به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، در این اقدام تروریستی ، سید "محسن موسوی " کاردار، "احمد متوسلیان" وابسته نظامی سفارت جمهوری اسلامی ایران و 'تقی رستگار مقدم' مشاور فنی سفارت ایران در بیروت به همراه "کاظم اخوان" خبرنگار ایرنا ، پس از توقف در نقطه ایست و بازرسی "برباره" در شمال لبنان ؛ در حالیکه در حمایت پلیس دیپلماتیک قرارداشتند، توسط مزدوران مسلح تحت امر رژیم صهیونیستی ربوده شدند.
طی همه این سالها بر اساس شواهد و قراین و مستندات ، قطع و یقین حاصل شده است که دیپلماتهای ربوده شده در لبنان، به نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی تحویل داده شده و سپس به سرزمین های اشغالی منتقل شده اند و مدتی را در زندان های این رژیم به سر برده اند.
اکنون 39 سال از این اقدام تروریستی می گذرد ؛در حالیکه نکته ها و پرسش های بی جواب در باره این رویداد همچنان باقیست.
نکته نخست ،در این ماجرای تروریستی مسوولیت های ناشی از این اقدام تروریستی است که با توجه به سوابق رژیم صهیونیستی در این زمینه ، امری قطعی و غیر قابل انکار است. سوالی که در این ارتباط مطرح می شود ؛ چرایی تعلل سازمان ملل در پیگیری این موضوع با وجود مسوولیت های بین المللی است.
انفعال چند دهه‌ای شورای امنیت، از عواملی است که سبب شده رژیم اسرائیل به اقدامات غیرقانونی خود همچنان ادامه دهد.
مجید تخت روانچی، نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل ،یکسال قبل در نامه‌ای به آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد، مسئولیت سازمان ملل در برخورد با این موضوع را مورد تأکید قرار داد.
اطلاعات و مستندات مربوط به این اقدام تروریستی نشان می دهد جریان شبه نـظـامـی تحت فرماندهی " ایلـی حبیقه" و سپس "سمیر جعجع "که از پایگاه های صهیونیستی در لبنان به شمار می رفت در این ربایش نقش داشتند .دیپلمات ایرانی پس از ربوده شدن بواسطه همین افراد به فلسطین اشغالی منتقل شده و در اختیار واحدهای موساد قرار گرفتند.ایلی حبیقه، گفته بود که این خواست اسراییل بود که شبه نظامیان مسیحی لبنان دیپلمات های ربوده شده ایرانی را به اسراییل منتقل نمایند.
در این موضوع تردید نیست که شورای امنیت در این زمینه مسئولیت ویژه ای دارد و باید به وظایف و اختیارات خود طبق اصول عدالت و حقوق بین الملل قاطعانه عمل کند. انتظار می رود جامعه بین المللی نیز برای کمک به تحکیم صلح و امنیت منطقه ای و بین المللی پیگیر مطالبات خود در برخورد با قانون شکنی ها و تجاوزات رژیم اسراییل باشد.
نکته دوم ،دوگانگی های مدعیان حقوق بشر در مواجهه با این اقدام تروریستی است . سوال دیگری که مطرح می شود این است که اگرهمین اتفاق در مورد یک کشور اروپایی و یا درامریکا رخ می داد؛ آیا این کشورها چهار دهه سکوت و بی عملی را تحمل می کردند.
روزنامه " ایندیپندنت " چندی قبل در مقاله‌ای از موساد با اشاره به نقش ای سازمان جنایتکار درترورها نوشت :«در همه این ترورها امضای سرویس مخفی اسرائیل دیده می‌شود».
آنچه مسلم است ،جمهوری اسلامی ایران مسئولیت سیاسی و حقوقی ربایش و این اقدام تروریستی را همچنان متوجه رژیم صهیونیستی و حامیان آن می‌داند.
وزارت امور خارجه ایران در همین خصوص روز یکشنبه در بیانیه ای از آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل و سایر سازمان ها و نهادهای بین المللی و حقوق بشری خواست، توجه جدی‌تری به این مساله انسانی و حقوق بشری که مرتبط با کنوانسیون های بین المللی و مورد پذیرش جامعه بین المللی است، اعمال نمایند.
نکته مهم دیگری که در این میان وجود دارد این است که تجاوزگری و توسعه طلبی های رژیم صهیونیستی فقط به اشغال سرزمین های فلسطینی خلاصه نمی شود. رژیم صهیونیستی خاستگاه و پایگاه تروریسم در منطقه است و همچنان با حمایت آمریکا به جنایات و اقدامات ناقض قوانین بین المللی خود ادامه می‌دهد.
برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید
دو شنبه 14 تیر 1400 - 11:54:27