تهران- الکوثر: شهيد والاقدر عاشورا حر از خاندانهاي معروف عراق و از رؤساي کوفيان بود.به‏ درخواست ابن زياد، براي مبارزه با حسين‏ «ع‏» فراخوانده شد و به سرکردگي هزار سواربرگزيده گشت. گفته‏ اند وقتي از دار الاماره کوفه، با ماموريت بستن راه بر امام حسين‏ «ع‏» بيرون آمد، ندايي شنيد که: اي حر!مژده باد تو را بهشت... در منزل‏ «قصر بني مقاتل‏» يا «شراف‏»، راه را بر امام بست و مانع از حرکت آن حضرت به سوي کوفه شد.

کاروان ‏حسيني را همراهي کرد تا به کربلا رسيدند و امام در آنجا فرود آمد. حر وقتي فهميد کارجنگ با حسين بن علي‏ «ع‏» جدي است، صبح عاشورا به بهانه آب دادن اسب خويش، از اردوگاه عمر سعد جدا شد و به کاروان حسين‏ «ع‏» و جبهه حق پيوست.توبه کنان کنار خيمه‏ هاي امام آمد و اظهار پشيماني کرد، سپس اذن ميدان طلبيد.اين انتخاب شگفت و برگزيدن راه بهشت بر دوزخ، از حر، چهره ‏اي دوست داشتني و قهرمان ساخت.حر با اذن ‏امام به ميدان رفت و در خطابه ‏اي مؤثر، سپاه کوفه را به خاطر جنگيدن با حسين‏ «ع‏» توبيخ‏ کرد. چيزي نمانده بود که سخنان او، گروهي از سربازان عمر سعد را تحت تاثير قرار داده‏ از جنگ با سيد الشهدا منصرف سازد، که سپاه عمر سعد، او را هدف تيرها قرار داد.نزد امام‏ بازگشت و پس از لحظاتي دوباره به ميدان رفت و با رجز خواني، به مبارزه پرداخت و پس ‏از نبردي دليرانه به شهادت رسيد.رجز او چنين بود:

اني انا الحر و ماوي الضيف /  اضرب في اعناقکم بالسيف

عن خير من حل بارض الخيف / اضربکم و لا اري من حيف

که حاکي از شجاعت او در شمشير زني در دفاع از سيد الشهدا و حق دانستن اين راه‏ بود. حسين بن علي‏ «ع‏» بر بالين حر حضور يافت و خطاب به آن شهيد، فرمود: تو همان گونه که مادرت نامت را «حر» گذاشته است، حر و آزاده‏اي، آزاد در دنيا و سعادتمند در آخرت! «انت الحر کما سمتک امک، و انت الحر في الدنيا و انت الحر في الآخرة‏» ودست بر چهره‏ اش کشيد. امام حسين‏ «ع‏» با دستمالي سر حر را بست.پس از عاشورا بني ‏تميم او را در فاصله يک ميلي از امام حسين‏ «ع‏» دفن کردند، همانجا که قبر کنوني اوست، بيرون کربلا در جايي که در قديم به آن‏ «نواويس‏» مي‏گفته ‏اند. نقل است‏شاه اسماعيل‏ صفوي قبر حر را گشود و پيکرش را سالم يافت، چون خواست پارچه ‏اي را که بر سرش‏بسته بود باز کند، خون جاري شد و دوباره آن را بستند، آنگاه بر قبرش قبه‏ اي ساختند. .

سرگذشت هاي مربوط به حر و نقش او در حادثه کربلا، از نخستين برخوردش با کاروان‏ سيد الشهدا، سپس توبه ‏اش و پيوستن به جبهه حق و شهادت در رکاب سالار شهيدان، درهمه مقتل ها و کتابهاي تاريخ عاشورا نگاشته شده است و توبه او شاخص ‏ترين بخش ‏نوراني زندگي اوست.

ازصفحه محرم الکوثر فارسی دیدن کنید

از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید

آموزش سوره های قرآن ویژه کودکان