کارخانه در محلی با آب و هوای مربوط چند سال بدون استفاده مانده و به همین دلیل هر نوع گیاهی از سر و کول کارخانه بالا رفته بود. بوفیل پوشش گیاهی کارخانه را حفظ کرد و قسمت های تخریب شده را تعمیر و به فضایی چون دفتر، کتابخانه، نمایشگاه مدل‌های معماری و همچنین فضایی بسیار بزرگ برای برپایی نمایشگاه‌های معماری تبدیل کرده است
این مجتمع عظیم با سیلوها و ساختمان‌های غول‌پیکر در میان باغی از درختان زیتون، اکالیپتوس و سرو احاطه شده‌اند، البته داخل ساختمان از این‌هم چشمگیرتر است. با اینکه ستون‌های بتونی و فضای سختی در کارخانه وجود دارد، اما ریکاردو از این فضا به شکلی استفاده کرده که همین ستون‌های بتنی در خدمت طرح او باشند و اتفاقا توانسته اتاق‌های مدرنی را طراحی کند.
شنبه 21 اسفند 1395 - 14:30:42