به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، عبدالباری عطوان در سرمقاله جدید خود در روزنامه اینترنتی رأی الیوم نوشت: به نظر می‌رسد بعد از تصمیم مقامات قاهره برای حرکت به سمت امضای قرارداد خرید هواپیما‌های ”سوخوی 35“ از روسیه به ارزش بیش از دو میلیارد دلار، روابط مصر و آمریکا در آستانه مرحله‌ای جدید از تنش در ماه‌های آینده قرار دارد.

آر کلارک کوکر معاون وزیر خارجه آمریکا در امور سیاسی و نظامی هنگام حضور در نمایشگاه صنایع هوایی دبی در دیدار با خبرنگاران تاکید کرد ممکن است کشورش در صورت تصمیم مصر به خرید این هواپیمای روسی، تحریم‌هایی علیه این کشور (مصر) وضع و آن را از خرید تجهیزات نظامی منع کند و قاهره از این خطر آگاه است.
این تهدید آمریکا باج خواهانه و تحریک آمیز است و واشنگتن با مصر به عنوان کشوری پیشتاز در منطقه طوری رفتار می‌کند که گویی جمهوری موز (کشور تک محصولی و ضعیف در ادبیات سیاسی) است که البته این ارزیابی کاملا اشتباه و ناشی از جهل تاریخی آمریکایی هاست.
این حق قانونی مصر است که سلاحی را خریداری کند که موجب تقویت توان دفاعی و تهاجمی کشورش شود، آن هم از هر کشوری که فروش هواپیما و اسلحه پیشرفته به مصر را می‌پذیرد تا قاهره بتواند با خطر‌های فرارو و از همه مهمتر کاهش سهمش از آب‌های نیل به سبب طرح سد النهضه اتیوپی مقابله کند. این خطری است که ممکن است باعث گرسنگی میلیون‌ها کشاورز مصری و کاهش میزان برق تولیدی سد العالی شود.
بعد از دستیابی اشغالگران اسرائیلی به حدود 20 فروند هواپیما‌های رادارگریز ”اف 35“، مقامات مصر درخواست خرید این نوع هواپیما را به آمریکا ارائه دادند تا موازنه نظامی برقرار شود، اما وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) این درخواست را برای حفظ برتری نظامی و راهبردی اسرائیل رد کرد و مقامات مصر هم به مسکو رفتند تا هواپیمای روسی “سوخوی 35“ را جایگزین کنند که پیشرفته‌تر هم هست. مصر همچنین هواپیما‌های ”رافال“ فرانسه را برای تقویت نیروی هوایی خود خریداری کرد و نه تنها با هیچ مانع یا شروطی روبرو نشد بلکه مورد استقبال کامل قرار گرفت.
روابط نظامی روسیه و مصر به شکلی چشمگیر توسعه می‌یابد و ممکن است در آینده نزدیک به دوران طلایی خود در زمان حکومت جمال عبدالناصر برسد. هفته گذشته، قبل و بعد از سفر سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه به مصر، دو طرف چند قرارداد نظامی امضا کردند، که از آن جمله می‌توان به قرارداد موشک‌های ضد زرهی کورنت، تانک‌های ”تی 90“، سامانه موشکی ”اس 300“، بالگرد‌های نظامی و هواپیما‌های ”میگ 29“ و نیز تاسیس نیروگاه هسته‌ای برای تولید برق در منطقه الضبعه و برپایی رزمایش نظامی مشترک و اجازه به هواپیما‌های جنگی روسیه برای استفاده از حریم هوایی مصر و پایگاه‌های نظامی آن اشاره کرد.
مصر به عنوان کشوری مستقل و دارای حاکمیت حق دارد منابع تسلیحاتی خود را متنوع کند به ویژه برای مقابله با اسرائیل که هنوز تهدیدی مستقیم یا غیرمستقیم برای امنیت ملی مصر به شمار می‌آید. اسرائیل پشت صحنه طرح سد النهضه اتیوپی قرار دارد و تل آویو موشک‌های ضدهواپیما را برای حمایت از این طرح در اطراف آن مستقر کرد و سرمایه‌های لازم برای ساخت آن را فراهم آورد.
بعد از شکست موشک‌های پاتریوت آمریکا در مقابله با موشک‌های بالستیک یمن در حملات سه گانه به عربستان در کمتر از یک سال (تاسیسات آرامکو در غرب ریاض، در میدان الشیبه و اخیرا در بقیق و خریس) , مصر و سایر کشور‌ها باید به دنبال منابع تسلیحاتی جدیدتر باشند و کشور‌هایی مانند ترکیه را الگوی خود قرار دهند که سامانه موشکی اس 400 روسیه را خریداری کرده است و اکنون برای خرید هواپیما‌های پیشرفته سوخوی 35 مذاکره می‌کند. این نوع هواپیما براساس نظر کارشناسان غربی از نظر تجهیزات نظامی و فن آوری به همتایان آمریکایی خود یعنی ”اف 35“ برتری دارند.
آمریکا به متحدان خود احترام نمی‌گذارد و وقتی پای اسرائیل در میان باشد، با آن‌ها با روشی برتری جویانه و تحریک آمیز رفتار می‌کند. احتمالا تجربه ترکیه از اعضای ناتو با آمریکا بارزترین نمونه در این زمینه است. اخباری که از روزنامه‌های آمریکا به بیرون درز کرده حاکی از آن است که ترامپ اردوغان را در سفر اخیرش به واشنگتن در برابر دو انتخاب قرار داده است، این که اگر می‌خواهد دوستی خود با آمریکا را حفظ کند باید این موشک‌ها را منهدم کند یا به روسیه برگرداند. ترامپ برای تصمیم گیری مهلت کمی به اردوغان داده است و نمی‌دانیم چه خواهد شد هرچند احتمال رد این پیشنهاد قوی‌تر است.
مصر می‌تواند با قدرت در برابر این باج خواهی آمریکا بایستد، چون از کمک‌های آمریکا مگر در مواری اندک استفاده نمی‌کند به ویژه که کمک‌های نظامی آمریکا محدود به خرید جنگنده‌هایی باشد که عمر آن‌ها به پایان رسیده است. پاسخ قوی به این باج خواهی باید اقدام به خرید هواپیما‌های سوخوی 35 و حتی سامانه‌های موشکی اس 400 و تانک‌ها و بالگرد‌های جدید باشد. تعجبی ندارد که این واکنش به سرعت انجام شود و امیدواریم سناریو سال 1960 تکرار شود یعنی زمانی که جمال عبدالناصر از آمریکا رویگردان شد و قرارداد خرید اسلحه از کشور چک را امضا کرد و از تجربیات روسیه برای ساخت سد العالی بهره گرفت. مصر در برابر استکبار آمریکا سر خم نمی‌کند و پایان روز‌های سخت نزدیک است.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید