تهران- الکوثر: در گذشته روش و عادت سپاهیانی که به سوی میدان جنگ می رفتند این بود که شب هنگام مشعل هایی برای روشنایی راه و طبل هایی که بیانگر روحیه ی آمادگی برای نبرد و همچنین برانگیختن روحیه ی حماسه در جنگجویان بود را حمل می کردند.
این لشگر نمادین حسینی، در راه یاران امام حسین (ع) در کربلا برای خونخواهی آنان قدم می گذارد. این عمل به صورت نمادین با روشن کردن مشعل در ابتدای دسته جات عزاداری امام حسین (ع) نمایان میشدند و بیش از 150سال در نجف اشرف، کنار مرقد امیرالمومنین علی (ع) صورت می پذیرد.
پیشاپیش هر دسته ی عزاداری عَلمی که دارای شاخه های فراوان از شعله های زبانه کشیده ی آتش است،حرکت میکرد. شیعیان این مشعل ها را سمبلی جهت یاری رساندن و نشان دادن شجاعت و اراده به همراه سردادن شعارهای حسینی می دانند و با این حرکت نمادین، خود را برای جنگ و خون خواهی امام مظلوم خود یعنی امام حسین (ع) و اهل بیتش (ع) آماده می سازنند.
علماء نیز در برپایی این مراسمات نقش اساسی داشتند و شیعیان را بر ترویج و محافظت بر شعائر حسینی شناخته شده نزد شیعیان و مشخص شدن مظلومیت اهل بیت (ع) تشویق می کردند.
در قرون و اعصار متمادی این عمل تکرار شده و مطابق با آنچه حضرات معصومین (ع) گفته اند که « امر ما را زنده نگه دارید » می باشد. ما نیز به وسیله ی این نشانه های غم انگیز بیعت ، پیمان و پیروی از امام زمان (عج) را تازه می سازیم.
مطالب اختصاصی محرم را اینجا پیگیری کنید
از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید
آموزش سوره های قرآن ویژه کودکان
سه شنبه 4 مهر 1396 - 18:3:45