بحرین کشوری با مساحتی حدود ۷۶۷ کیلومتر مربع در حاشیه جنوبی خلیج فارس است. پایتخت این کشور شهر منامه و اکثر ساکنان آن نیز عرب هستند. این کشور 1 میلیون و 234 هزار و 596 نفر جمعیت دارد.بحرین در گذشته بر سرزمینی وسیع اطلاق می‌شد که یک سوی آن بصره و سوی دیگر آن عمان بود.

مذهب مردم بحرین

 مذهب اکثر مردم بحرین در طول تاریخ، شیعه بوده و همواره عالمان بزرگی از این سرزمین برخاسته‌اند که آثار مکتوب آنان هم‌اکنون نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

شیعیان اکثریت جامعه بحرین را تشکیل می‌دهند، ولی با این حال از سهم اندکی از قدرت و ثروت و رفاه در این کشور برخوردارند و از سوی حاکمیت مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. خیزش مردم بحرین در سال‌های اخیر نتیجه نادیده گرفتن حق اکثریت مردم بوده است، خیزشی که با سرکوبگری وحشیانه آل خلیفه مواجه شد.

پیشینه تاریخی بحرین

پیشینه تاریخی بحرین به عصر حجر و عصر آهن بر می‌گردد. در این جزیره آثار تمدنی پنج هزار ساله وجود دارد. فینقی‌ها، سومری ها، قبایل عربی عدنان، قحطان، ربیعه، وائل و عبد قیس در طول تاریخ ساکنان این جزیره بودند. بحرین قبل از اسلام یعنی از زمان هخامنشیان بخشی از سرزمین ایران بوده است.

پیشینه سیاسی بحرین

بحرین در دوره هخامنشی بخشی از ایران بود. با ظهور اسلام، این سرزمین تحت حاکمیت دولت‌های اسلامی قرار گرفت. از اواخر قرن سوم، بحرین تحت سلطه حکومت قرامطه در آمد. عبدالله بن علی بن ابراهیم عیونی در سال ۴۶۶ قمری از ضعف دولت قرمطی استفاده کرد و با تجهیز نیرو توانست این دولت را سرکوب کند و دولت شیعی عیونی را در این منطقه برپا نماید. این دولت تا سال ۶۴۱ یعنی مجموعاً ۱۷۵ سال دوام آورد. محدوده حکومت اینان از جایی که امروزه کویت نامیده می‌شود آغاز و تا سرزمینی برابر قطر فعلی امتداد داشت. پس از دولت عیونی، حاکمیت ایران دوباره به بحرین بازگشت. در دهه سوم قرن دهم، با حمله پرتغالی‌ها، بحرین به مدت یک قرن تحت سیطره آنان درآمد، اما درسال ۱۰۳۱ قمری شاه عباس صفوی با بیرون راندن پرتغالی‌ها، بر بحرین سیطره یافت و دوباره بحرین جزء سرزمین ایران شد، اما غالباً حاکمان محلی عرب داشت. در دوران حکومت صفوی و پس از آن، این منطقه گاهی به اشغال خوارج عمان درمی‌آمد تا اینکه نادرشاه، بحرین را از اشغال خوارج آزاد کرد و حکومت بحرین را به آل مذکور سپرد. این خاندان، حکومت بحرین را در اختیار داشتند تا اینکه در اواخر قرن دوازدهم قمری، خاندان آل خلیفه حکومت را در بحرین به دست گرفتند.