تهران- الکوثر:بسیاری از رجال دینی توسط آیت ا... شیخ عبدالجلیل مقداد آموزش دیده اند. در روز دوشنبه 28 مارس2011، ساعت 3 نیمه شب به منزل او واقع در بلاد قدیم حمله شد و به اتاق خواب او یورش بردند. او همراه همسر و پسر 7 ساله خود، در خواب به سر می برد. خانواده او ناگهان با هجوم به اتاق و رگبار به سمت آنها مواجه شدند و از این کار به شدت ترسیدند. وی دستگیر شد و در سالن پذیرایی خانه خود دست وی را پشت سرش بستند و شروع به تهدید او نمودند و در حالی که پابرهنه و چشم بسته و زخمی بود او ر ا به مکانی نامعلوم بردند. در این حال او را تمسخر کرده و آزار می دادند. شکنجه او دو ماه پی در پی با روش هایی منزجر کننده ادامه داشت، پس از آن به سی سال زندان محکوم گشت.

گذر ایام، از داخل زندان برای ما با گرد پیری از او  چهره شیخ خمسینی مزدان را به یاد می آورد. تازیانه های شکنجه گران، مواضع او را تغییر نداده و شکنجه ها هیچ سستی در استواری او ایجاد نکرده است. همچنان در تکاپو است و به خاطر مردم، حاضر به آرام گرفتن نیست. طبق باورهای خود و قوانین دینی که چون اویی را پرورانده است حرکت می کند. استواری شیخ برای خودش و کسانی که او را می شناسند عجیب نیست. وقتی حکومت بحرین در سال 2009 او را از پیش نمازی منع کرد با اتومبیل در حال رفتن به مسجد بود اما مزدوران رژیم خودروی او را محاصره کردند، پس ناگزیر پیاده شد و پیاده به محراب نماز رفت. افسر نظامی او را شناخت و تهدید نمود تا اینکه بحث میان آن دو بالا گرفت.

شیخ مقداد به آن افسر گفت: "تو که هفت تیرت پیشت است پس از آن استفاده کن!" اگر اصرار استاد عبدالحسین وهاب نبود شیخ مقداد حاضر به کوتاه آمدن از موضع خویش نبود. به نظر او این موضوع قابل سازش و کوتاه آمدن نبود؛ او از خانه خدا و آزادی نماز گزاردن در آن حمایت می نمود. این اتفاق بار دیگر هم رخ داد، وقتی دژخیمان از راهپیمایی برای مخالفت های آزاد از راس رمان منع کردند. نیروهای مزدور منطقه تماما مانع مردم شدند که خود را به مکان اصلی راهپیمایی برسانند، اما شیخ مقداد دست افسر مزدور را مانند یک پدر دلسوز گرفت و با خویشتنداری و نرمی با او صحبت کرد؛ البته این قبل از پیدایش نمادها بود و آن  در راهپیمایی نمادینی  با وجود تعداد اندک افراد صورت گرفت، اثرش را بر جای گذاشت، زیرا در آن مراسم تنها: شیخ عبدالجلیل مقداد، شیخ محمد حبیب مقداد، استاد حسن مشیمع، استاد عبدالوهاب حسین، شیخ سعید نوری، حقوقی نبیل رجب و استاد محمد علی اسماعیل بودند تا یکدیگر را در راهپیمایی و پس از آن زندان همراهی کنند. اینها حتی پیش از مشارکت او در تاسیس "جنبش جدید یا جریان وفای کنونی" و پیش از شرکت او در اعتصاب تاریخی در نویدرات که در اعتراض به بازداشت استاد حسن مشیمع بود.

تاریخ شیخ مقداد سرشار از عرصه های نورانی است. سخنرانی او در 2008 برای رژیم، ناراحت کننده بود تا آنکه وزیر کشور او را فراخواند؛ با این وجود مدعی تثبیت صلح و علُم کردن شعار "ما اهل صلح هستیم" بود.