تهران- الکوثر: رسول اکرم (ص) می فرمایند: هرکس سوره ی حمد را بخواند چنان است که دو سوم قرآن را خوانده و ثواب آن کسی که بر همه ی مؤمنان تصدّق کرده باشد به او داده می شود، و نیز همانگونه که گذشت، از حضرتش مروی است: «فاتحۀُالکتاب» اشرف محتوای گنجهای عرش الهی است. خداوند این سوره را مخصوص رسولش نموده و هیچ یک از پیامبران را با او شریک نفرموده مگر حضرت سلیمان پیغمبر(ص) که از آن آیه ی «بسم الله الرّحمن الرّحیم» به او عطا فرموده است، هرکس این سوره را بخواند در حالی که ولایت محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم را داشته و اوامر آن را مُطیع و به ظاهر و باطنش ایمان آورده باشد. خداوند به عدد هر حرفی یک حسنه به او می دهد که بهتر از دنیا و تمامی آنچه را که در آن است، و مراد از ظاهر، اعتقاد داشته باشد که این سوره از قرآن است و مراد از باطن اعتقاد به اصول پنج گانه است که سوره ی مبارکه ی حمد مشتمل بر آنها می باشد.
و در تفسیر«منهج الصادقین» علاوه بر آن آمده است اطلاع بر معنای سوره ی حمد مانند اطلاع بر تمامی کتابهای آسمانی است.
امام صادق(ع) می فرماید: اسم اعظم خداوند مقطّع است (یعنی حرف حرف و جدا جدا) و آن در مجموع آیات امّ الکتاب (سوره ی حمد) می باشد.
و نیز پیامبر اکرم(ص) فرموده اند: هرکس به قاری این سوره گوش فرا دهد به اندازه یک سوم ثوابِ آن به وی داده می شود.
پس تا می توانید از این خیرات عرضه شده بهره ببرید که غنیمت سودمندی است و آن را از دست مدهید که باعث حسرت و اندوه برای شما خواهد بود.
و در خبر دیگری حضرتش می فرماید: هر کس سوره ی «حمد» را بخواند خداوند به عدد هر آیه، و به روایت شیخ مفید در «اختصاص» به عدد هر کتابی که از آسمان نازل گردیده و به اندازه ی خواندن تمامی کتب آسمانی و ثواب خواندن آنها به او پاداش داده می شود.
همچنین در یکی از علل نامگذاری این سوره ی مبارکه به «فاتحة الکتاب» آمده است که آیه های هفتگانه ی آن را قرائت کند درهای هفتگانه ی جهنّم بر او بسته می گردد و در «خواص الآیات» نیز قریب به همین معنی آمده است.
البتّه همانگونه که در مقدّمه اشاره کردیم سعی کنیم قرائت و تلاوت ما همراه با اندیشه و اخلاص و عمل به محتوای این روایت و تمام روایات مشابه آن باشد و برای رسیدن به کمال مطلوب تنها به الفاظ و لقلقه ی زبان اکتفا ننمائیم.
و در خبر است که سوره ی «حمد» نازل گردید ابلیس لعین به فریاد و فغان آمد، و چنان که نقل است شیطان در مدّت عمر خود چهار ناله ی جانکاه کرد: وقتی که طوق لعنت به گردنش افتاد و زمانی که از بهشت رانده شد و وقتی رسول اکرم(ص) به رسالت مبعوث گردید و هنگامی که سوره ی «فاتحه» نازل شد.
و در خواص آن، حضرت ختمی مرتبت (ص) می فرماید: هنگام خواب بر پهلو بخوابید و سوره های فاتحه و توحید را بخوانید از همه ی بلایا ایمن خواهید بود، و هرکس در حین ورود به منزل خود سوره های حمد و اخلاص را بخواند خداوند متعال فقر و تنگدستی را از او برطرف و خیر و برکت بسیار به وی عطا می فرماید.
همچنین فرموده اند در وقت حجامت کردن هفت مرتبه سوره ی «حمد» را بخوانید که نتیجه و منافع آن اعجاب آور است.
دیگر جهت شفای بیمار است سه مرتبه این سوره ی مبارکه را با «خلوص و شرایط دعا» بر بدن خود بخواند و هر بار دست را بر محل درد بکشد و بگوید:
«اَللّهُمَّ اشْفِ أنتَ الشّافی اللّهُمَّ اکْفِ أنتَ الکافی اَللهُمَّ عافِ أنتَ الْمُعافی» و چنانچه آن را بنویسد و همراه خود بدارد به یاری حق همین نتیجه ی شفابخشی را خواهد داشت.
و نیز در همان مدرک آمده است چنانچه این سوره ی مبارکه را در ظرف شیشه ای با مُشک و زعفران بنویسند و با گلاب بشویند و کسی که کند ذهن و کم حافظه باشد هفت روز پی درپی از آن بیاشامد ذهن او قوی و حافظه اش افزون می گردد.
و مداومت بر تلاوت این سوره ی مبارکه در شبانه روز خداوند متعال کاهلی و سستدلی و تمام آفات و عارضه ها را از او برطرف می نماید.
و از پیامبر اکرم (ص) مروی است هر کس آن را بر ظرف آبی چهل مرتبه (با اخلاص) بخواند و بر بیمار بیفشاند به یاری خدا بهبود می یابد.
و حضرت امام صادق (ع) می فرماید: چنانچه سوره ی «حمد» هفتاد مرتبه بر هر دردی خواند شود به یاری خدا تسکین می یابد.
و در روایتی دیگر حضرتش فرموده است: هرگاه که هفتاد مرتبه «حمد» را بر یک دردی خواندم آن درد تسکین یافت.
و از حضرت امام محمّد باقر(ع) نقل است که فرمود: اگر سوره ی «حمد» بر میّتی هفتاد مرتبه خوانده شود و آن میّت زنده گردد جای تعجّب نخواهد بود.
و در خبر است که نبی اکرم (ص) به جابر بن عبدالله فرمود که سوره ی «حمد» شفای تمام دردها و بیماریهاست به جز مرگ.
همچنین در «خواص الآیات» از حضرتش روایت کرده است جهت ازاله ی تب، این سوره ی مبارکه را چهل مرتبه بر ظرف آبی بخوانند و بر روی آدم تبدار بیفشانند.
و در همان مدرک از حضرتش نقل می کند هر کس بعد از عطسه سوره ی حمد را بخواند آنگاه به کف دست خود بدمد و به صورت خود بمالد از سردرد و چشم درد و آمدن خون بینی (رعاف) در امان خواهد بود.
و در طریقی دیگر جهت شفای بیمار آمده است سوره ی «فاتحه» را در ظرف پاکی (با زعفران یا غیره) بنویسند و آن را با آب پاک ـ و در یک نسخه آمده است با آب باران ـ بشویند و بیمار صورت خود را با آن بشوید و یا آن کس که ضربان قلب و تنگی نَفس دارد با اعتقاد از آن بیاشامد به یاری حق تعالی بهبود می یابند.
و از حضرت امام موسی بن جعفر کاظم (ع) مروی است که چون خواهی به سفر رفت هر یک از سوره ی حمد و آیة الکرسی را سه مرتبه به ترتیب از پیش رو و طرف راست و طرف چپ بخوان سپس بگو: «اللّهُمّ احْفَظْی وَ احْفَظْ ما مَعی وَ سَلَّمْنی وَ سَلِّمْ ما مَعی وَ بَلَّغْنی وَ بَلَّغْ ما مَعی ببَلاغِکَ الحَسَنِ الجَمیلِ».
و در «مُنتخب» از مولانا مقدّس اردبیلی (قدّس سرّه) نقل می کند جهت هر مطلبی، جزئی یا کلّی و یا هر حاجتی، هرکس این سوره ی مبارکه را با این دو آیه تا ده روز هر روز یازده مرتبه بخواند که مجموعاً صد و ده مرتبه می شود بسیار مجرّب بوده و به زودی به یاری حق تعالی مقرون به اجابت می گردد. آیه ی اوّل در سوره ی آل عمران آیه ی ١٥٤: «ثُمّ اَنْزَلَ عَلَیکُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ...» تا آخر آیه، و آیه ی دوم آخرین آیه ی سوره ی فتح آیه ی ٢٩: «مَحَمّدٌ رَسُولُ الله(ص)...» تا آخر آیه و بعد از آن بگوید: «رَبَّ سَهَّلْ وَ لاتُعَسَّرْ یا رَبَّ یا رَبَّ یا رَبَّ».
و حضرت امیر(ع) از حضرت رسول اکرم (ص) نقل می کند که فرمود: هرکس بعد از هر نماز فریضه سوره ی حمد و آیة الکرسی با دو آیه (١٨ و ١٩) «شَهِدَالله... (تا) سریعُ الساب» و دو آیه ی (٢٦ و ٢٧) «قُلِ اللّهُمَ مالِکَ المُلکِ ... (تا) بِغَیرِ حُساب» از سوره ی (آلعمران) را بخواند حق سحابه و تعالی سوگند به ذات خود یاد کرده که: بهشت را جایگاه او گردانم و در حظیرۀالقدس منزل دهم و هفتاد حاجت وی را روا کنم که کمترین حاجت او آمرزش گناهان او باشد و از شرّ شیطان و هر دشمنی دیگر مصون بدارم و او را علیه آنان یاری نمایم... تا آخر حدیث.
و در «مکارم» از رسول خدا(ص) روایت کرده است که فرمود: هرکس آبِ باران را پیش از آنکه به زمین برسد در یک ظرف پاکی بگیرد و بر آن هر یک از سوره های حمد و قُل هوالله و معوّذتین (سوره ها فلق و ناس) را هفتاد مرتبه بخواند و صبح و شام از آن بیاشامد حق تعالی هر مرضی که در بدن او باشد رفع می فرماید.
و در خبر است که رسول اکرم (ص) را هرگاه کسالت یا سردردی عارض می شد دست های مبارک را می گشود و سوره های حمد و فلق را قرائت می کرد سپس دست های خود را به صورت می کشد و آن عوارض برطرف می گردید.
و در روایتی امام هشتم (ع) در باره ی کسی که دچار بیماری غَشی و صرع شده بود به ظرف آبی سوره ی حمد و معوّذتین (فلق و ناس) را خواندند و برآن دمیدند آنگاه فرمود بر سر و صورت بیمار بپاشند و او بی درنگ از جا برخاست. حضرت به او فرمود: این بیماری تو هرگز برگشت نخواهد کرد.
همچنین در خبر است که برای مبتلا نشدن به چشم درد، در وقت رؤیت هلال سوره ی مبارکه «حمد» را هفت مرتبه بخوانند.
از صفحه دین و زندگی الکوثر فارسی دیدن کنید
از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید
سه شنبه 22 خرداد 1397 - 13:2:38