تهران- الکوثر:   امام موسي بن جعفر عليه السلام می فرمایند :
- اي هشام، آن كس را كه خداوند به سه چيز گرامي داشته، به او لطف كرده است: عقل و خردي كه زحمتِ هواي نفسش را كم كند، و دانشي كه رنجِ ناداني اش را از او دور كند، و ثروتي كه خاطرش را از ترس تهي دستي آسوده سازد.

- اي هشام، معاشرت با افراد دين دار، شرف دنيا و آخرت است، و مشورت با خردمندِ خيرخواه خوش بختي است و با بركت، و هدايت و توفيق الهي را در پي دارد. پس چون فرد خردمندِ خيرخواه نظرش را برايت بازگفت، مبادا مخالفت كني كه بي گمان موجب هلاكت است.

- اي هشام، از هم نشيني و اُنس با مردم بپرهيز، مگر اينكه در ميان شان فردي عاقل و درست كار بيابي كه در اين صورت با او همدم شو، ولي از ديگران همچون فرار از درندگان شكاري بگريز و فرار را برقرار ترجيح ده.

- اي هشام، هر چيزي مركبي دارد، و مركب خردمند، فروتني است، و در ناداني تو همين بس كه مرتكب امور ممنوع و حرام شوي...

داستان هايي آموزنده از امام كاظم عليه السلام
يك روز امام ـ عليه السلام ـ در شهر بغداد از كنار منزل بشر حافي عبور مي كرد صداي ساز و نواز از داخل منزل به گوش مي رسيد. در اين موقع كنيز بشر براي ريختن خاكروبه از خانه خارج شد. آن حضرت فرمود: اي كنيز صاحب اين خانه بنده است يا آزاد؟ جواب داد البته بنده و برده كسي نيست و آزاد است. موسي بن جعفر فرمود راست مي گويي اگر بنده مي بود از مولاي خود ترس داشت.
كنيز وارد منزل شد، بشر بر سر سفرة شراب نشسته بود علت تأخير او را پرسيد. جواب داد شخصي رد مي شد از من سؤال كرد صاحب اين خانه عبد است يا آزاد. پاسخ دادم البته بردة كسي نيست گفت آري اگر بنده بود از آقاي خود مي ترسيد. اين سخن چنان در قلب بشر تأثير كرد كه سر از پا نشناخت با پاي برهنه از منزل خارج شده خود را به موسي بن جعفر ـ عليه السلام ـ رسانيد، به دست آن حضرت توبه كرد و از گذشتة خود پوزش خواسته با چشم گريان بازگشت.
نقل شده از آن روز اعمال زشت خود را ترك و از جملة ازهاد زمان خويش شد و چون با پاي برهنه به دنبال موسي بن جعفر ـ عليه السلام ـ دويد و با اين حال توبه كرد او را حافي (پا برهنه) لقب دادند.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید