آشنایی با گروه های فلسطینی

آشنایی با جبهه دمکراتیک برای آزادی فلسطین

سه شنبه 8 خرداد 1397 - 6:49:27
آشنایی با جبهه دمکراتیک برای آزادی فلسطین

تهران-الکوثر: تشکیل جبهه دمکراتیک خلق برای آزادی فلسطین، با تغییرات چپ گرایانه که به طور کلی در جنبش آزادی خواه ملی عربی و به ویژه در جنبش ملی گرایان عربی در آغاز دهه شصت به ویژه پس از دگرگونیهای ایدئولوژی دمکراتیک مصر مرتبط است.

به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، در آن مرحله ، در درون گروههای جنبش کشمکشهایی فکری و سیاسی روی داد که به پراکندگی شاخه های مختلف جنبش در سراسر کشورهای عربی از جمله در شاخه فلسطین "جبهه خلق برای آزادی فلسطین" انجامید.

هنگامی که دکتر جرج حبش در زندان سوریه به سر می برد، جبهه خلق برای آزادی فلسطین در ماه اوت 1968 کنفرانسی تشکیل داد که طی آن بحث های حادی بین عناصر جناح راست و چپ جبهه درگرفت. از آنجا که نیروهای چپ گرا در این بحثها پیروز شدند، برنامه سیاسی چپ گرایانه و روشنی را پایه گذاری کردند.

هدف اصلی این برنامه تبدیل جبهه خلق برای آزادی فلسطین به یک سازمان چپ گرا بود زیرا هیچ توجیه ایدئولوژیک یا سیاسی یا تاریخی برای وجود یک گروه خرده بورژوا در درون جنبش مقاومت وجود ندشت.

این کنفرانس کمیته اجرایی جدیدی انتخاب کرد که در نتیجه آن، نیروهای چپ به نسبت 10 به 5 بر آن تسلط یافتند، ولی راست گرایان با آنکه خط ایدئولوژیک و سیاسی کنفرانس را پذیرفته بودند، نتایج و شکل تشکیلاتی جدید جبهه را نپذیرفتند. "نایف حواتمه" رهبر جناح چپ یادآور می شود که راست گرایان بر ضد عناصر چپ گرا متوسل به زور شدند تا آنها را مجبور نمایند که از پذیرفتن نتایج کنفرانس و رهبری جدید سرباز زنند. کمیته ای به عنوان رهبری که اکثریت قاطع آن را جناح دست راستی تشکیل می داد و نیروهای چپ گرا تنها یک نماینده در آن داشتند.

کنفرانس جبهه خلق برای آزادی فلسطین، برنامه ای را طرح ریزی کرد که مشخصات آن عبارتست از:

طرفداری کامل از ایدئولوژی طبقه کارگر.

روابط درون تشکیلات و مناسبات خارجی ( با توده ها ) چه از نظر ایدئولوژیکی و چه از نظر سیاسی باید در چهارچوب مرکزیت - دموکراتیک باشد و به دیگر سخن باید در کلیه مسائل توده ها را مورد مشورت قرار داد ، با توجه به آنکه اقلیت حق دارد علنا نظریاتش را بیان کند.

انتقال عملیات نظامی و سیاسی از دره اردن به کرانه غربی و نوار غزه، زیرا این منطقه تنها باید به عنوان راه آذوقه مورد بهره برداری قرار گیرد.

مبارزه برای تشکیل یک جبهه ملی گسترده به رهبری سازمان های رزمنده پیشرو که دربرگیرنده کلیه نیروهای سیاسی و اجتماعی مخالف با امپریالیسم و صهیونیسم و ارتجاع باشد .

قرار دادن جنگ با اسرائیل در شکل صحیح آن که همان مبارزه با اسرائیل و پشتیبانان آن باشد.

در سطح سازمانی نیز کنفرانس موافقت کرد که صفوف جبهه خلق را از کلیه عناصر هرج و مرج طلب پاک کرده، و در نابودی مراکز قدرت و مالکیت خصوصی کوشا باشد.

جناح چپ را نایف حواتمه، عبدالکریم حمد ( ابوعدنان ) و قیس سامرایی ( ابولیلی ) و جناح راست را جرج حبش ، ودیع حداد و محمد فرحان رهبری می کردند. درگیری بین این دو گروه چند ماه ادامه یافت و تعدادی از چپ گرایان توقیف شدند آنگاه " فتح " برای متوقف ساختن تصفیه چپ گراها به دست عناصر جناح راست، دخالت کرد . پس از آن که جناح چپ در جبهه خلق دریافت که نمی تواند با جناح دست راستی جنبش ناسیونالیست های عرب که با جناح راست جبهه خلق هماهنگی داشت، همزیستی و توافق داشته باشد و بعد از آنکه چپ گرایان به نیروهای دست راستی پیشنهاد کردند که کنفرانسی تشکیل یابد و در آن ضمانتهای لازم داده شود که اقلیت تابع اراده اکثریت باشد و پس از آنکه با کلیه گروههای فلسطینی وابسته به جبهه خلق مشورتهای لازم به عمل آمد، جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین در تاریخ 22/2/1969 تأسیس شد. بدین ترتیب جناح چپ جبهه خلق روابطش را با جنبش ناسیونالیستهای عرب قطع کرد. این انشعاب را بعضی از هسته های جبهه خلق در کرانه های غربی و شرقی رود اردن و بعضی از فلسطینیهای ساکن عراق، سوریه و کویت و نیمی از فلسطینیهای ساکن لبنان و نیز برخی از سازمانهای دانشجویی در اروپا و آمریکا تأیید کردند. جبهه جدید با کسب این پشتیبانیها توانست هویت ویژه خود را ابراز کند و سازمانهای جنبش مقاومت را قانع سازد که آن را به رسمیت بشناسند.

جبهه در سالهای نخست برپایی ، نام " جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین " را برای خود برگزید که بر تداوم میراث مبارزاتی رزمندگان خود که در تأسیس " جبهه خلق برای آزادی فلسطین " سهمی داشته اند، و نیز بر ساختار ایدئولوژیک مارکسیستی آن که پایه و شالوده پیدایش آن به عنوان یک سازمان مستقل مسلح مردمی بود، دلالت دارد. جبهه، فعالیت خود را با همین نام دنبال کرد.

گزارش سیاسی و اساسی که از سوی کنگره "جبهه خلق برای آزادی فلسطین" در اوت 1968 صادر شده است، شالوده فکری و سیاسی که استقلال ایدئولوژی و سیاسی و سازمانی "جبهه دمکراتیک برای آزادی فلسطین" را تشکیل می دهد. زیرا گروه مارکسیستی در آن هنگام توانست نظریات خود را به کنگره تحمیل کند. این جبهه تغییر موضع گروه چپ گرای شاخه فلسطین از جنبش ملی گرایان عرب به مارکسیسم - لنینیسم و پیروی از خط مشی آن و اصول انترناسیونالیسم و پرولتاریا را به عنوان تناقض آشکار با فلسفه و شیوه سیستمهای خرده بورژواها و به مثابه پاسخ به شکست آنها در برابر دشمن اسرائیلی در جنگ 1967 مورد تأکید قرار داد.

جبهه دمکراتیک خلق برای آزادی فلسطین در نخستین مراحل برپایی، برای ایجاد پیمان در سطح کشور که در برگیرنده کارگران و کشاورزان و تمامی مبارزان در صحنه فلسطین و در کشورهای عربی بود، روش تبلیغات مستقیم را محور قرار داد، و مبارزه مسلحانه را بازوی انقلاب دانست، و بر پایه همین سیاست، سازمان های "جامعه چپ گرایان انقلابی فلسطین " و " سازمان خلق برای آزادی فلسطین " در ژوئن 1969 به جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین پیوستند.

کنگره ششم خلق فلسطین در سپتامبر 1969 در قاهره تشکیل شد. در این کنگره از 112 تن نماینده 105 تن حضورداشتند. در کنگره ، فتح 33 کرسی ، صاعقه 12 کرسی، و جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین 8 کرسی در اختیار داشتند. جبهه خلق برای آزادی فلسطین که در مذاکرات مقدماتی 12 کرسی به آن پیشنهاد شده بود ، از شرکت در کنفرانس خودداری نمود . [5 کرسی برای اتحادیه های کارگری 3 کرسی برای اتحادیه های دانشجویی ، 3 کرسی برای جبهه خلق - فرماندهی کل به رهبری احمد جبریل ، 2 کرسی برای سازمان بانوان فلسطین ، 2 کرسی برای نهضت مبارزه خلق فلسطین به رهبری ابو غریبه ، 1 کرسی برای جنبش اعراب برای آزادی فلسطین به رهبری احمد زعرور و یک کرسی برای اتحادیه نویسندگان منظور گردیده بود.

کرسیهای دیگری بین نمایندگان فلسطینیهای مستقل و بورژواهای که متعلق به جنبش ملی فلسطین در زمان شقیری ( در کنگره اول، دوم، سوم ) توزیع گردید. چون برخی از سازمانها کم و بیش روابط نزدیکی با جنبشهای مقاومت داشتند، در نتیجه، فتح به جای 33 کرسی، 48 کرسی و صاعقه 20 کرسی به جای 12 کرسی در اختیار گرفتند و 10 کرسی نصیب جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین گردید.

نکته بسیار مهم تمام مشورتهای کنگره در این اصل بود که توانستند ایجاد کشور دموکراتیک را به عنوان راه حل نهایی کشمکش با اسرائیل ارایه نمایند. در حالی که اکثریت اعضای کنگره فقط موافق اعطای حقوق مذهبی و فرهنگی به یهودیان بودند، جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین تنها جنبشی بود که نظریه کشور فلسطین آینده را به صورتی که یهودیان آن از حقوق کامل ملی برخوردار گردند ارایه نمود. البته طرح ایجاد یک کشور دموکراتیک فلسطین برای تمامی اعضای کنگره در اصل یک شعار مصلحتی برای جلب افکار عمومی جهان بود.

در اکتبر 1969 کنفرانس جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین تصمیم گرفت که کمیته سیاسی و شاخه سیاسی خود را وسیعتر نماید. برای تحقق یافتن این منظور هیأتی مرکب از اعضای کمیته سیاسی و مرکزی تشکیل گردید، تا همبستگی پایگاههای حزبی را محفوظ و روابط نزدیکتر با اردوگاههای آوارگان و روستاها را تأمین نماید و عملیات جنبش، تمرکز یافته و هماهنگ گردد. همچنین اعلام کرد در تمام اردوگاهها و روستاهایی که نیروهای نظامی جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین در آنجا حضور دارند، برای ایجاد دموکراسی کامل، هر پایگاه موظف است هیأتی مرکب از هفت تن ( 4 تن با رأی عمومی و سه تن از لیست تهیه شده کمیته رهبری ) انتخاب نمایند. هیأتهای متشکله پایگاهها یک نفر را به عنوان عضو رابط برای مدت چهار ماه انتخاب می نمایند که در کنگره آینده درباره مدت خدمت عضو رابط تصمیم گرفته خواهد شد. در صورت بروز اختلاف بین هیأت هفت نفری پایگاه، مسأله به رأی اکثریت هیأت گذارده می شود.

جبهه در سالهای اول توانست واحدهایی تربیت نماید که با آوارگان زندگی کنند و آنها را با کارهای سیاسی آشنا سازند و با عملیات چریکی، به اقتصاد و سیستم اطلاعاتی و جاسوسی اسرائیل ضرباتی وارد آورند.

از اشتباهات جبهه دموکراتیک خلق، می توان دامن زدن شورش دانشجویان دانشگاه عمان در اواسط ژانویه 1968 را نام برد. گروه با آگاهی از اینکه هنوز آن چنان نیروی نظامی در اختیار ندارد که در مقابل ارتش اردن ایستادگی نماید، به حکومت اردن بهانه ای داد تا ضرباتی به آن وارد آورد. در 22 اوت 1970، کمی پیش از شعله ور شدن آتش جنگ، جبهه کنفرانس تشکیل داد و خواستار دادن قدرت کامل به چریکها و پایان دادن به دوگانگی قدرت در اردن گردید . جبهه دموکرایتک، در چند زد و خورد با ارتش اردن شرکت کرد به امید آنکه " فتح " را مجبور نماید تا وارد معرکه شود و معتقد بود که جنبش مقاومت از هرگونه زورآزمایی با حکومت اردن، پیروزمند بیرون خواهد آمد.

هنگامی که مصر، طرح راجرز را مورد موافقت قرار داد، جبهه دموکرایتک خلق، تظاهراتی را علیه مصر به راه انداخت . این تظاهرات، موجب گردید که شکاف موجود بین جنبش مقاومت در آن زمان، عمیقتر گردد. پس از ماه سپتامبر، جبهه دموکراتیک، مسئولیت حوادث گذشته را به دوش جناح دست راستی مقاومت انداخت و اظهار داشت که جنبش مقاومت، غرامت تسلط " راست " بر اکثریت کادرهای رهبری " فتح " را پرداخت کرده و تأکید داشت که رژیم اردن می خواست پیش از آنکه تضاد اصلیش را با اسرائیل حل کند، به تضاد ثانوی خود با مقاومت پایان دهد، به ویژه آنکه محافل ارتجاعی اردن در وضعی نبودند که بتوانند با صهیونیسم و امپریالیسم به جنگ برخیزند.

جبهه دموکراتیک از بدو تشکیل، با فتح و صاعقه همکاری نمود و در سازمان آزادی بخش فلسطین و هیأتهای مختلف آن وارد شد. جبهه، در مجلس ملی و کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین، نماینده داشت. نماینده جبهه، عمرادیب عبید یاسر عبد ربه ( عمر ادیب عبید رابوح ) معاون دبیرکل جبهه ( نایف حواتمه) بود.

جبهه دموکراتیک سعی داشت تا خود را به عنوان چپ افراطی معرفی نماید تا جایی که با چپهای اسرائیلی ارتباط برقرار کرد و ایجاد دولت فلسطینی در کرانه غربی و نوار غزه را تأیید نمود. جبهه، خود را جزیی از حزب کمونیست فلسطین می پنداشت که در جهت تشکیل آن با جنبش راکاح اسرائیل و کمونیست های کرانه غربی که عربی عواد از معروفترین آنها بود، متحد شده بود.

در جنگ لبنان، جبهه دموکراتیک خلق، با جنبش ملی لبنان، حزب کمونیست لبنان، و سازمان پیکار کمونیستی همکاری نمود. این گروه از نظر سیاسی و نظامی نقش مهمی در جنگ ایفا کرد، و چنین به نظر می رسید که از نظر استعدادهای نظامی به چنان کیفیتی رسیده باشد که بتواند بعد از فتح ، موقعیت گروه بعدی را در ساف به دست آورد. گروه صاعقه در اجلاس شورای ملی فلسطین در مارس 1977 مانع از آن شد که این موضوع واقعیت یابد.

در سال 1977 و اوایل 1978 جبهه دموکراتیک خلق خواستار حضور نظامی نامحدود فلسطینیها در جنوب لبنان جهت جنگ با اسرائیل و عدم محدودیت فلسطینیها در لبنان گردید. پس از حمله اسرائیل در مارس 1978، جبهه دموکراتیک خلق برای آزادی فلسطین به مخالفت با عرفات به اتمام سوق دادن فعالیتهای نیروهای مبارز فلسطینی به میانه روی در جنوب لبنان و نیز تلاش وی برای سرکوبی مخالفان خود در سازمان فتح پرداخت. در ماه مه، این جبهه بیانیه جبهه رد را به عنوان اعتراض به تصمیم گیری " یک جانبه " ساف امضا نمود. پس از آن هم، به تشکیل اجلاس هماهنگی با جبهه آزادی بخش فلسطین و جبهه مبارزات خلق مبادرت ورزید. در اجلاس شورای ملی فلسطین در ژانویه 1979 نمایندگان جبهه دموکراتیک خلق با نمایندگان جبهه خلق برای آزادی فلسطین در کمیته اجرایی در یک جناح قرار گرفتند.

جبهه دموکراتیک خلق در لبنان با مشارکت سازمان کمونیستی کار لبنان، مجله " الحریة " را به چاپ رساند . 


برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید 


شنبه 4 شهریور 1396 - 11:38:47