به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، لبنان از روز 17 اکتبر گذشته شاهد تظاهرات مردمی در اعتراض به وضعیت اقتصادی و همچنین فساد گسترده است. سعد الحریری روز 29 اکتبر و تنها 13 روز پس از اعتراض های مردمی از سمت نخست وزیری لبنان استعفا داد. در 50 روز گذشته نامهای مختلفی برای تصدی پست نخست وزیری لبنان مطرح شد، اما باز هم شانس الحریری برای تشکیل کابینه بیشتر از سایر نامزدها بود.  

اختلاف سایر گروههای سیاسی لبنان با سعد الحریری، تاکید وی بر تشکیل دولت تکنوکرات و مخالفت با دولت تکنو- سیاسی و همچنین وابستگی بیش از اندازه الحریری به خارج از لبنان سبب شد وی نهایتاً مجبور به انصراف از تشکیل کابینه جدید شود.  

نامزد پست نخست وزیری لبنان باید بتواند 50 درصد به علاوه یک رای پارلمان (65 رای) را به دست آورد. "حسّان دیاب" در جلسه روز گذشته با کسب 69 رای از 128 رای پارلمان مامور به تشکیل کابینه شد. معرفی "حسّان دیاب" به عنوان نخست وزیر جدید به معنای پیروزی ائتلاف مقاومت در این رقابت سیاسی در چارچوب پارلمان لبنان است زیرا وی نامزد مورد حمایت ائتلاف مقاومت بود.

در همین حال، نخست وزیری "حسّان دیاب" به منزله کنار رفتن رسمی، اما اجباری، سعد الحریری از قدرت در لبنان است. معرفی "دیاب" برای تشکیل کابینه جدید لبنان همچنین نشان می دهد که تاکتیک «استعفا- چانه زنی و امتیازگیری بیشتر» سعد الحریری ناشی از برآورد اشتباه وی از موقعیت دیگر گروههای سیاسی این کشور و البته ناشی از بازیگری وی در زمین قدرت های خارجی به خصوص عربستان سعودی بود که در نهایت نیز سبب خروج وی از قدرت شد.  

رسیدگی به مطالبه های اقتصادی و اجتماعی مردم از مهمترین اولویت های نخست وزیر جدید لبنان خواهد بود. "دیاب" نیز پس از مامور شدن برای تشکیل کابینه جدید لبنان گفت «شفافیت و مبارزه با فساد» را در دستور کار قرار می دهد.

با این حال، "دیاب" با چالش های مهمی نیز مواجه است. 

نخستین چالش مربوط به الگوی رفتاری جریان 14 مارس و به خصوص جریان المستقبل به ریاست سعد الحریری است. در جلسه روز گذشته پارلمان لبنان، 44 نماینده از جمله 18 نماینده وابسته به جریان المستقبل، 15 نماینده جریان مسیحی "قوات اللبنانیه" به رهبری سمیر جعجع در رای گیری مشارکت نکردند. این الگوی رفتاری منفعلانه در قبال انتخاب نخست وزیر جدید به منزله این است که این جریان ها در فرآیند تشکیل کابینه جدید نیز نه تنها همراهی نخواهند کرد بلکه احتمالاً کارشکنی نیز کنند.  

دومین چالش مهم پیش روی "دیاب" مداخله و فشارهای احتمالی خارجی است. از آنجایی که "دیاب" با حمایت ائتلاف مقاومت در پارلمان لبنان به نخست وزیری رسید، محور چهارگانه آمریکا، اسرائیل، عربستان سعودی و امارات هم برای تشکیل کابینه و هم پس از تشکیل کابینه سنگ اندازی زیادی در مقابل وی خواهند کرد.

سومین چالش مهم پیش روی "دیاب" این است که وی وارث مشکلات زیاد اقتصادی و نارضایتی گسترده مردمی خواهد بود که از سعد الحریری و کابینه اش بر جای مانده است.

نکته پایانی اینکه، عبور از ناامنی های دو ماه اخیر و جلب رضایت مردم یا کاستن از میزان نارضایتی به فاکتور «زمان» و «حمایت» سایر ارکان قدرت در لبنان نیاز دارد. 

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید