گروهی از پیروان دین‌های ابراهیمی این رودخانه را مقدس می‌دانند. این رود همان رودیست که برای عبور قوم حضرت موسی کلیم الله شکافته شد.

غرب رود اردن که کرانه باختری نامیده می شود، محل اسکان فلسطینیان است؛ بخش زیادی از کرانه باختری رود اردن را رژیم صهیونیستی در جنگ سال 1967 اشغال کرد و همچنان به شهرک سازی در آن ادامه می دهد.

طول رود اردن ۲۵۱ کیلومتر است. با وجود کوچک بودن رود اردن در مقایسه با رود خانه‌ای دائمی موجود در خاورمیانه ، مساحت بستر آن بالغ بر 535/43 کیلومتر مربع می‌باشد که شامل زمین‌هایی است متعلق به واحدهای سیاسی متعدد مانند زمین‌های فلسطین، اردن، سوریه،  لبنان ، مصر.

بستر رود اردن ، مناطق مرتفع - محیط به دره را نیز که خاکهایش به این رود سرازیر می‌شود شامل است . نظر به اینکه مساحت بستر رودخانه زیاد می‌باشد دارای آب و هوای متنوع و مختلفی است که بر آب رودخانه تأثیر دارد

زمانی این رود را به نام " المنخض السوری "  (پستی سوریه) یا " التجویف السوری " ([شکاف سوریه) می‌خواندند .

این نام یک اصطلاح کلی بود که بر رودخانه در جنوب سوریه و فلسطین اطلاق می‌شد . در عصر رومی‌ها و یونانی‌های به نام " وادی أولون " (دره‌ی اولون) خوانده می‌شد و در زمان حضرت مسیح نامش " یاردن " بود .

اعراب در قرون وسطی آن را " الغور " به معنای دره‌ی پست میان کوه‌ها می‌نامیدند . یا آن را " بحرالشریعه " (دریای آشامیدنی) یا " المشرع " (آشامیدنگاه) می‌خواندند ، گاهی نیز آن را " نهرالشریعه الکبیر " (رودخانه بزرگ آشامیدنی ) می‌نامیدند ، تا وجه امتیازی با شریع امندور ( یرموک کنونی در سوریه ) داشته باشد. این نامها مربوط به قسمتی بود که از دریاچه‌ی طبریه تا " بحرالمیت " امتداد داشت.

امروز اسم رایج این رودخانه همان رود اردن است و به آن قسمت از رودخانه گفته می‌شود که از پیوستن منابع و سرچشمه‌ها تا بحرالمیت به وجود می‌آید . رود اردن در اواخر دوره‌ی بلیوستوسین ( دوران چهارم زمین شناسی ) به وجود آمد و توانست برای خود به عنوان مجرایی در باقی مانده‌های دریاچه‌ای که ناشی از رسوبات دریاچه‌ی قدیم اردن پس از خشک شدن به وجود آمد، جاری باشد.

در دوره‌ی جدید هولوسین ، رود اردن جلگه طغیانی را به وجود آورد که در معرض طغیانهای سالیانه قرار دارد.