به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، ایندیپندنت در مطلبی به محاسبات سیاسی و اقتصادی اشتباه محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی و متزلزل شدن جایگاه این کشور در جهان پرداخت و نوشت: محمد بن سلمان،ولیعهد عربستان سعودی بدون شک «مرد سال» خاورمیانه است اما این عنوان نه به دلیل موفقیت سیاست های وی بلکه بیشتر بخاطر شکست های  وی در خاورمیانه حاصل شده است.

او متهم به داشتن «ماکیاولی» (عقاید سیاسی خاص خود) است و در مسیر رسیدن به تخت سلطنت، تمامی مخالفان خود در داخل و خارج خانواده سلطنتی را حذف می کند. با این حال، هنگامی که سخن از موقعیت عربستان سعودی در عرصه بین المللی پیش کشیده می شود، محاسبات نادرست ولیعهد، نه تنها ماکیاولی وی را زیر سوال می برد، بلکه شخصیتی ناکارآمد همانند بازرس کلوزو (بازرس پلنگ صورتی) را تداعی می کند که به کاهش جایگاه سیاسی وی منجر می شود.

محمد بن سلمان، شاهزاده ای عجول و پرجنب و جوش است که اقدامات او در خارج از عربستان، نتایجی معکوس به دنبال داشته است. به عنوان مثال، هنگامی که ملک سلمان (پدرش) در سال 2015 پادشاه عربستان شد، این شاهزاده جوان به سمت وزیر دفاع منصوب شد. او در اولین اقدام به حمایت از مخالفان بشار اسد در سوریه پرداخت ولی با حضور نظامی روسیه در جنگ سوریه، او در پیشبرد سیاست هایش ناکام ماند. در همان زمان، او عملیات «طوفان قاطع» را در یمن آغاز کرد اما با گذشت نزدیک به دو سال و نیم و کشته شدن بیش از 10 هزار نفر و بروز بحران بشری، جنگ در این کشور کوچک همچنان  ادامه دارد و محمد بن سلمان در پایان دادن به این جنگ ناتوان است.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است، شاهزاده سعودی  سیاست خارجی خود را بر مبنای مخالفت با ایران و متحدان منطقه ای آن بنا کرده است. این در حالی است که سیاست های وی تاثیری جز افزایش نفوذ ایران به دنبال نداشته است. دشمنی عربستان با قطر به بهانه حمایت از گروه اخوان المسلمین که به محاصره 5 ماهه این کشور منجر شد، نتایجی جز نزدیک شدن دوحه به تهران نداشت؛ سیاستی که با هدف تشدید اختلافات بین ایران و قطر طراحی شده بود.

پیش از این، روابط عربستان با کشورهای دیگر محتاطانه و محافظه کارانه  و با هدف حفظ وضع موجود بوده است. ولی با روی کار آمدن محمد بن سلمان، شاهد رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی از سوی عربستان بوده ایم. نمونه آن استعفای عجیب و ناگهانی سعد حریری، نخست وزیر لبنان پس از احضار به ریاض است. استعفای اجباری سعد حریری طرحی از سوی سعودی ها و با هدف تضعیف حزب الله و ایران صورت گرفت ولی نتیجه این سیاست اشتباه، قدرتمند شدن هر دو (ایران و حزب الله) بود.

در پایان این گزارش سیاست های شاهزاده سعودی به اقدامات صدام در عراق تشبیه شده است. صدام، دیکتاتور معدوم عراق شتاب بسیاری در تسخیر قدرت و نفوذ در کشورهای دیگر داشت ولی خود و کشورش را با شروع دو جنگ به نابودی کشاند. اشتباهات حکمرانان قدرتمند اغلب در قالب خودکامگی و نادانی آنها توجیه می شود. محمد بن سلمان نیز به شیوه ای غیرمنطقی سعی در افزایش نقش و نفوذ ریاض در خاورمیانه و انحصار قدرت خود دارد. اما نتایج این سیاست جز پس رفت سیاسی و اقتصادی عربستان نبوده است.