عربي
پخش زنده
آخرین مطالب
چشم انداز
آخرین مطالب
اخبار ایران و جهان
ایستگاه رسانه
خبرهای ویژه
یادداشت
جهان اسلام
بحرین
عراق
فلسطین
یمن
نیجریه
سوریه
لبنان
عربستان
مصر
تونس
گردشگری اسلامی
گردشگری
حج ابراهیمی
عتبات
آنچه یک زائر باید بداند
زیارت مجازی
عربی بیاموزیم
ندای نور
زندگینامه امام رضا
شناسنامه امام رضا علیه السلام
امام هشتم شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا (ع) روز یازدهم ذیقعده سال 148 هـ. ق در مدینه دیده به جهان گشود. دوران امامت آن حضرت 20 سال بود که با سه تن از حکمرانان مستبدّ عباسی، یعنی هارون، امین و مأمون معاصر بود. مامون به فکر آن افتاد که با طرح واگذاری خلافت یا ولایتعهدی به شخصیتی مانند امام رضا علیه السلام، پایه های لرزان حکومت خود را تثبیت کند. امام رضا علیه السلام با ظرافت عملی بی مانند، روشی اتخاذ کرد که هم خواسته ی مامون تامین نشود، و هم سراسر بلاد پهناور اسلام به حق نزدیک شوند.
چرا لقب امام هشتم، «رضا»ست؟
وجود مبارک امام هشتم (ع) وقتی وارد سرزمین مرو و خراسان شد؛ آنروز مسئلة رسمی خراسان، مسئله امامت، رهبری، خلافت و مانند آن بود. عده ای بر این پندار باطل بودند که رهبر را باید مردم انتخاب بکنند! امامت انتخابی است و سقیفة بنی ساعده هم شاهد آنها بود. عباسیه بر این پندار بودند، بنی العباس فکرشان این بود که رهبری انتخابی است!
امام رضا (ع) از تولد تا شهادت
تهران- الکوثر: حضرت علیبن موسی الرضا (ع) در یازدهم ذیالقعده سال 148 هجری در مدینه متولد شدند و در پایان ماه صفر سال 203 قمری، به دستور مأمون خلیفه عباسی به شهادت رسیدند.
چگونه امام هشتم مانع گسستگی سلسله معصومین (ع) شد؟
حضرت علی بن موسی بن جعفر، مشهور به امام رضا (ع) یازدهم ذی القعده ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشودند. وجود مبارک حضرت علی بن موسی الرضا (ع) پس از مدتی زندگی در شهر مدینه به اجبار مأمون عباسی به خراسان آمدند و جلسات متعدد علمی، دینی، ادیان و را بین صحابه خود برگزار کردند و به ترویج مکتب شیعی پرداختند.
ماجرای کمک امام رضا(ع) به زائران بحرینی
در آستانه ولادت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، آنچیزی که همیشه در بین مردم خاص و عام پیچیده است، معجزات الهی و عنایت ائمه اطهار (ع) به ویژه امام رضا (ع) است. حضرت بارها دستگیر بسیاری از درماندگان، بی پناهان، گناهکاران و مریضان شده است.
نقش ولایت عهدی امام رضا(ع) در یک نگاه
امام رضا(ع) در پذیرش ولایت عهدی به این حقیقت پی برده بود که در صورت امتناع، نه تنها جان خودش بلکه علویان و دوست دارانشان همه در معرض خطر واقع می شوند. اگر بر امام جایز بود که در آن شرایط جان خویشتن رابه خطر بیفکند ولی در مورد دوست داران و شیعیان خود و سایر علویان هرگز به خود حق نمی داد که جان آنان را به مخاطره بیندازد.
>>
>
1
<
<<