به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، طبق آموزه های اسلامی یکی از مهمترین دعاهایی که انسان باید بکند عاقبت به خیرى است همانگونه که امام سجاد علیه السلام در دعاى مكارم از خداوند می خواهند او را به راه حق هدایت کند: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ مَتِّعْنِى بِهُدًى صَالِحٍ لَا أَسْتَبْدِلُ بِهِ، وَ طَرِیقَه حَقٍّ لَا أَزِیغُ عَنْهَا» (صحیفه سجادیه/ دعاى 20)
اگر می خواهید عاقبت بخیر بشوید: وَ أَكْرِمْ كُلَّ مَنْ وَجَدْتَهُ یَذْكُرُنَا أَوْ یَنْتَحِلُ مَوَدَّتَنَا ثُمَّ لَیْسَ عَلَیْكَ صَادِقاً كَانَ أَوْ كَاذِباً إِنَّمَا عَلَیْكَ نِیَّتُكَ وَ عَلَیْهِ كَذِبُهُ» (عیون أخبارالرضا، ج 2، ص 4) به کسی که به ما منصوب است و ارادت دارد، اظهار مودت می کند ولو به دروغ احترام کن.

عاقبت به خیری آنقدر با اهمیت است که یكى از دعاهای اولیا و انبیای الهی دعا برای عاقبت بخیری و فرجام نیک و زندگی را به خیر پایان بردن بوده است: «وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرار» (آل ‌عمران/193) «تَوَفَّنِی مُسْلِماً» (یوسف/101) «أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف/101) اینها ردیف ‌های این دعاست که در قرآن کریم آمده است.
در سوره مبارکه «فصلت» آیه 30 نیز می ‌خوانیم که خداوند در مورد استقامت در دینداری سخن می‌گوید. در این میان انسان به انواع و اقسام امتحانات الهی دچار می‌شود تا میزان استقامتش سنجیده شود که این استقامت همان عاقبت بخیری است.
درخواست ها و دعاهاى اولیاى خدا، مسلمان مردن است. همان گونه که حضرت یوسف علیه السلام از خداوند مى خواهد كه مسلمان بمیرد: «تَوَفَّنِی مُسْلِماً» (یوسف/ 101) خدایا مرا مسلمان بمیران.
اهمیت این صحبت ها را می توان در مواردی دید که افرادی بودند که اول خوب بودند و در راه مستقیم بودند ولی آخر کارشان ختم بخیر نشد.

سه عامل اساسی برای عاقبت بخیر شدن

در بیانی از امام صادق علیه السلام داریم که طی نامه ای به دوستانشان فرموده اند: که اگر می خواهی عاقبت بخیر بشوی سه کار را باید انجام بدهید: (این روایت در جلد 73 بحار صفحه‌ی 351 محدث خبیر، مرحوم مجلسی نیز امده)
کتب امام الصادق لأحد موالی: إِنْ أَرَدْتَ أَنْ یُخْتَمَ بِخَیْرٍ عَمَلُكَ حَتَّى تُقْبَضَ وَ أَنْتَ فِی أَفْضَلِ الْأَعْمَال:

1- «فَعَظِّمْ لِلَّهِ حَقَّهُ» حق خدا را بزرگ بشمار و نعمت‌ های خدا را در معصیت صرف نکن. این آدم عاقبت بخیر می‌ شود.
خدا مجموعه‌ ی نعمت ‌هایی را به ما داده که اگر سعی کنیم این نعمت‌ها را در مسیر معصیت صرف نکنیم. یا در مسیر اطاعت یا حداقل آن نعمت را در معصیت هم صرف نکنیم. ضایعش نکنیم! نعمت چشم، اگر کسی با این چشم نگاه به صحنه ‌های حرام نکرد. اگر کسی با این زبان دروغ نگفت و غیبت نکرد، اگر با گوش پای غیبت و تهمت و حرف ‌های بی‌ ربط ننشیند، خود این عاقبت بخیری می ‌آورد.

2- «وَ أَنْ تَغْتَرَّ بِحِلْمِهِ عَنْكَ» (عیون أخبارالرضا، ج 2، ص 4) می ‌خواهی عاقبت بخیر شوی، به حلم خدا مغرور نشو.
خدا حلیم است شما چرا پررویی می ‌کنید؟ امان از زمانی که کاسه ‌ی حلم سر ریز شود. این حلم و ستر الهی برداشته شود.
در روایت داریم خداوند بین بنده و آبرویش وقتی گناه می ‌کند، گاهی چهل پرده می ‌اندازد و این از الطاف و مهربانی خداوند است که ما باید مراقب باشیم از این حلم سوء استفاده نکنیم.

3- اگر می خواهید عاقبت بخیر بشوید: «وَ أَكْرِمْ كُلَّ مَنْ وَجَدْتَهُ یَذْكُرُنَا أَوْ یَنْتَحِلُ مَوَدَّتَنَا ثُمَّ لَیْسَ عَلَیْكَ صَادِقاً كَانَ أَوْ كَاذِباً إِنَّمَا عَلَیْكَ نِیَّتُكَ وَ عَلَیْهِ كَذِبُهُ» (عیون أخبارالرضا، ج 2، ص 4) به کسی که به ما منصوب است و ارادت دارد، اظهار مودت می کند ولو به دروغ احترام کن.
کوبیدن و آبروریزی از همه بد است. مخصوصاً کسانی که منسوب به اهل ‌بیت هستند. آقا این اهل منبر است. این آقا روحانی است، عالم دینی و مداح اهل‌بیت است. کسی که مردم او را به وجهه دین می‌شناسند. حالا اگر یک سری افرادی بیایند و آبروی این را بریزند، شخصیت این را بکوبند، چون لطمه به این لطمه به دین می ‌زند. مخصوصاً کسانی که حرف بی ‌مبنا می ‌زنند. یعنی آبروی طرف به طور کامل رفته است. براساس شنیده ‌های ما، این روایت می‌ گوید: آنچه هم درست است شما نقل نکن.
در سوره مبارکه «فصلت» آیه 30 نیز می ‌خوانیم که خداوند در مورد استقامت در دینداری سخن می‌گوید. در این میان انسان به انواع و اقسام امتحانات الهی دچار می‌شود تا میزان استقامتش سنجیده شود که این استقامت همان عاقبت بخیری است. 

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید