تهران- الکوثر: شهر گروزنی کشور چچن در کنار رود سونژا قرار دارد و جمعیت آن در سال ۲۰۰۲ برابر با ۲۱۰٬۷۲۰ بود. جمعیت این شهر از یک دههٔ پیش به این‌سو تقریباً نصف شده‌است.واژهٔ گروزنی روسی است و معنی آن مخوف یا ترسناک است . در خلال جمهوری جدایی‌خواه نام رسمی این شهر در سال ۱۹۹۶ به جوهرقلعه (جوخارقالا) تغییر یافت. این نام به افتخار جوهر دودایف، نخستین نخست‌وزیر جمهوری جدایی‌خواه چچنی ایچکریا انتخاب شد.

در روزگار باستان دامنه‌های شمالی کوه‌های قفقاز محل زندگی اقوام چرکس در غرب و اقوام آوار در شرق بود. در بین این دو منطقه زیگی‌ها نواحی زیگ را اشغال کرده بودند که تقریباً منطقه‌ای است که امروزه در شمال آن اوستیا، بالکار، اینگوش و جمهوری چچن قرار دارد.

چچن منطقه‌ای در شمال قفقاز است که در طول تاریخ دائما در حال نبرد با کشورهای بیگانه بوده‌است. این نبردها ابتدا با ترک‌های عثمانی در سدهٔ ۱۵آغاز گردید. نهایتاً چچن‌ها به اسلام روی آورده و تنش با ترک‌ها رو به کاهش گذارد؛ بهرحال در گیری‌ها با همسایگان مسیحی مانند گرجی‌ها و قزاقها، همچنین با بودائیان کالمیک شدت یافت. در سال ۱۵۷۷، سپاه قزاق تِرِک روسی توسط قزاق‌های آزاد ساکن مناطق ولگا بسوی رودخانه تِرک، در مناطق پَست چچن شکل گرفت.

در سال ۱۷۸۳، روسیه و پادشاهی گرجی کارتل–کاختی (که در اثر تاخت و تاز ترکان ضعیف بود) پیمان گئورگی‌وسک را امضاء نمودند که بر طبق آن کارتل – کاختی تحت حفاظت روسیه قرار گرفت. بمنظور حفاظت از کانال‌های ارتباطی با گرجستان و دیگر مناطق ماوراءقفقاز، امپراتوری روسیه شروع به گسترش نفوذ خود بر کوه‌های قفقاز نمود. ریشه‌های مقاومت کنونی در مقابل حاکمیت روسیه در سدهٔ ۱۸ و سال‌های (۱۷۹۱ – ۱۷۸۵) قرار دارد که نتیجه گسترش نفوذ روسیه بر مناطقی که قبلا تحت نفوذ ترکیه و ایران بود، قلمداد می‌گردد.

این مقاومت تحت رهبری منصور آشورما – یک شیخ نقشبندی (صوفی) – با حمایت متزلزل قبایل قزاق شمالی انجام می‌شد. منصور امید داشت که بتواند یک کشور اسلامی ماوراءقفقاز تحت قوانین شریعت اسلامی ایجاد نماید ولی سرانجام، هم بدلیل مقاومت روسی و هم مخالفت بسیاری از مردم چچن (که خیلی از آنها در آن زمان هنوز اسلام نیاورده بودند) موفق به انجام چنین هدفی نگردید. پرچم نهضت او بعدها توسط امام شمیل از مردم آوار یعنی کسی که از سال ۱۸۳۴ تا ۱۸۵۹ بر علیه روسیه جنگید، برافراشته شد.

مسجد باشکوه احمد قدیروف در گروزنی

دراکتبر ۲۰۰۸ در گروزنی پایتخت جمهوری چچن، اعضای کنفرانس "اسلام دین صلح و سازندگی " گرد هم آمدند. موضوع بحث و گفتگوی آنها فقط در رابطه با مقابله با افراط گرایی و تروریسم نبود . 

بنابراین گزارش؛ مهمانانی از ترکیه، کویت، امارات متحده‌ی عربی و دیگر کشورهای اسلامی در مراسم با شکوه گشایش مسجد جامع گروزنی در جمهوری چچن، شرکت کردند. نام این مسجد "قلب چچن" نام گرفت.

 سلطان حاجی میرزایف، مفتی جمهوری چچن می گوید :این نام را رمضان قدیروف، رئیس جمهور ما انتخاب کرد. هنگامی که اولین کلنگ ساخت این مسجد به زمین خورد، ما با هم بودیم. در این زمان او به من گفت: در این مسجد ما به جوانان مهربانی و سازندگی را آموزش و روحانیت و معنویت را پرورش می دهیم. من فکر میکنم از این مسجد، سراسر چچن احیا می شود.

سخنان رمضان قدیروف توسط تمام مفتی های چچن، مورد حمایت قرار گرفت. مسجد ما از طرف مفتی قفقاز شمالی، "قلب قفقاز" نامیده شد. در آن، مراسم مختلفی برگزار شده است. ولادیمیر پوتین، دمیتری مدودف و دیگر مقامات عالی رتبه ی روسیه در آن حضور داشتند. گردشگران زیادی از مسجد بازدید می کنند. نمایندگان دیگر ادیان، مهمان مسجد ما بودند. من عقیده دارم که با بازگشایی این مسجد ما بر تروریسم و افراط گرایی، پیروز شده ایم. اینک همه چیز در جای خود قرار گرفته است و چچن شروع به احیا و بازسازی شده است . 

 بنابراین گزارش؛ "قلب چچن" تاریخچه ی ویژه ای دارد. در سال های 90 قرن گذشته، احمد قدیروف پدر رئیس جمهور فعلی و مفتی آن وقت چچن، با خلیل اورون، شهردار شهرستان قونیه ی ترکیه، توافق کردند تا در مرکز گروزنی مسجدی احداث شود. قرار بود تا ظرفیت آن برای 2000 نفر، طراحی شود. اما در پاییز سال 1999، با توجه به بی ثباتی و شروع عملیات نظامی در منطقه ، ساخت آن به حالت تعلیق درآمد. 

براساس این گزارش؛ در سال 2006 و پس از کشته شدن احمد قدیروف، در میدان مرکزی گروزنی، کار ساخت مسجد، دوباره آغاز شد. پس از دو سال، در این شهر، یکی از بزرگترین مساجد اروپا، بنا شد. مساحت مفید آن 5000 متر مربع و طول مناره های آن 62 متر است. کل مساحت مرکز اسلامی به 14 هکتار می رسد. میرزایف در ادامه گفت: منطقه اطراف مسجد، بسیار وسیع است. در تابستان ها و هوای خوب، ما در خیابان ها فرش پهن می کنیم. در اینجا، در جشن ها و اعیاد، تا 20 هزار نفر جمع می شوند. در این منطقه، می توان تا ساختمان اداره ی روحانیت نماز به جا آورد. خود مسجد نیز ظرفیت 10 هزار نمازگذار را دارد. 

بنابراین گزارش؛ اساس مسجد گروزنی، الهام گرفته از مسجد سلطان احمد یا مسجد کبود در استانبول است. نمای معبد مسلمانان پایتخت چچن از سنگ مرمر سفید است که از جزیره کوش آداسی ترکیه واقع در دریای مرمره به اینجا حمل شده است. 

براساس این گزارش؛ نقش های این مسجد توسط استادانی از ترکیه کشیده شده است. نقش های دیواری از رنگ های طبیعی و مصنوعی با مواد افزودنی ویژه. به عقیده ی کارشناسان، رنگ های بکار برده شده در این مسجد، نزدیک به 50 سال حفظ خواهد شد. برای آبکاری نقوش، و نوشته های قرآنی، از طلای عیار بالا، استفاده شده است. 

بنابراین گزارش؛ لوستر های مسجد "قلب چچن" مایه ی افتخار است. تعداد آنها 36 عدد است. شکل آنها شبیه به سه زیارتگاه جهان اسلام است: 27 تای آنها یادآور مسجد قبه الصخره یا گنبد صخره در اورشلیم، 8 تا از آنها به شکل مسجد النبی در مدینه و آخری با طول 8 متر یادآور خانه ی خدا در مکه است. در ساخت آن از چندین تن برنز، 2.5 کیلوگرم طلا و بیش از 1 میلیون قطعه استفاده شده است. لوسترها مزین به زیورآلات چچنی هستند، که اختصاصا توسط طراحان انتخاب شده است. بر روی تاج گنبد اصلی مسجد، آیه 112 از سوره ی «اخلاص» نوشته شده است. سلطان حاجی میرزایف می گوید: کلیه ی مسائل سیاسی و اقتصادی و مشکلات اجتماعی و داخلی در همین مسجد ما مورد بحث و گفتگو قرار می گیرد.امامان این مسجد، مسائل مربوط به زندگی روزمره مردم را مورد توجه قرار می دهند. 
 
 براساس این گزارش؛ مجتمع اسلامی گروزنی، شامل ساختمان مسجد، اداره روحانیت مسلمان و دانشگاه اسلامی، هم زمان بسیار زیبا، راحت و با شکوه است. فواره ها، گل ها، استراحتگاه ها، کوچه ها ... ، اما این مسجد است که البته، مرکز ترکیبی از تمام این فضای وسیع است. سلطان حاجی میزرایف مفتی چچن در آخر گفت:هر کس که به مسجد می آید، می گوید: همه مشکلات و افکار نا پسند از ذهنشان بیرون می رود. هنگامی که نماز به پایان می رسد، روح انسان احساس آرامش کرده و نمی خواهد از مسجد بیرون برود. می خواهد بماند و از هاله ی روحانی آن لذت ببرد. گویا نمی خواهد انسان را رها کند. این یک واقعیت است و مطمئنم که همیشه همین طور خواهد بود.

از صفحه آشپزی غذاهای عربی الکوثر فارسی دیدن کنید

برای دسترسی به مطالب طب رضا (ع) اینجا کلیک کنید

از صفحه گردشگری الکوثر فارسی دیدن کنید