2005 میلادی.

در اوایل سال ابومازن به ریاست دولت خودگردان فلسطین انتخاب و احمد قریع به نخست وزیری می رسد. رژیم صهیونیستی طی یک برنامه زمانبندی شده و به دلیل هزینه ها و تهدیدات فراوان با خروج از غزه و برچیدن شهرک های یهودی نشین به 38 سال اشغال این مناطق پایان می دهد.

2006 م.

به دنبال مرگ مغزی آریل شارون، ایهود المرت معاون وی با پیروزی حزب کادیما به نخست وزیری می رسد. حماس که پس از موفقیت در انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطین، دولت فلسطینی با نخست وزیری اسماعیل هنیه را تشکیل داده است، به دلیل تشدید اختلافات با فتح به ویژه در مسائل امنیتی، اقدام به اخراج نیروهای فتح از غزه کرده است و تسلط کامل غزه را بر عهده می گیرد. از سوی دیگر محمود عباس این اقدام را کودتا خوانده و سلام فیاض را به نخست وزیری تشکیلات خودگردان منصوب می کند. اسرائیل به لبنان حمله می کند و در جنگ 33 روزه به سختی از حزب الله شکست می خورد.

2007 م.

گفتگوهای آشتی ملی میان فتح و حماس پس از توافق مکه هم این دو گروه را برای یکپارچه کردن دولت فلسطین به هم نزدیک نمی کند. فشارها برای ساقط کردن دولت حماس در غزه از سوی غرب، آمریکا و رژیم صهیونیستی افزایش می یابد. کنفرانس آناپولیس در پاییز همین سال در آمریکا ائتلاف کنندگان علیه جبهه مقاومت را دور هم جمع می کند و بر تشکیل دولت مستقل فلسطینی در پایان سال 2008 تاکید کرده و اقدامات حماس را محکوم می کند.

2009 م.

پس از 22 روز جنگ نابرابر، رژیم صهیونیستی با ناکامی تمام از غزه عقب نشینی می کند و با روی کار آمدن اوباما در سال 2009 در آمریکا مشغول مبارزات انتخاباتی می گردد که نتیجه آن درعین پیروزی نسبی حزب کادیما، تشکیل دولت ائتلافی از میان تندروها توسط نتانیاهو رهبر حزب لیکود است. اظهارات لیبرمن وزیر خارجه کابینه رژیم صهیونیستی علیه صلح و فلسطینی ها خشم آمریکا و اعراب را بر انگیخته است.

2010 م.

رژیم صهونیستی در 31 ماه می، کاروان آزادی متشکل از 9 کشتی با 750 سرنشین از 41 ملیت حامل کمک های انسانی به مردم تحت محاصره غزه در 50 مایلی سواحل غزه را مورد حمله قرار می دهند و 9 نفر از فعالان کاروان کمک های حقوق بشر دوستانه از ترکیه را به شهادت می رساند. در 26 دسامبر سال 2010 با وجود فشارهای آمریکا، کانادا و رژیم صهیونیستی برای تحریک کنفرانس جهانی سازمان ملل علیه نژاد پرستی موسوم به کنفرانس دوربان 3، مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت آرا به برگزاری این نشست در سال 2011 رای می دهد.

2011 م.

5 فوریه2011 سازمان ملل در گزارشی ضمن محکوم کردن سیاست رژیم صهیونیستی مبنی بر محدود کردن فلسطینی ها به منابع آب اعلام کرد که پیش از هفتاد و پنج درصد منابع آبی فلسطینی ها در کرانه باختری تحت کنترل رژیم صهیونیستی است.همزمان با اوج گیری بیداری اسلامی در منطقه، یهودیان اراضی اشغالی فلسطین به دنبال ناامیدی از مهاجرت به کشورهای بحران زده غربی، مخالفت های مدنی با مقامات و دولت صهیونیستی دست به برپایی تظاهرات گسترده ای در سطح سیصد هزار نفری زدند. 9 ژانویه 2011 کابینه رژیم صهیونیستی طرح بکارگیری جوانان یهود ارتدکس "هریدی" برای خدمت در ارتش این رژیم را تصویب کرد. رژیم صهیونیستی در 18 اکتبر 2011 و پس از توافق با حماس مجبور شد در قبال آزادی شالیت زندانی نظامی اسیر فلسطینی ها، 1027 زندانی فلسطینی را آزاد کند، معامله ای که حماس برنده اصلی آن بود. فلسطین در اکتبر 2011 به عضویت یونسکو در آمد. به دنبال این عضویت  فلسطینی ها در اقدامی فوری خواستار انضمام کلیسای المهد به فهرست میراث جهانی شدند.

2012 م.

30 ژوئن 2012 برابر با 10 تیر 1391 چهرصد هزار نفر از ساکنان یهودی فلسطینی اشغالی در اعتراضات بی سابقه به خیابان ها ریختند. این اعتراضات در خلال بیداری اسلامی به منظور بی عدالتی و ظلم سیاست تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی صورت گرفت.21 ماه می توافقنامه ای در قاهره در راستای آشتی ملی میان قتح و حماس شد. در ششم فوریه محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و خالد مشعل رییس دفتر سیاسی جنبش حماس در قطر اعلامیه دوحه درباره آشتی ملی را امضاء کردند. در اواسط نوامبر رژیم صهیونیستی حمله گسترده ای از هوا و دریا به نوار غزه را آغاز کرد. این حمله به دنبال ترور " احمد الجعبری " از فرماندهان نظامی حماس در غزه صورت گرفت. ضمن آنکه پیش از این حماس در پاسخ به حمله چهار جنگنده نظامی رژیم صهیونیستی به سودان و انهدام کارخانه تسلیحات سازی دولت سودان ، چند موشک به سمت راکتور اتمی دیمونا در صحرای نقب پرتاب کرده بود. اگرچه حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی  موسوم به "جنگ8 روزه" نوارغزه 186 شهید و 1399 زخمی و خسارات فراوان به تاسیسات زیردریایی دولت قانونی حماس در غزه در بر داشت اما توان موشکی مقاومت به تل آویو و قدس را به نمایش گذاشت که برای رژیم صهیونیستی ناگوار و برای یهودیان ساکن در اراضی اشغالی از لحاظ روانی تخریب کننده بود.

2013 م.

22 ژانویه نوزدهمین دور انتخابات کنست رژیم صهیونیستی برپا شد و مهمترین نتایج آن به این صورت به دست آمد: ائتلاف          " لیکود" و "اسرائیل بیتنا" به رهبری نتانیاهو و لیبرمن31 کرسی ، حزب جدید " یش آتید" ( آینده) به رهبری یائیر لاپید 19 کرسی ، حزب "کار به رهبری "شلی یخیموویچ" 15 کرسی" خانه یهود" به رهبری نفتالی بنت 12 کرسی.

2014 م.

تلاش برای آشتی فتح و حماس و تشکیل دولت توافق ملی فلسطین در 29 ماه می 2014، آنها توافق کردند که به بیش از 7 سال جدایی سیاسی و جغرافیایی نوار غزه و کرانه باختری پایان دهند. شروع جنگ 51 روزه در غزه در روز سه شنبه 8 ژوئیه 2014 به دنبال مفقود شدن سه نظامی اسرائیلی در کرانه باختری و متهم شدن حماس در ربودن آنها و انتقام صهیونیست ها از فلسطینی ها برای ربوده شدن سه شهرک نشین صهیونیست، یک نوجوان فلسطینی به نام " محمد ابو خضیر" را می ربایند و به اتش می کشند. حمله به نوار غزه تحت عنوان" صخره سخت" پس از تصمیم در جلسه سه ساعته کابینه رژیم صهیونیستی ، شهادت بیش از 2200 فلسطینی و بیش از 10 هزار مجروح، ویرانی زیر ساخت های غزه، پخش مستقیم صحنه های جنایات این جنگ در رسانه ها و خروش ملل مختلف و حملات موشکی پی در پی مقاومت، این جنگ پس از چند آتش بس موقت با اعلام آتش بس شفاهی نا محدود در 26 اوت 2014 به پایان رسید.

موج به رسمیت شناختن فلسطین از سوی کشورهای اروپایی، پس از جنگ 51 روزه غزه از سوی پارلمان چند کشور اروپایی از جمله انگلیس، فرانسه، اسپانیا، سوئد( اگرچه در قالب طرح های غیر الزام آوار). مقاومت رژیم صهیونیستی به این اقدام کشورهای اروپایی واکنش نشان داده و آن را محکوم می کند.

تقدیم طرح پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی تا سال 2017 به شورای امنیت از سوی اردن به نمایندگی از فلسطین و کشورهای عربی در واپسین فرصت های پایانی سال 2014.

به دنبال تصویب طرح دولت یهودی در کابینه رژیم صهیونیستی ( 23 ژوئن 2014)، اختلاف در میان ائتلاف، کابینه دولت صهیونیستی در 2 دسامبر 2014 به اوج خود رسید که نهایتا منجر به اخراج و استعفای چند وزیر و فروپاشی دولت و اعلام برپایی انتخابات کنست در مارس 2015 گردید. نتانیاهو بعنوان عامل اصلی این فروپاشی دولت و اعلام برپایی انتخابات کنست در مارس 2015 گردید. نتانیاهو بعنوان عامل اصلی این فروپاشی از سوی افراد و احزاب رقیب مطرح شد. او از سوی مجامع جهانی و دولت های مختلف به ویژه در اروپا و آمریکا به دلیل مواضع نژادپرستانه که در جنگ 51 روزه و توسعه شهرک سازی به اوج خود رسید، کاملا منفور است.

زیاد ابوعین وزیر فلسطینی و رئیس هیات امور دیوار حائل و شهرک سازی مناطق خودگردان فلسطین، چهارشنبه 10 دسامبر 2014 ( 19 آذر 93 ) در پی حمله به رژیم صهیونیستی  در رام الله مرکز کرانه باختری به شهادت رسید.

2015 م.

اقدام دولت خودگردان فلسطین برای پیوستن به دیوان بین المللی دادگستری لاهه بمنظور پیگیری کیفیت جنایات صهیونیست ها در فلسطین، محمود عباس روز چهارشنبه 31 دسامبر سال 2014 درخواست پیوستن به فلسطین به دادگاه لاهه را امضاء کرد و بان کی مون اعلام کرد که این حکم از اول آوریل سال 2015 در مورد دولت فلسطین به اجرا در می آید.

جهاد مغنیه فرزند عماد مغنیه از فرماندهان بلند پایه حزب الله لبنان در تاریخ 18 ژوئن 2015 – 28 دی 1393 به همراه گروهی از مجاهدان حزب الله در شهرک "مزرعه الامل" در قنیطره سوریه مورد هدف موشکی رژیم صهیونیستی قرار گرفت و به شهادت رسید.

نیروهای حزب الله به تلافی این اقدام در یک عملیات موفق در مزارع شعبا چهارشنبه چهارشنبه 28 ژوئن 2015 – 8 بهمن 93 با انهدام کاروان زرهی رژیم صهیونیستی 17 نفر را به هلاکت رسانده و عده ای را مجروح کردند.