا در پیروان خویش ایجاد کند. یعنی هم عشق به جمال بهشت در دلهای آنها بهوجود بیاورد و آنها را در اصلاح عقاید و اخلاق و اعمالشان کوشا و ساعی سازد و هم حالت ترس و گریز از جهنّم را در دلهای آنها بنشاند و آنها را از ارتکاب گناهان دور نگه دارد.
لذا میبینیم که مسألهی معاد و مطالب مربوط به بهشت و جهنّم در آیات قرآن کریم به طور مکرّر و مؤکّد مورد توجّه قرار گرفته است و همچنین در لسان روایات و دعاها و مناجاتهای مأثوره از رسول خدا(ص) و ائمّهی هدی(ع) تذکّرات فراوانی داده شده است، ولی متأسّفانه ما نه در روایات تدبّر لازم را داریم و نه از ادعیه و مناجاتها آنچنان که شایسته است متنبّه میشویم و این جدّاً مایهی تأسّف است.
دعای امام سجّاد(ع) برای سربازان مسلمان
امام سیّدالسّاجدین(ع) در صحیفهی مبارکهی سجّادیه آنجا که برای سربازان مجاهد در میدان جنگ با کفّار دعا میکند این جملات را دارد:
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغُرُورَ، وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ، وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصَبَ أَعْيُنِهِمْ، وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِيهَا مِنْ مَسَاكِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ وَ الْحُورِ الْحِسَانِ ... حَتَّى لا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْإِدْبَارِ، وَ لا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ»؛
خدایا بر محمّد و آل او درود فرست و هنگام روبرو شدن سربازان مسلمان با دشمن، یادِ دنیای فریب دهندهی گول زننده را فراموششان گردان، فکر مال و دارایی گمراه کننده را از دلشان بیرون کن و بهشت را در برابر چشمشان قرار بده و از آنچه در بهشت آماده ساختهای از مساکن جاودانه و مقامات عالیه و همسران زیبا در جلو چشمشان نمایان ساز ... تا احدی از آنها به فکر روی برگرداندن از دشمن نیفتد و گریختن از مقابل حریف خود را به ذهن خود راه ندهد.
بنابراین وقتی لازم شد که سرباز مسلمان در میدان جهاد اصغر که جنگ با کفّار است، به یاد خدا و بهشت خدا باشد تا پیروز گردد، پس در میدان جهاد اکبر که جنگ با نفس امّاره است و آن مبتلا بِه همهی ما مسلمانان است، به یاد خدا و بهشت خدا بودن تا چه حدّ لازم و واجب خواهد بود تا ما هم در این میدان پیروز گردیم و شکست نخوریم و جهنّمی نشویم.
امام امیرالمؤمنین علی(ع) نیز این هشدار عمومی را داده و فرموده است:
«اِحْذَرُوا هذِهِ الدُّنْيا الْخَدّاعَةَ الغَدّارَةَ الَّتِي قَدْ تَزََيَّنَتَ بِحُلِّيّها فَاَصْبَحَتْ كَالعَرُوسِ الْمَجْلُوَّةِ وَ العُيُونُ اِلَيْها تائِقَةٌ»؛[٢]
بر حذر باشید از این دنیای فریبندهی حیلهگر که خود را با زر و زیور آرایش داده و همچون عروسی زیبا و دلربا در مرئی و منظر آدمیان جلوهگر است. چشمها به او دوخته شده و دلها در عشق او به هیجان و تَوَقان[٣] آمده است.
آری در این صحنهی لغزنده مراقبت شدید لازم است که به دام و کمند او نیفتیم و سعادت ابدی اخروی را با متاع اندک زودگذر دنیا مبادله نکنیم و خود را جهنّمی نسازیم.
پینوشتها
[١]- مستدرک الوسائل، جلد ۸، صفحهی ۴۰۶، با اندکی تفاوت.
[٢]- بحارالانوار، جلد ۷۰، صفحهی ۱۰۸، با اندکی تفاوت.
[٣]- توقان: شور و هیجان.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت. آیت الله سید محمد ضیاءآبادی
آخرین اخبار جهان و منطقه را در الکوثر فارسی پیگیری کنید
جدیدترین خبرها را در کانال تلگرامی الکوثرفارسی بخوانید: (کلیک کنید)
اینستاگرام instagram.com/alkawthar.tv
از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید
شنبه 3 اردیبهشت 1401 - 16:27:51