در سکوت خانه‌ای که روزی صدای وحی در آن می‌پیچید، زنی آمد که سکوت جهان را شکست و مقاومت از ایستادگی‌اش الهام گرفت. فاطمه‌ی زهرا (س) فقط دختر پیامبر (ص) نبود، نخستین زن مقاوم بود. زنی که با اشک و خطبه، با زخم و ایمان، راهی گشود تا هر زن در هر عصر، بتواند در برابر ظلم قامت راست کند. از فاطمه‌ی زهرا (س)، آن بانویی که در میانه‌ی تندباد سقیفه سکوت نکرد و با قامت سوخته‌اش معنای ایستادگی در راه حق را بازتعریف کرد، تا زنان این عصر خون و آوار، همه یک رشته‌اند در دفتر جهاد... امروز فریادهای زنان در خیابان‌های جهان، ادامه‌ی نیایش همان سرور زنان اهل بهشت است.
وقتی حق پایمال می‌شود، زن فریاد می‌زند. وقتی عدالت را می‌دزدند، زن با سلاح ایمان می‌ایستد. خط مشی زن مقاوم امروز، در غزه، در افغانستان، در لبنان، در یمن، در سودان و در هر سرزمین ظلم‌دیده، تکرار راه فاطمه (س) است. او می‌داند مقاومت فقط سنگر نیست، یک باور است به اینکه هیچ ظلمی ابدی نیست و پایدار نمی‌ماند.
تاریخ تکرار شده... فاطمه (س) برای دفاع از حقیقت، درد را پذیرفت و زنان امروز، برای دفاع از انسانیت، همان درد را به دوش می‌کشند. هر بار که یک مادر، یک دختر، یک همسر ایستادگی می‌کند، یاد آن مظلومه‌ی مغصوبه و دخترش آن فاضله‌ی رشیده حضرت زینب سلام‌الله علیها زنده می‌شود. او الگوی تمام زنانی‌ست که در برابر تاریکی دست از نور نمی‌کشند.
شهادت حضرت زهرای مرضیه (س)، سالگرد مأموریت ابدی زن است که در عصر تباهی، حقیقت را صیانت می‌کند. شهادت حضرت زهرا (س)، روز فریاد همه زنانی‌ست که نخواستند قربانی باشند، بلکه خود چراغ راه امتشان شدند.
اگر آن محدثه‌ی علیمه ایستاد تا حق علی (ع) بماند، امروز زنان امت ایستاده‌اند تا انسانیت نجات یابد. زن، آغاز هر انقلاب است و جهان، هنوز بر شانه‌های او می‌ایستد...
نویسنده: سیده مریم پیشنمازی