"سوریه جدیدی" که ترامپ رئیس جمهور آمریکا، با نظارت اسرائیل در حال شکلدهی آن است، به سرعت در حال حرکت به سوی پیوستن به "توافق ابراهیم" و ایجاد ائتلافهای محکم با رژیم اشغالگر است.
نشریه الکترونیکی رای الیوم با انتشار سرمقاله ای تحلیلی به قلم عبدالباری عطوان نوشت: تصادفی نیست که سفر جولانی به آمریکا با حذف نام وی به عنوان رئیس دولت موقت و انس خطاب وزیر کشورش از فهرست تروریسم و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای لغو تحریمها علیه سوریه، همراه بوده است.
چنین اقدامات سریعی به نفع حکومت جولانی بدون هزینه قابل توجه و هزینهای فراتر ازعادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی ممکن نیست، بلکه با تبدیل سوریه به یک پایگاه نظامی بزرگ آمریکایی با دفتر مرکزی در دمشق، با شعباتی در شرق سوریه (پایگاه العمر)، در شمال این کشور منطقه کردستان و در منطقه التنف در جنوب برای کنترل مثلث مرزی میان عراق، اردن و سوریه امکان پذیر نیست.
بیشتر بدانید
فرماندهان شهید یمن و محور مقاومت در قاب بزرگترین نمایشگاه شهدا در صنعا| مع المراسلین
دکتر حسن احمد: موضع حزبالله بازتابدهنده موضعی ملی در برابر عادیسازی است| قضیة ساخنة
"سوریه جدید" به سرزمینی با پایگاههای نظامی خارجی در شمال، جنوب، شرق و غرب تبدیل شده است. پایگاههای روسی و ترکیه در شمال و پایگاههای آمریکایی و اسرائیلی در شرق، جنوب و مرکز وجود دارند. این نشان دهنده فقدان تقریباً کامل حاکمیت است و شاید گامی بزرگ در جهت مشروعیت بخشیدن به تقسیم اراضی بر پایه های قومی و فرقهای باشد که با هدف تغییر شکل خاورمیانه، مرزها و هویت آن طبق برنامههای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی انجام میشود.
ایالات متحده ادعا میکند که هدف از ساخت پایگاه هوایی در فرودگاه المزه در مرکز پایتخت سوریه، نظارت بر اجرا و تضمین ادامه توافق امنیتی پیشبینیشده و در واقع قریبالوقوع بین دولت سوریه و رژیم اشغالگر اسرائیل است. که نیروهایش اکنون بیشتر مناطق « خلع سلاح شده » جنوب سوریه را تحت کنترل دارند و آزادانه در آنجا جولان می دهند و پست های ایست بازرسی امنیتی در جنوب پایتخت برای کنترل ورود و خروج افراد را با مصونیت کامل ایجاد کرده اند. افزون بر اینکه اسرائیل ساکنان منطقه را که تهدیدی برای خود میداند، ترور یا بازداشت می کند.
سوال مهم درباره ادامه تحریمهای «قانون قیصر» ایالات متحده، برای گرسنگی دادن به مردم سوریه، علیرغم تمام امتیازاتی است که به «رژیم جدید» داده است. آیا لغو تحریمهای رئیس دولت و وزیر کشور و از سوی دیگر ادامه تحریم های نزدیک به ۲۶ میلیون سوری، که بیشتر آنها اکنون به سختی زنده اند و برای یافتن نان روزانه خود در شرایطی بدتر از قبل تلاش میکنند، منطقی است؟
برخی گزارش ها از تلاش برخی نهادهای مختلف، ظاهرا مورد حمایت کاخ سفید، برای اعمال فشار بر کنگره برای لغو تحریمهای قانون قیصر خبر می دهد. این نهادها؛ سازمانهای جامعه مدنی و برخی چهرههای برجسته آمریکایی، به ویژه خاخام هنری جوزف حمرا، خاخام سوری-آمریکایی است که از سوریه جدید بازدید کرد و مورد استقبال گرم رئیس حکومت موقت آن قرار گرفت.
او در تمام دیدارهایش تاکید کرد که لغو تحریمها باید به بازسازی کنیسهها و گورستانهای یهودیان منجر شود.
با این حال، نشانهای دال بر لغو نزدیک این تحریمها دیده نمی شود. زیرا شمار قابل توجهی از اعضای کنگره، از حزب حاکم جمهوریخواه و حزب دموکرات، در مورد لغو کامل تحریمها بسیار محتاط هستند. زیرا درباره ماندن مقامات فعلی در قدرت، و اجرای وعدههای خود در مورد حکومت فراگیر، محافظت از اقلیتها، تضمین آزادیهای مذهبی و اجرای عدالت برای همه، تردیدهای جدی دارند.
آنچه که بسیاری بیش از همه از آن میترسند این است که این طرح دقیق آمریکایی-اسرائیلی که به صورت مرحلهای اجرا میشود، سوریه را تحت "قیمومیت" مستقیم آمریکایی-اسرائیلی به عنوان مقدمهای برای تقسیم آن به چندین منطقه مستقل یا خودمختار، مشابه توافق سایکس-پیکو قرار دهد.
برادران شریف عرب و مسلمان کاملاً می دانند مردم سوریه، که امپراتوریهای تمدنی بیش از هشت هزار ساله، چه در منطقه عربی و چه حتی در اندلس، ایجاد کردهاند و در چهار جنگ علیه رژیم اشغالگر در حمایت از فلسطین شرکت کرده و حاضر به واگذاری حتی چند متر از زمینهای اطراف دریاچه طبریه در ازای عقبنشینی کامل از سرزمینهای اشغال شده خود نشدهاند، این طرح تروریستی، نژادپرستانه و تفرقهانگیز آمریکایی-اسرائیلی را نخواهند پذیرفت و به هر بهایی در برابر آن مقاومت خواهند کرد.
تحقیر کنونی عربها دوام زیادی نخواهد داشت، رژیم اشغالگر در دستیابی به اهداف خود در غزه، لبنان و یمن شکست خورده است.