تحولات اخیر در سوریه، از جمله درگیری‌های خشونت‌آمیز در مناطق جرمانا و صحنایا واقع در حومه دمشق، به نگرانی‌ها درباره وضعیت امنیتی این کشور دامن زده است. در این درگیری‌ها، گروه‌های مسلح و مبارزان دروز با یکدیگر مواجه شدند که در نتیجه آن، تعدادی از افراد جان خود را از دست دادند. به موازات این حوادث، در ریف السویداء غربی نیز شاهد تنش‌هایی بوده‌ایم که در جریان آن، حملات مسلحانه با استفاده از سلاح‌های نیمه‌سنگین و خمپاره به وقوع پیوسته و با واکنش نیروهای حفاظت محلی مواجه شده است.

بیشتر بدانید:

دیپلماسی منطقه‌ای ایران؛ پاسخی به دخالت‌های خارجی در روابط با آذربایجان | قضیة ساخنة

بندر شهید رجایی؛ گذرگاه راهبردی ایران در تجارت بین‌المللی | قضیة ساخنة

این رویدادها بیانگر شکاف ساختاری عمیق در حکومت انتقالی سوریه و ضعف کنترل امنیتی در سطح کشور است. وقوع چنین تنش‌هایی نه‌تنها نشان‌دهنده بی‌ثباتی عمومی است، بلکه بازگشت خشونت‌های فرقه‌ای را علی‌رغم تعهدات حکومت انتقالی مبنی بر حفظ همبستگی ملی و احترام به تنوع مذهبی و اجتماعی، برجسته می‌کند.

پس از ناآرامی‌های جرمانا، درگیری‌ها به منطقه اشرفیه صحنایا در غوطه غربی دمشق نیز کشیده شد. گزارش‌های محلی حاکی از آن است که حملات مسلحانه به ایست‌های بازرسی امنیتی موجب افزایش کشته‌ها شد. نیروهای امنیتی سوریه با اعزام نیروهای کمکی و اعمال محدودیت‌های تردد، تلاش کردند کنترل اوضاع را در دست بگیرند.

به طور همزمان، حملاتی در غرب السویداء، به‌ویژه در اطراف فرودگاه نظامی الثعله، صورت گرفت که در جریان آن، از سلاح‌های متوسط و خمپاره استفاده شد. این حملات با واکنش گروه‌های حفاظت محلی همراه بود که منجر به تبادل آتش گسترده شد.

مجموع این اتفاقات، همراه با ناآرامی‌های اخیر در مناطق ساحلی سوریه، نشانه‌ای آشکار از ناکامی حکومت انتقالی به ریاست ابومحمد الجولانی در تحقق وعده‌های خود مبنی بر تأمین امنیت اقلیت‌ها و ایجاد ساختار اجتماعی پایدار است. همچنین، تداوم حملات علیه جامعه دروز در غیاب هرگونه واکنش رسمی، گمانه‌زنی‌هایی را درباره افزایش بی‌ثباتی و تشدید شکاف‌های اجتماعی و سیاسی در سوریه تقویت کرده است.