به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، کناره گیری خلیل زاد کمتر از دو ماه پس از خروج آشفته و مفتضحانه آمریکا از افغانستان با تصمیم جو بایدن رئیس جمهوری این کشور صورت گرفت؛ تصمیمی که البته در داخل و خارج از آمریکا با انتقادات زیادی مواجه شد.

کناره گیری زلمای خلیل زاد از سمت خود به عنوان فرستاده ویژه آمریکا در امور افغانستان به منزله نماد دیگری از ناکامی سیاست واشنگتن در قبال افغانستان محسوب می شود. خلیل‌زاد از نوامبر 2003 الی ژوئن 2005 فرستاده ویژه دولت آمریکا در امور افغانستان و همچنین، سفیر آمریکا در کابل بود. وی سپس از سال 2007 برای مدتی سمت سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد را برعهده داشت و از سپتامبر 2018 از سوی مایک پمپئو وزیر خارجه وقت  آمریکا مجددا به عنوان فرستاده ویژه آمریکا در امور افغانستان منصوب شد.

خلیل زاد سال‌ها هدایت گفت‌ و گوهای آمریکا با گروه طالبان در افغانستان بود و از شخصیت‌های کلیدی مذاکرات سازش با این گروه به شمار می آمد. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه دولت بایدن نیز خلیل زاد را هم چنان در این سمت حفظ کرد. با این حال، خلیل زاد در مذاکرات اخیر میان دولت موقت طالبان و هیات آمریکایی حضور نداشت و به تدریج نقش وی در پیشبرد سیاست دولت بایدن درباره افغانستان کم رنگ شد تا این که به استعفای وی منجر شد.

آمریکا در دوره ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش پس از حملات 11 سپتامبر2001 به بهانه به اصطلاح مبارزه جهانی با تروریسم و سرنگون کردن حکومت طالبان که آن  را متهم به همدستی با القاعده کرده بود، به افغانستان حمله و این کشور را اشغال کرد. در اوج این اشغال در سال 2011 ، شمار نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان به بیش از 140 هزار نفر رسید. با این حال حضور نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان ظرف 20 سال گذشته حاصلی جز افزایش ناامنی، فقر، تولید و قاچاق مواد مخدر و گسترش تروریسم نداشت. هزینه جنگ آمریکا در افغانستان که از پاییز 2001 آغاز شد و در31 اوت 2021 پایان یافت، بیش از دو تریلیون دلار برآورد شده است. بیش از 2400 نفر از نظامیان آمریکایی نیز در این مدت در جنگ افغانستان کشته شدند.

با توجه به بن بست آمریکا در جنگ افغانستان و هزینه های هنگفت ادامه اشغال این کشور، دولت ترامپ با طالبان وارد مذاکره شد که خلیل زاد نقش مهمی در این زمینه به عهده داشت و سرانجام  دو طرف در فوریه 2020 در دوحه، پایتخت قطر توافقنامه ای را امضا کردند. طبق این توافق، واشنگتن به تدریج نیروهای خود را از افغانستان خارج می کرد تا به روند صلح در این کشور با مذاکرات دولت مرکزی و طالبان کمک شود. با این حال این اقدام آمریکا به منزله چراغ سبزی برای طالبان برای به دست گرفتن کنترل افغانستان بود.

«حسین اکبری» کارشناس سیاسی می گوید: حکومت افغانستان را در حاشیه نگه داشتن و مذاکره مستقیم امریکا با طالبان به نوعی نادیده گرفتن نقش حکومت منتخب مردم افغانستان بود.

در مرحله بعد به رغم دولت بایدن به بهانه خاتمه دادن به جنگ های بی پایان، تصمیم به خروج نظامیان این کشور از افغانستان گرفت که البته درعمل به صورت خروجی مفتضحانه وبه مراتب بدتر از فرار آمریکا از ویتنام انجام شد. 

مساله دیگر این که نتیجه جنگ و اشغال بی حاصل افغانستان، رویکرد مبارزه با تروریسم آمریکا را که به این بهانه به افغانستان در سال 2001 حمله کرد زیر سئوال برده است. با وجود این که جو بایدن مدعی شده که هدف از اشغال 20 ساله افغانستان، مبارزه با تروریسم بوده، امروزه مساله تروریسم در افغانستان با توجه به اقدامات تروریستی داعش بسیار جدی است.

اکنون حتی بالاترین مقامات دفاعی و نظامی آمریکا نیز درستی تصمیم بایدن را زیر سئوال برده اند. ژنرال «مارک میلی» رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا با اعتراف به ناکامی در افغانستان، ماموریت نظامی آمریکا در این کشور را یک «شکست استراتژیک»دانسته است. استعفای خلیل زاد نیز در واقع به مثابه نشانه ای دیگر در زمینه ناکامی استراتژی آمریکا در افغانستان قلمداد می شود.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید