ویدیویی کوتاه کافی بود تا دنیا با چشمانی اشکبار نام «محمد ابو لولی» را به خاطر بسپارد. محمد، کودک فلسطینی اهل رفح در نوار غزه، پس از بمباران وحشیانهای که منطقهی محل سکونتش را سال پیش هدف قرار داد، در حالی به بیمارستان رسید که تمام بدنش از وحشت و شوک میلرزید. دوربین خبرنگار عبدالله العطار این لحظات تلخ را ثبت کرد و به جهانیان نشان داد. صحنهای که تبدیل به نماد رنج و مظلومیت کودکان غزه شد.
او در ویدیوی معروفی که در فضای مجازی منتشر شده در حالی که در بیمارستان بستری است و بدنش از ترس میلرزد، با صدای لرزان میگوید:
«كنت نايم» (من خواب بودم)
این جملهی کوتاه، بیانگر وحشت و شوک شدید او از بمباران ناگهانی منزلش در غزه است. پزشک معالج پس از شنیدن این پاسخ، با مهربانی از او میپرسد:
«خايف؟» (میترسی؟)
محمد با حرکت سر تأیید میکند که ترسیده است. پس از آن، پزشک او را در آغوش میگیرد و در این لحظه بغض محمد میترکد...
از لرزش دردناک تا تلاش برای آرامش
محمد در روزهای نخست پس از بمباران، در وضعیتی بحرانی بود. ترس و هراس شدید باعث شده بود دستها و پاهای کوچک او بیاختیار بلرزد. پزشکان تلاش میکردند تا آرامش را به او بازگردانند. خبرنگار عبدالله العطار چند روز بعد بار دیگر از محمد تصویربرداری کرد و نوشت:
«همانطور که وظیفهی حرفهایمان ثبت واقعیت است، وظیفهی انسانیمان هم این بود که به این کودک کمک کنیم. به لطف خدا دوباره لبخند را بر لبهای محمد نشاندیم.»
پناهندگی در مراکز موقت
محمد به همراه خانوادهاش از خانهی ویرانشدهی خود گریخت و مدتی در یکی از مراکز موقت آوارگان در رفح زندگی میکرد و در حال حاضر برای درمان به مصر منتقل شده است. او با وجود جراحات روحی و خاطرات تلخ، به تدریج توانسته است بار دیگر لبخند بزند و بازیهای کودکانه را تجربه کند. عبدالله العطار دربارهی او میگوید:
«محمد ابو لولی همان کودکی است که لرزش بدنش روح هر انسان باوجدانی را تکان داد. امروز او با خانوادهاش در امنیت نسبی است، هرچند زیر سایهی آوارگی. اما هنوز میخندد و از چیزهای کوچک خوشحال میشود. همین نشانهی امید است.»
همدردی فراتر از مرزها
رنج محمد تنها در غزه نماند. بسیاری در جهان عرب و فراتر از آن با او همدردی کردند. هیا الشعیبی، هنرمند مشهور کویتی، با انتشار ویدیوی او در شبکههای اجتماعی، اعلام کرد که مایل است سرپرستی محمد را بر عهده بگیرد و از مردم خواست کمک کنند تا بتواند به این کودک دسترسی پیدا کند. این حرکت موجی از واکنشهای انسانی را برانگیخت و بار دیگر نگاهها را به سوی قربانیان کوچک جنگ در غزه معطوف کرد.
کودکانی که هنوز لبخند دارند
محمد ابو لولی امروز به نماد کودکان غزه بدل شده است. کودکانی که زیر آوار جنگ و محاصره، زخمخورده و زخمیاند اما هنوز امید به زندگی را از دست ندادهاند. محمد در چشمان خود غم بزرگی را حمل میکند، اما همانطور که لبخندهای تازهاش نشان میدهد، روح کودکان غزه شکستنی نیست.
نویسنده: سیده مریم پیشنمازی