به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  الدیار در شماره امروز خود در اینترنت در یادداشتی به قلم ابراهیم ناصرالدین نوشت: در [عراق] هیچ گونه «تقابل» سیاسی «تمام عیاری» وجود ندارد و دولت این کشور در معرض تهدید به «سرنگونی» نیست. این موضوع حاصل تحولات ساعات اخیر میان ارکان مذاکرات بر سر نخست وزیری است.

الدیار نوشت:  تماسهای «پشت پرده» میان طرف های «درگیری» با مشارکت تعدادی از میانجی گران «با تجربه» به توافق برای برگزاری جلسه کابینه این کشور در روز پنج شنبه آینده منجر شد. موضوعاتی که در این جلسه بررسی خواهد شد امروز تعیین می شود و بنابر اظهارات محافل آگاه ، شامل پرونده برق، انتصاب های شورای نظامی...خواهد بود....تنش هایی که طی هفته گذشته به وجود آمده است به وجود آورنده بحرانی نخواهد بود که سرنوشت دولت لبنان را تهدید کند یا حتی در معرض تعطیلی قرار دهد.

این روزنامه افزود: این تنش ها در واقع حاصل افزایش «سطح» گفتمان طرفهای تفاهمات بود. آنها تلاش می کنند اهرم های «چانه زنی» خود را تقویت کنند...محافل آگاه در همین چارچوب می گویند «فریاد بلند» طرف های منازعه مانع جنگ علیه فساد نخواهد شد. این درحالیست که حزب الله لبنان نیز همچنان به باز کردن پرونده های «مشکوک» ادامه خواهد داد و در برابر «دلال بازی ها» یا «خطوط قرمز» طایفه ای بی تفاوت نخواهد نشست.
الدیار نوشت:  در این میان، برخی منابع دیپلماتیک در بیروت از ناتوانی لبنان در مقابله با «طوفان های» منطقه ای و بین المللی تاثیر گذار بر رقابت های اقتصادی و سیاسی و امنیتی منطقه ابراز نگرانی می کنند. در آستانه سفر مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا به بیروت، تحولات منطقه ای موجب اعمال فشار بر لبنان می شود و این کشور را در معرض انتخاب قرار داده است و انتظار می رود این کشور از نوسانات در موضع گیری خود درقبال ائتلاف های به وجود آمده پس از جنگ سوریه دست بردارد و موضع مشخصی اتخاذ کند.
به نوشته این روزنامه، به نظر نمی رسد لبنان در آینده بتواند همچنان به سیاست بندبازی های دوگانه خود ادامه دهد. این محافل می گویند دولت لبنان ناچار است در سیاست خارجی خود مواضع صریحی اتخاذ کند تا در آینده متحمل «هزینه های» سیاسی و اقتصادی نشود. پس از مسئله ذخایر گازی لبنان که حاصل توافق مصر و قبرس و یونان و ایتالیا درخصوص انتقال گاز از اسرائیل به اروپا از طریق مدیترانه بود اکنون لبنان خود را در میان دو دهانه یک گاز انبر مشاهده می کند که یک دهانه آن؛ نتیجه تماس هایش با روسیه و ایران و سوریه برای جبران خسارت ناشی از خروج از تفاهم دریائی به علت حضورت اسرائیل در آن است. نتیجه ای که براساس آن لبنان می تواند گاز استخراجی خود را از طریق خطوط زمینی صادر کند. دهانه دیگر این گاز انبر؛ فشار آمریکا و کشورهای خلیج فارس است که نخست وزیر لبنان را به علت ضعف در عملکرد تنبیه کرده اند.

الدیار افزود: به نظر می رسد جناح نخست وزیر و حزب «القوات اللبنانیه» [نیروهای لبنانی] و حزب «التقدمی الاشتراکی» [سوسیالیست ترقیخواه] در برابر هشدارهای آمریکا و کشورهای خلیج فارس تسلیم شده اند و هیچ تحرکّ جدی به سمت پایتخت سوریه برای حل مسائلی نظیر پرونده آوارگان و همکاری اقتصادی ندارند. از سوی دیگر جناح سیاسی که حزب الله و متحدانش در رأس آن قرار دارند تا وقتی که گرفتار «خواسته های» برخی قدرتهای خارجی است وقت کشی می کند و فرصت های حل بحران های خود را از دست می دهد. به نظر می رسد این مسئله یکی از حساس ترین پرونده های این کشور در برهه بعدی باشد.
این محافل در همین چارچوب خروج اردن از محور آمریکا را فاش کرده اند. زیرا نمونه هایی از همکاری های متعدد اردن با سوریه با هدف تقویت روابط دو جانبه مشاهده می شود. این در حالیست که عراق نیز به سرعت در مسیر تعمیق روابط خود با نظام سوریه حرکت می کند. براساس اطلاعات موجود، پس از سفر موفقی که حسن روحانی رئیس جمهوری ایران به عراق داشت، اکنون هماهنگی های نهائی برای سفر رسمی بشار اسد رئیس جمهوری سوریه به بغداد در جریان است. فالح الفیاض مشاور امنیت ملی عراق درحال هماهنگ کردن جدول برنامه ها با طرف سوری است...این محافل درخصوص زمان این سفر سخنی نگفته اند. اما گفته اند آمریکا فشار سنگینی به عراق وارد می کند تا مانع این سفر شود.

الدیار تصریح کرد:  در چارچوب مقدمات این رویداد سیاسی، دمشق میزبان گفتگوهای سه جانبه ای با حضور مقامات ارشد نظامی ایران و عراق است. رؤسای ستاد کل ارتش های عراق و ایران در همین چارچوب با علی ایوب وزیر دفاع سوریه دیدار کرده اند. عثمان الغانمی رئیس ستاد کل ارتش عراق پس از دیدار با همتایان سوری و ایرانی خود در دمشق ابراز امیدواری کرده است گذرگاه مرزی این کشور با سوریه طی روزهای آینده بازگشایی شود. وی گفت: طی روزهای آینده شاهد بازگشایی گذرگاه مرزی سوریه و عراق و از سرگیری سفرها و بازرگانی میان دو کشور خواهیم بود.