تهران- الکوثر:   همه می خواهند، سالی را که آغاز می کنند از ابتدا تا انتهایش پر از خوبی فزاینده باشد و این، دقیقاً همان معنای "برکت" در قرآن کریم است. برکت در قرآن کریم به معنای خير و فزونى بخشش الهى در چيزى است.(1) امّا مسلّم است که نمی توان آرزو و درخواستی داشت ولی در مسیر نیل به آن خواسته، قدمی برنداشت! پس، چه خوب که با هم، به برخی از مهمترین عوامل برکت در زندگی از نگاه قرآن و احادیث نگاهی بیاندازیم و در همین ابتدای سال با خود عهد کنیم تا آنجا که امکان دارد برای تحقّق این امور تلاش کنیم تا سالی پربرکت و خوب داشته باشیم.
 

قرآن، کتاب برکت

خداوند آخرین دین (که کاملترین هم هست) را در قالب قرآن کریم برای هدایت همه بشریّت به سوی خیرات حقیقی و دائمی نازل کرد؛ لذا می توان قرآن کریم را سرچشمه همه برکات و خیرات دانست چنانکه می فرماید: وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ‏ فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون(2) ‏؛ و اين، خجسته كتابى است كه ما آن را نازل كرديم؛ پس، از آن پيروى كنيد و پرهيزگارى نماييد، باشد كه مورد رحمت قرار گيريد. این هدیه الهی بر سر سفره تحویل سال جدید قرار می گیرد تا شاهدی بر لزوم تطبیق اعمال و رفتار ما در تمام طول سال باشد. تلاوت قرآن کریم، تأمّل در آیات نورانی آن و سعی برای عمل به آن، بهترین راهبرد کسب برکت و خیرات فراوان در دنیا و آخرت است.

حضرت محمّد(صلّی الله علیه و آله)، کلید برکت

قرآن کریم، پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) را رحمتی برای جهانیان می داند و می فرماید: وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين‏ (3)؛ و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم. آن حضرت کلید برکت هستند. امام سجّاد(علیه السلام) اینگونه بر جد بزرگوارشان درود می فرستند: اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ؛ بار خدايا، بر محمّد(صلّی الله علیه و آله) كه امين وحى توست، برگزيده از ميان آفريدگان توست، دوست مخلص از ميان همه بندگان توست، آن امام رحمت و پيشواى خير و كليد بركات، درود بفرست‏.(4) 

روشن است که برای بهره مندی از این منبع خیر، لازم است با تمام توان به اطاعت از ایشان همّت گماشت. از همین رو قرآن کریم می فرماید: وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون (5) ‏؛ خدا و رسول را فرمان بريد، باشد كه مشمول رحمت قرار گيريد. در لحظه تحویل سال جدید باید پیمانی تازه برای اطاعت از پیامبر خدا و اهل بیت علیهم السلام برقرار کنیم.
 

پیوند جدانشدنی با دعا

همه ما می دانیم که مالک همه هستی و دنیا و آخرت، خداست و بر انجام هر کاری تواناست و هیچ کس و هیچ چیزی نمی تواند مانع از تحقّق اراده او شود. از طرفی خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُم‏ (6) ؛ و پروردگارتان فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم»‏. با این همه، جای بسی شگفتی است که ما آنچنان که بایسته است او را صدا نزده و از او درخواست مصرّانه نمی کنیم. در واقع اگر کسی به این مطلب به خوبی توجّه داشته باشد نباید لحظه ای خود را از دعا، ذکر و اتصال به سرچشمه اصلی همه خیرات جدا کند. در اهمیّت دعا نیز امام حسین(علیه السلام) می فرمایند: أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء (7) ؛ عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند. یکی از بهترین کارها در لحظه شروع سال جدید، اتصال دل و درخواست واقعی از خداست! 

بوی حضرت مهدی(علیه السلام) بر سفره هفت سین

از نگاه آرمانی و وسعت دید در دعا، بهترین دعا آن است که تنها به خود و نزدیکان انسان منتهی نشود، بلکه خوبی و سعادت تمام بشریت را در برگیرد. نیل به این هدف، جز در پرتو جامعه جهانی مهدوی ممکن نیست، لذا بهترین دعا در هر زمان و نیز در لحظه تحویل سال نو، درخواست ظهور منجی عالم بشریّت است. از این جهت که خود امام عصر(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) نیز همیشه به یاد شیعیان هستند و در توقیع خود به شیخ مفید فرمودند: انَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاءُ؛ ما در رعایت حال شما کوتاهى نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده‌‌ایم، و اگر جز این بود از هر سو گرفتارى به شما رو می‌آورد و دشمنانتان، شما را از میان می‌بردند. (8) لذا دعای برای ظهور آن حضرت اهمیّت و اولویّت ویژه ای می یابد.
سال جدید، باقیمانده ای از عمر ماست که باید برای سعادت آخرت خود به تلاشی دوچندان برخیزیم؛ زیرا کسی نمی داند چه زمانی فرصت به پایان می رسد؟! و این است معنای انتظار واقعی...
پی نوشت:
1- ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن با تفسير لغوى و ادبى قرآن، ج‏1، ص: 261.
2- انعام؛ 155 .
3- انبیاء؛ 107 .
4- صحیفه سجادیه، ص34 .
5- آل عمران؛ 132 .
6- غافر؛ 60 .
7- امالی شیخ مفید؛ ص 317 .
8- فضائل الشيعة، ترجمه توحيدى‏؛ ابن بابويه، محمد بن على‏؛ ص3 . 

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

برای عضویت در کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا کلیک کنید