تهران- الکوثر:  محور اصلی سوره تین، مسئله قیامت و پاداش اُخرَوی است. خداوند این سوره را با چهار قسم آغاز می‌کند و خلقت انسان را شایسته‌ترین و نیکوترین می‌خواند. در تفسیرهای روایی، برخی از آیات این سوره بر برخی از چهارده معصوم تطبیق شده است؛ مثلاً گفته شده مراد از «والتین والزیتون»امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند.

در فضیلت تلاوت سوره تین روایت شده است، سلامتی و یقین از آثار دُنیَوی، و پاداش روزه از آثار اُخرَویِ تلاوت این سوره است. بنابر دستورالعملی که برای نماز مستحبی ماه شعبان بیان شده است، سوره تین در رکعت دوم قرائت می‌شود.

علت نامگذاری

این سوره را به این مناسبت «تین» می‌نامند که خداوند در آیه اول به آن سوگند خورده است. سوره تین را گاهی نیز «زیتون» یا «تین و زیتون» می‌نامند. تین به معنای انجیر است.

گفتنی است طبق نظر مفسران، درباره معنای کلمه «تین» و «زیتون» در این سوره، چند احتمال وجود دارد:

۱. انجیر و زیتون خوراکی مراد است.

۲. به مسجد دمشق اشاره دارد.

۳. مراد از زیتون مسجد بیت المقدس است.

۴. این دو کلمه به دو کوه در سرزمین شام و بیت المقدس اشاره دارند که به زبان سُریانی آنها را طور تینا و طور زیتا گویند.

 ۵. مراد از «والتین والزیتون» امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند.

محل و ترتیب نزول

سوره تین جزو سوره‌های مکی و در ترتیب نزول بیست و هشتمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است، این سوره در چینش کنونی مُصحَف نود و پنجمین سوره است و جزء سی‌ام قرآن قرار دارد.

تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها

سوره تین ۸ آیه، ۳۴ کلمه و ۱۶۲ حرف دارد. این سوره جزو سوره‌های مفصلات (دارای آیه‌های متعدد و کوتاه) و از سوره‌های کوچک قرآن است. این سوره از جمله سوره‌هایی است که با سوگند آغاز می‌شود و خداوند در همان ابتدا به چهار چیز سوگند یاد می‌کند.

محتوا

قسم به انجیر و زیتون (یا: قسم به سرزمین شام و بیت المقدس)، (1)

و سوگند به «طور سینین‏»، (2)

و قسم به این شهر امن ( مکه)، (3)

که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم، (4)

سپس او را به پایین‏ترین مرحله بازگرداندیم، (5)

مگر کسانى که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند که براى آنها

 پاداشى تمام‏نشدنى است! (6)

پس چه چیز سبب مى‏شود که بعد از این همه (دلایل روشن)

روز جزا را انکار کنى؟! (7)

آیا خداوند بهترین حکم‏کنندگان نیست؟! (8)

تفسیرکودکانه سوره تین 

گلای مهربونم

خدا توی سوره ی تین قسم میخوره به انجیر و زیتون،

قسم میخوره به کوه طور، قسم میخوره به شهر امن یعنی شهر مکه،

که خدای مهربون  انسان چه قدر انسان ها رو زیبا و به بهترین شکل آفریده،

اگه آدما کارای خیلی خیلی بد بد بکنن میرن توی پایین ترین قسمت جهنم توی "اسفل السافلین"،

تازه خدا که آدمای خوب و مهربون رو نمیبره به جهنم مخصوصا همون  آدمای خوبی که به خدای مهربون ایمان میارن و تازه عملو الصالحات

 هم میکنن خدا هم بهشون جایزه میده ( بهشت )،

پس چه چیزی باعث میشه که بیای روز جزا ( روز قیامت ) رو انکار کنی و بگی روز قیامتی وجود نداره؟،

آیا خدای مهربون بهترین قاضی و داور برای کارهای تو نیست؟

از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید

موزش سوره های قرآن ویژه کودکان