این بیابان ۵۵ درصد از خاک سرزمین های اشغالی را پوشانده‌است. در این ناحیه وسیع جمعیت نسبتاً کم و پراکنده‌ای زندگی می‌کند. ناحیه نقب کم و بیش مسطح است. ولی در این بیابان تپه‌های شنی و دره‌های باریک و وادی‌های متعددی نیز وجود دارند که زیبائی خاصی به آن می‌بخشد.
خاک بیابان نقب از نوعی است که باران را در خود جذب نمی‌کند و از این رو با بارش خفیف‌ترین ریزش باران، سیل جاری می‌گردد و نواحی پست را پر می‌کند و گاهی به جاده‌ها و ساختمان‌ها آسیب می زند.
در بخش جنوبی بیابان نقب، یک ناحیه کوهستانی آغاز می‌شود که شامل دهانه‌های آتشفشانی و قله‌های سنگی و تیز است که از تخته‌سنگ پوشیده شده است. در این ناحیه، هوا خشک‌تر و کوه‌ها بلندتر هستند. سنگ‌های این ناحیه رنگ‌های متنوعی دارند و سه دهانه آتشفشان در آنجا دیده می‌شود که بزرگ‌ترین آن به وسعت 35 کیلومتر طول و ۸ کیلومترعرض است.
رژیم صهیونیستی با اخراج ساکنان بومی صحرای نقب در نزدیکی مرز مصر، اقدام به ساخت شهرک های تسلیحاتی و مسکونی کرده است.
منطقه مسکونی دیمونا در صحرای نقب قرار گرفته است و نیروگاه اتمی دیمونا در 10 کیلومتری جنوب این منطقه قرار دارد.
رژیم صهیونیستی در صحرای نقب به آزمایش بمب های رادیواکتیو، اتمی در صحرای نقب و نیز در داخل تاسیسات سربسته اقدام می کند.
یکی از زیبائی‌های طبیعی صحرای نقب در جنوب سرزمین های اشغالی، کوه‌های متوسطی است که در نزدیکی "بندر ایلات" قرار گرفته و به هنگام غروب آفتاب به رنگ سرخ درمی‌آید و از این رو خلیجی که در آن ناحیه قرار دارد، دریای سرخ نامیده می شود.
یک شنبه 3 اردیبهشت 1396 - 14:27:1