زیتون به عنوان خط مقدم جنگ اقتصادی و هویتی فلسطین
درخت زیتون، فراتر از یک محصول کشاورزی، به نماد اصلی مقاومت و ریشهداری ملت فلسطین در سرزمین خود تبدیل شده است. حملات هماهنگ و سازمانیافته شهرکنشینان و نظامیان در فصل برداشت، بخشی از یک استراتژی بلندمدت برای ضربه زدن به ستون فقرات اقتصاد فلسطین (تأمین ۱۴ درصد از اقتصاد کل) و سلب مهمترین منبع درآمد معیشتی بیش از ۲۰ تا ۲۵ درصد از درآمد کشاورزی است. این اقدامات که با ضربوشتم کشاورزان، غارت محصول و تخریب مستقیم (قطع، سوزاندن و مسموم کردن) همراه است، به وضوح نشان میدهد که هدف اصلی، نه دسترسی به زمین، بلکه حذف فیزیکی و اقتصادی فلسطینیان از این مناطق است.
سازماندهی خشونت شهرکنشینان تحت چتر حمایت نظامی اسرائیل
تحلیل شواهد، از جمله شهادت شاهدان عینی و گزارشهای رسانههای عبری (هاآرتص) و بینالمللی (اوچا)، نشان میدهد که یورش شهرکنشینان یک اقدام خودسرانه نیست، بلکه یک «حرکت سازماندهی شده» است که مستقیماً توسط نیروهای نظامی اسرائیل حمایت و تسهیل میشود. این حمایت به شکل حفاظت مستقیم از مهاجمان، ممانعت از دفاع کشاورزان و مسدود کردن مناطق برای جلوگیری از ورود نیروهای کمکی داوطلبانه صورت میگیرد. فقدان هرگونه مجازات یا تعقیب قضایی برای این اعمال خشونت، عملاً به شهرکنشینان مجوز ادامه حملات سیستماتیک خود را در راستای طرحهای توسعه اشغالگری میدهد.
بیشتر بدانید
حزبالله قاطعانه هرگونه مذاکره صلح با دشمن صهیونیستی را رد کرد| مع المراسلین
دکتر مهدی عزیزی: سخنان رهبر انقلاب بازتاب ثبات ایران در حمایت از مقاومت| قضیة ساخنة
کرانه باختری منطقه C؛ کانون استراتژی سلب مالکیت و گسترش شهرکها
منطقه C کرانه باختری، که ۶۰ درصد از زمینهای زیتون فلسطینیان را شامل میشود، به عنوان نقطه اصلی اعمال محدودیتهای اسرائیل عمل میکند. سیاستهای سختگیرانه اعمال شده توسط دولت راستگرای اسرائیل (همچون نقش اساسی وزرای بنگویر و اسموتریچ) با مسدود کردن جادهها، ممانعت از دسترسی به بازارها و فلج کردن صادرات، دسترسی کشاورزان به درآمد حاصل از محصول (که در سالهای پربار تا ۱۹۱ میلیون دلار میرسد) را ناممکن میسازد. این رویکرد دوگانه – خشونت فیزیکی در میدان و محدودیتهای سیستمی در تجارت – برای تضعیف اقتصاد محلی و تسهیل اهداف نهایی اسرائیل برای الحاق و خالیسازی تدریجی مناطق فلسطینی طراحی شده است.
ارتباط نمادین زیتون با هویت و تاریخ فلسطین؛ مقاومت ریشهدار در برابر نابودی
صرف نظر از ابعاد اقتصادی، درخت زیتون برای فلسطینیان حامل بار سنگین تاریخی و فرهنگی است؛ قدمت آن به ۵۵۰۰ سال میرسد و به عنوان «گواهی زنده بر حضور مداوم» در سرزمینشان تلقی میشود. با وجود نابودی بیش از دو میلیون اصله درخت از سال ۱۹۴۸، بیش از ۱۱ میلیون درخت هنوز باقی است که کهنترین آنها بیش از ۵۰۰۰ سال قدمت دارد. تخریب این درختان توسط اشغالگران، اقدامی فراتر از تخریب محصول است؛ این حمله مستقیماً به حافظه تاریخی و هویت ملی فلسطینیان نشانه رفته تا ارتباط آنان را با سرزمین مادریشان قطع کند.
هدف نهایی: کوچاندن اجباری از طریق فروپاشی اقتصادی و تثبیت اشغالگری
نتیجه قطعی این اقدامات سیستماتیک، سناریوی کوچاندن اجباری فلسطینیان است. با از بین بردن منبع اصلی امرار معاش، دولت اسرائیل با حمایت وزارتخانههای کلیدی، فلسطینیان را در تنگنای اقتصادی قرار میدهد تا آنها مجبور به ترک سرزمین خود شوند. این سیاست با اقدام قانونی کنست برای الحاق کرانه باختری همراستا است، که به دنبال رسمیسازی اشغالگری و حذف تدریجی حضور بومی است. در نهایت، این حملات، نمایانگر یک سیاست آپارتایدی نظاممند است که در آن، همزمان با شعلهور شدن آتش در غزه، جبهه کرانه باختری نیز با هدف ریشهکن کردن مقاومت اقتصادی و تاریخی فلسطینیان به آتش کشیده شده است.