به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، به نقل از هاآرتص، طبق گزارشی که یکی از موسسات تحقیقاتی در آمریکا در هفته گذشته منتشر کرد، عربستان سعودی و امارات متحده عربی به ترتیب در رده نهمین و دهمین کشور قدرتمند دنیا از نظر نظامی قرار داشتند. اما این دو کشور و ارتش های آنها به مدت چهار سال است که در کشور جنگ زده یمن با نیروهای انصارالله در حال جنگ هستند، بدون این که توانسته باشند آنها را شکست دهند.

ارتش های عربستان سعودی و امارات متحده عربی از جمله ارتش های دنیا هستند که بیشترین منابع مالی و بهترین تسلیحات را در اختیار دارند. بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح استکهلم، هزینه های نظامی عربستان سعودی در سال 2017 معادل 69 میلیارد و 400 میلیون دلار بود و ریاض از این نظر در جایگاه سوم جهانی قرار گرفت. این رقم از میزان هزینه های نظامی روسیه بالاتر است. موسسه تحقیقات صلح استکهلم همچنین عربستان سعودی را دومین وارد کننده سلاح در سال های 2015 و 2016 معرفی کرد. این موسسه افزود که این حجم از واردات تسلیحات در خلال شش سال گذشته رشدی بیش از 200 درصد را نشان می دهد.

اما محدودیت هایی که عربستان سعودی با آنها مواجه است شناخته شده و مشخص هستند. به رغم بودجه نظامی و خرید های تسلیحاتی گسترده این کشور، ارتش این کشور از نبود تجربه رنج می برد. ارتش عربستان سعودی به شدت به کمک نظامیان آمریکایی وابسته است. دکتر یوئل گوژنکسی، از پژوهشگران ارشد در موسسه مطالعات امنیت ملی در دانشگاه تل آویو، می گوید: «نظامیان عربستان سعودی از سال 1991 تا کنون تجربه حضور در جنگ را نداشته اند، اما حوثی ها از چند دهه پیش تاکنون جنگ چریکی و مبارزات مسلحانه در قلمرو یمن را تجربه کرده اند که کار دشواری است».

ائتلاف عربی که درحال حاضر در یمن در حال جنگ است تحت امر عربستان سعودی و امارات متحده عربی قرار دارد. این ائتلاف در هفته های اخیر به نوعی بن بست رسیده است، زیرا نتوانست بندر حدیده را از کنترل حوثی ها خارج کند. حوثی ها در حال حاضر با سلاح ها و راکت های خود منطقه جیزان در عربستان سعودی را هدف قرار می دهند. شرکت سعودی آرامکو بنا به درخواست دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در نظر دارد یک پالایشگاه نفت با ظرفیت پالایش روزانه 400 هزار بشکه نفت در جیزان احداث کند.

عربستان سعودی و امارات متحده عربی وعده داده بودند که با حمله ای سریع در جنگ یمن به پیروزی برسند، اما هنوز نتوانسته اند کاری در این زمینه انجام دهند.

ارتش امارات متحده عربی نیز مانند ارتش عربستان سعودی به پیشرفته ترین سلاح های نظامی دسترسی دارد. اماراتی ها و سعودی ها به واسطه دسترسی به منابع مالی عظیم و گسترده توانسته اند این گونه سلاح های پیشرفته را خریداری کنند. موسسه مطالعات صلح استکهلم اعلام کرده است که امارات متحده عربی باید جزو 15 کشور برتر جهان به لحاظ خریدهای نظامی قرار گیرد. با این حال، این موسسه می افزاید نبود اطلاعات کافی از خریدهای تسلیحاتی امارات متحده عربی باعث شده است که مطالعه کامل وضعیت تسلیحاتی و نظامی این کشور دشوار باشد.

ارتش عربستان سعودی نیز دارای ساختار عملیاتی بسیار متمرکزی است. این ساختار در بسیاری از کشورهای غیردموکراتیک جهان رواج دارد. در این دسته از کشورها فرماندهی و وفاداری از بالا به پایین در جریان است. گوژانسکی می گوید شاهزاده ها و دیگر اعضای خانواده سلطنتی عربستان سعودی در فعالیت های نظامی وارد نمی شوند، هر چند ممکن است در خلبانی جت های جنگنده که یک کار باپرستیژ محسوب می شود حضور داشته باشند. البته، باید توجه داشت که این نابرابری ها نمی تواند به تقویت روحیه نیروهای ارتش عربستان سعودی منتهی شود.

یک روانشناس هلندی به نام گیرت هوفستد Geert Hofstede شاخصی را در دهه 1970 معرفی کرد که Power Distance Index نام داشت و منعکس کننده میزان سلسله مراتب بودن فعالیت ها در یک کشور بود. بر اساس این شاخص، عربستان سعودی و امارات متحده عربی جزو آن دسته از کشورهای جهان بودند که بالاترین میزان سلسله مراتب تصمیم گیری را دارا بودند. در نتیجه، این دسته از کشورها در زمینه حل مشکلات کوچک یا بزرگ از توانایی محدودی برخوردارند. آنها در زمینه نوآوری هم توانایی زیادی ندارند

در نتیجه، ناتوانی ائتلاف عربی در پیروزی در جنگ یمن یا حتی پیشروی در این کشور دو مسئله را به خوبی نشان می دهد: اول این که حوثی ها در موضع مناسبی برای بیرون راندن نیروهای خارجی قرار دارند؛ و دوم این که ارتش عربستان سعودی از ناکارآمدی هایی مانند ناکارآمدی در ساختار نظامی اش رنج می برد.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

برای عضویت در کانال سروش الکوثرفارسی کلیک کنید