ایجاد نواحی کاهش تنش در سوریه، پیشنهادی بود که از سوی روسیه مطرح شد و با موافقت دولت سوریه مواجه شد. بر اساس این پیشنهاد چهار منطقه در سوریه به عنوان مناطق کاهش تنش تعیین شد. سند این طرح با حضور نمایندگانی از ایران، روسیه، ترکیه و نمایندگانی از دولت سوریه و مخالفان سوری در نشست آستانه به امضاء رسید.

یادداشت ایجاد نواحی کاهش تنش (تنش زدایی) در جمهوری عربی سوریه

جمهوری اسلامی ایران، فدراسیون روسیه و جمهوری ترکیه، به عنوان ضامنین نظارت بر رژیم آتش بس در جمهوری عربی سوریه، (که از این پس با عنوان ضامنین از آنها یاد می شود):

بر اساس مقررات مقرر در قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل (2015)؛

باتایید مجدد بر تعهد راسخ خویش نسبت به حاکمیت، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه؛

با اعلام اهتمام خویش جهت کاهش سطح تنش های نظامی و تامین امنیت شهروندان در جمهوری عربی سوریه،

در موارد ذیل توافق رسیدند:

نواحی کاهش تنش ذیل، با هدف پایان سریع خشونت، بهبود وضعیت انسانی و ایجاد شرایط مساعد جهت پیشبرد حل و فصل سیاسی منازعه، در جمهوری عربی سوریه تشکیل خواهند یافت:

استان ادلب و برخی از قسمت های استان های همجوار آن (لاذقیه، حما و حلب)؛

برخی از قسمت های شمال استان حمص؛

غوطه شرقی؛

برخی از قسمت های جنوب سوریه (درعا و القنیطریه).

ایجاد نواحی کاهش تنش و نوارهای امنیتی اقدامی موقت و مدت زمان آن در ابتدا 6 ماه بوده و با اجماع کشورهای ضامن به طور خودکار تمدید خواهد شد.

در داخل مناطق کاهش تنش:

خصومت ها میان طرفهای درگیر (دولت جمهوری عربی سوریه و گروه های معارض مسلحی که تاکنون به آتش بس پیوسته یا در آینده به آن خواهند پیوست)، با استفاده از هر نوع سلاحی، از جمله امکانات هوایی، متوقف می شوند؛

دسترسی سریع، ایمن و بدون مانع برای کمک های بشردوستانه ارائه می شود؛

شرایط مربوط به انتقال کمک های پزشکی به مردم محلی و برآورده سازی نیازهای اولیه شهروندان ایجاد می شود؛

اقدامات جهت بازسازی امکانات مربوط به زیرساخت های اساسی، با شروع تامین آب و شبکه های توزیع برق اتخاذ می شود؛

شرایط مربوط به بازگشت داوطلبانه و ایمن آوارگان و آوارگان درون سرزمینی ایجاد می شود.

در امتداد خطوط نواحی کاهش تنش، نوارهای امنیتی باهدف جلوگیری از بروز حوادث و درگیری نظامی میان طرفهای درگیر ایجاد می شود.

نوارهای امنیتی شامل موارد ذیل می باشد:

ایستگاه های ایست و بازرسی جهت تضمین جابجایی بدون مانع شهروندان غیر مسلح و انتقال کمکهای انساندوستانه و همچنین تسهیل فعالیتهای اقتصادی؛

پستهای نظارتی جهت تضمین پایبندی به مقررات رژیم آتش بس.

عملکرد ایستگاههای ایست و بازرسی و پستهای نظارتی و همچنین اداره نوارهای امنیتی با اجماع توسط نیروهای کشورهای ضامن تضمین می شود. در صورت نیاز، طرف های ثالث می توانند با اجماع کشورهای ضامن در منطقه مستقر شوند.

کشورهای ضامن:

تمامی اقدامات لازم جهت تضمین اجرای رژیم آتش بساز سوی طرفهای درگیر را اتخاذمی نمایند؛

تمامی اقدامات لازم جهت ادامه مبارزه علیه داعش، جبهه النصره و دیگر اشخاص، گروهها، نهادها و سازمانهای وابسته به القاعده و داعش به نحوی که توسط شورای امنیت سازمان ملل تعیین شده است، در داخل و خارج از نواحی کاهش تنش را اتخاذ می نمایند؛

به تلاش های خود جهت الحاق دیگر گروه های مسلح مخالفی که تاکنون به رژیم آتش بس ملحق نشده اند ادامه می دهند.

ضامنین ظرف۲هفته پس از امضای این یادداشت نسبت به تشکیل گروه کاری مشترک در مورد نواحی کاهش تنش (که از این پس با عنوان گروه کاری مشترک از آن یاد می شود) اقدام خواهند نمود که نمایندگان رسمی آنها به منظور ترسیم خطوط نواحی کاهش تنش و نوارهای امنیتی و همچنین حل و فصل دیگر مسایل فنی و عملیاتی مرتبط با اجرای این یادداشت در آن عضویت خواهند داشت.

ضامنین تا تاریخ 4 ژوئن ۲۰۱۷ اقداماتی جهت تکمیل آماده سازی نقشه های مربوط به نواحی کاهش تنش و نوارهای امنیتی و همچنین جداسازی گروه های معارض مسلح از گروه های تروریستی ذکر شده در بند 5 این یادداشت اتخاذ می نمایند.

گروه کاری مشترک تا زمان فوق الذکر نقشه های مربوط به نواحی کاهش تنش و نوارهای امنیتی مورد توافق و اجماع ضامنین و همچنین تدوین پیش نویس مقررات گروه کاری مشترک را آماده می نماید.

گروه کاری مشترک در مورد فعالیت های خود به نشست سطح بالای بین المللی سوریه در آستانه گزارش می دهد.

این یادداشت از فردای روز امضا لازم الاجرا می باشد و در تاریخ 04/05/2017 در سه نسخه انگلیسی که همگی از اعتبار یکسانی برخوردارند به امضای ضامنین رسید.