به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  «مایک گونزالز»1 تحلیل گر پایگاه آمریکایی «دیلی سیگنال»2 نوشت، مسئله خبر جعلی در اخبار بسیار دیده می شود، همان طور که پیشتر نیز چنین بود، و «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا با «ژوزف استالین»3 نخستین رهبر حزب کمونیست شوروی مقایسه شده است، زیرا ترامپ شماری از روزنامه نگاران را اخراج کرد و آن ها را به عنوان افرادی در نظر گرفت که آب و تاب اخبار را افزایش می دهند و آن ها را «دشمنان مردم آمریکا» توصیف کرد.

احتمالا خوب است که به خاطر آوریم که واژه «خبر جعلی» چگونه در بین ما انتشار یافت.

فقط در آن زمان است که می توان به یاد آورد خبر جعلی در ابتدا قرار بوده است به عنوان سلاحی در مبارزات انتخاباتی لیبرال ها مورد استفاده قرار گیرد که امتیاز انحصاری ابتدایی را در زمینه دریافت خبر دوباره به دست آورد و به یکی از حائز اهمیت ترین و سخت ترین پیروزی های بدست آمده توسط محافظه کاران یعنی گوناگون بودن اطلاعات از طریق اینترنت منتج شود.

البته از بین رفتن اطلاعات، در میان ما بوده است، زیرا انسان ابتدا شروع به استفاده از زبان کرد، به دنبال پنهان نمودن مسائل رفت  و درباره آن دروغ گفت. بنابراین مدت زمان بسیار طولانی از چنین مسائلی می گذرد.

جستجوهای اینترنتی برای «اخبار جعلی» واقعا در اوایل ماه نوامبر سال 2016 آغاز شد. استفاده از اصطلاح «اخبار جعلی» در ابتدا توسط «جیم روتنبرگ»4 تحلیل گر سیاسی، در یکی از مقالات روزنامه «نیویورک تایمز» در ششم نوامبر سال 2016  انجام گرفت.

روتنبرگ نوشت: «نیروهای اینترنتی که رفته رفته در حال نابودی در تبلیغات چاپی هستند، می توانند میزبان بازیگران روزنامه نگار حقیر برای آلوده سازی دموکراسی با موارد خطرناک جعلی باشند.»

هدف روتنبرگ این بود که توجه افراد را به فروپاشی سکولار خروجی های روزنامه های وابسته به جریان اصلی و نادیده گرفتن موفقیت های خروجی های محافظه کارانه جلب کند.

شواهد روتنبرگ از نمونه های شگفت انگیز توطئه گرایی توسط سایت های راستگرای افراطی تشکیل می شد، او شکایت کرد که این نمونه ها می تواند در کنار موارد منتشر شده در رسانه هایی همچون «تایمز»، «بوستون گلوب» یا «واشنگتن پست» در خبرخوان فیس بوک منتشر شود و نیز مورد مطالعه قرار گیرد.

اما از بخش نگاشته شده توسط روتنبرگ واضح است که هدف واقعی او تنوع نقطه نظرات بوده است.

«روتنبرگ» به نقل از «مارتین بارون» سردبیر روزنامه «واشنگتن پست» پرسید، «اگر جامعه ای دارید که مردم آن نمی توانند در مورد حقایق اساسی توافق کنند، چگونه دموکراسی عملی دارید؟»

ما در شکایت «باراک اوباما» رئیس جمهوری پیشین آمریکا که در این ماه برای «دیوید لترمن» نوشته بود، نسخه ای کاملا مشابه را شاهد بودیم:

«یکی از بزرگترین چالش هایی که ما در زمینه دموکراسی داریم این است که ما یک مبنای مشترکی از حقایق را به اشتراک نمی گذاریم. اگر شما شبکه «فاکس نیوز»5را تماشا می کنید، در مقایسه با زمانیکه به رسانه «ان پی آر»6 گوش می دهید، شما در سیاره ای دیگر زندگی می کنید.»

ما می دانیم که چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا در چه سیاره ای ساکن است، و این را هم می دانیم که او فکر می کند در کهکشانی بسیار دور زندگی می کند.

ما همچنین می دانیم که «روتنبرگ» به چه «حقایق اساسی» اعتماد دارد: در ستون اصلی روزنامه «نیویورک تایمز» مخصوص خود در سال 2016، او شبکه «ام اس ان بی سی»7 را به عنوان یک شبکه عادی و وابسته به جریان اصلی عنوان می کند. این شبکه چپ گرای افراطی و به طور مساوی توطئه گراست.

از دست دادن انحصار پیشرفته قبلی در انتشار اخبار و تجزیه و تحلیل، روح لیبرال را از زمانی که اینترنت در صحنه حضور داشت، مسموم ساخته است.

کمپین "اخبار جعلی" چپگرا آغاز شد و سپس به عنوان تلاشی برای آلوده کردن خبرنگاران محافظه کار قانونی، از کانال «فاکس نیوز» گرفته تا «ویکلی استاندارد»8 ، «واشنگتن اگزمینر»9 و البته «دیلی سیگنال»، که انتخاب مجدد اخبار و تفسیر را ارائه می دهد، به فعالیت خود ادامه داد.

البته، زمانی که ترامپ اصطلاح «اخبار جعلی» را به خود اختصاص داد (به نام خود کرد) و خود را با آن مسلح کرد، تلاش های ذکر شده در بالا برای جلب نظر خروجی های وابسته به محافظه کاران به طرز وحشتناکی اشتباه بود. «مایک گونزالز» نوشته است: « من باید اعتراف کنم که وقتی رئیس جمهوری ایالات متحده به انجام این اقدام مبادرت ورزید، فکر کردم که این اخبار منتشر نخواهد شد. مسائل فعلی ثابت می کند که من اشتباه می کردم.»

به عنوان یک روزنامه نگار پیشکسوت، من به ویژه دوست ندارم "خبرنگاران" را «دشمنان مردم آمریکا» خطاب کنم. این اصطلاحی است که استالین یکبار از آن استفاده کرده است. (اگر چه این مسأله از ترامپ، یک استالینیست نمی سازد، تمایزی دارد که باید برای افرادی در نظر گرفته شود که واقعا میلیونها نفر را کشتند و به افرادی که زنده ماندند، ظلم کردند.)

دوستان من در رسانه ها دشمنان مردم آمریکا نیستند. اما آنها عمدتا لیبرال هستند.

باید این سوال را پرسید: «آیا لیبرال ها، آمریکا را دوست دارند؟» و پاسخ دادن به این سؤال سخت تر است. بسیاری از لیبرال ها توهین کردن خود به ایالات متحده را پنهان نمی کنند (مثال های بسیاری وجود دارد، خودتان آنها را پیدا کنید) و بسیاری دیگر هنوز هم یک آمریکایی را دوست داشته باشند که برای فردی مانند من هم قابل شناختن نیست.

به همین دلیل است که همه ما باید در بازار ایده ها حضور داشته باشیم. پس از کسب جایگاهی مطمئن در آرامش، محافظه کاران باید برای مقابله از ایجاد شرایطی در زمینه از بین رفتن آنها، به محافظت از آن بپردازند.

شبکه های اجتماعی اکنون "محتوای واقعی" را بررسی می کنند. «کاترینا ترینکو»10یکی از همکاران من در اینجا اشاره می کند، برخی موارد سانسور کردن اخبار است.

از این رو، پایان دادن به گوناگون بودن نظرات به این شیوه این است که تهدید واقعی برای آزادی مطبوعات مطرح هست و اینکه افرادی که در شب بیدار هستند و درباره این مسأله نگرانند، چگونه باید از این وضعیت بازداشته شوند.

1. Mike Gonzalez

2.The Daily Signal

3. Joseph Vissarionovich Stalin

4. Jim Rutenberg

5. Fox News

6. NPR

7. MSNBC

8. Weekly Standard 

9. Washington Examiner

10. Katrina Trinko

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا