به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، واقعیت این است که موضوع عادی سازی روابط، اتفاق جدیدی نیست بلکه از دهه ها قبل این روابط میان امارات و بحرین و دیگر کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی وجود داشته و اکنون صرفاً علنی شده است. فلسطین برای مقابله با این روند گزینه های متعددی دارد. 

اولین گزینه اقدام عملی از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین است. تشکیلات خودگردان باید به این واقعیت برسد که سازش و مذاکره با رژیم صهیونیستی نتیجه نداشته و با شکست مواجه شده است. بنابراین، رام الله باید در متوقف کردن و کنار گذاشتن سازش و مذاکره جدی باشد. در عین حال، با توجه به کارکردی که اتحادیه عرب در قبال این توافق از خود نشان داد و عملاً منافع فلسطین را نادیده گرفت، تشکیلات خودگردان می تواند خروج از این نهادهای ناکارآمد را پیگیری کند. 

 دومین گزینه ارتباط گرفتن با ملت های عربی و اسلامی به جای دولت ها است. یکی از اقدام های مهمی که حضرت امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلاب اسلامی انجام داد، خطاب قرار دادن ملت های عربی و اسلامی در موضوع فلسطین بود چرا که ایشان به این جمع بندی رسیده بودند که دولت های عربی به سمت سازش با رژیم صهیونیستی حرکت می کنند. بر همین اساس نیز بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران ابتکار روز قدس را مطرح کردند.

اکنون دولت و گروههای فلسطینی که از دولت های سازشکار عربی ناامید شده و نفاق این دولت ها را به طور واضح دیدند، باید بار دیگر ارتباط با ملت های عربی و اسلامی را در دستور کار خود قرار دهند. در همین راستا، خالد قدومی، نماینده جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در تهران بر ضرورت ارتباط با ملت های اسلامی و واکنش ملت های اسلامی در قبال عادی سازی روابط کشورهای کوچک عربی با رژیم صهیونیستی و نقض حقوق فلسطینیان تاکید کرد. 

سومین گزینه پیش روی فلسطین، برجسته سازی ابعاد، پیامها و پیامدهای این توافق ها با رژیم صهیونیستی است. از یک سو باید این موضوع تبیین شود که کشورهای عربی بدون هیچ امتیازی با رژیم صهیونیستی توافق صلح امضا کردند. از سوی دیگر باید فشار آمریکا بر این کشورهای عربی و تسلیم شدن این کشورها در مقابل فشارهای آمریکا برجسته شود.

واقعیت این است که در توافق عادی سازی منافع مردم عربی در نظر گرفته نشده بلکه صرفاً منافع حکام عرب و وابستگی آنها به قدرت های غربی مورد توجه بوده است که این موضوع به نوعی شکاف میان ملت ها و دولت های عربی سازشکار را نشان می دهد.

در عین حال، باید این موضوع برای افکار عمومی عربی برجسته شود که دولت های عربی در حال مشروعیت دادن به رژیم صهیونیستی و در مقابل سلب حق مشروع فلسطینیان هستند. آگاه سازی و اقناع افکار عمومی عربی زمینه هراس حکام وابسته این کشورها را فراهم می کند و بحران مشروعیت آنها را برجسته می سازد. 

چهارمین گزینه پیش روی فلسطین، بهره گیری از راهبرد مقاومت فعال است. کنار گذاشتن سازش و مذاکره می تواند به اجماع بر مقاومت فعال منجر شود. کنار گذاشتن دو قطبی کرانه باختری / باریکه غزه موضوعی است که هراس شدید رژیم صهیونیستی را در پی خواهد داشت. تعریف مقاومت در قالب هویت ملی فلسطین و همچنین بهره گیری از ظرفیت های مقاومت در سطح منطقه پاسخ محکمی است که هم برای سازشکاران عربی و هم برای رژیم صهیونیستی تبعات سنگینی خواهد داشت. 

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید