پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در پایان جنگ جهانی اول، منطقه فلسطین تحت قیمومیت انگلیس قرار گرفت و به پایگاهی برای مهاجرت صهیونیست‌ها تبدیل شد. تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ میلادی، آواره شدن بیش از ۷۵۰ هزار فلسطینی را به همراه داشت. به تصرف اراضی فلسطین در این دوره «اراضی اشغالی ۱۹۴۸ میلادی» گفته می‌شود.

جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ میلادی، اشغال جولان سوریه، غزه، صحرای سینا و کرانه باختری اردن را به دنبال داشت. این مناطق به عنوان «اراضی اشغالی ۱۹۶۷ میلادی» شناخته می‌شوند. این درگیری‌ها، آغاز دوره‌ای از تنش‌های سیاسی و نظامی میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی بود.

بیشتر بدانید:

اردوغان و سوریه؛ از امید به گورستان آرزوها

فتوای علمای مسلمان درباره غزه؛ تحریم همه‌جانبه رژیم اشغالگر

جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ میلادی، تلاش مصر و سوریه برای بازپس‌گیری اراضی اشغالی را به نمایش گذاشت. این جنگ به سازش کمپ دیوید میان مصر و رژیم صهیونیستی منجر شد که نمادی از تسلیم در برابر فشارهای سیاسی غرب به شمار می‌رفت.

پیمان اسلو در سال ۱۹۹۳ میلادی، نخستین توافق رسمی میان رژیم صهیونیستی و فلسطین بود که تشکیل دولت خودگردان فلسطینی را ممکن ساخت. این پیمان، نوار غزه و کرانه باختری را تحت مدیریت محدود دولت خودگردان قرار داد که نقش تدارکات‌چی رژیم صهیونیستی را ایفا می‌کند.

تقسیم کرانه باختری به سه منطقه (A، B و C) بر اساس پیمان اسلو، موجب محدودیت در استقلال واقعی فلسطینی‌ها شد. مناطق تحت کنترل دولت خودگردان همچنان تحت نظارت نظامی رژیم صهیونیستی باقی مانده‌اند و حقوق فلسطینیان در این مناطق نقض می‌شود.

گروه‌های مقاومت مانند حماس و جهاد اسلامی، مخالف پیمان اسلو هستند. کنترل کامل نوار غزه توسط حماس در سال ۲۰۰۷ میلادی، بخشی از مقاومت فلسطین در برابر رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. غزه امروز تنها نقطه‌ای است که رژیم بر آن تسلط نظامی ندارد.

رژیم صهیونیستی علاوه بر اشغال اراضی فلسطینی، راه‌های ارتباطی و اقتصادی مردم را نیز تحت کنترل دارد. این مسئله موجب افزایش فشارها بر زندگی روزمره فلسطینیان و محدودیت شدید در جریان کمک‌های بشردوستانه شده است.

 مفهوم روز نکبت به تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ میلادی اشاره دارد که آغاز آوارگی گسترده فلسطینیان بود. این روز، نمادی از بی‌عدالتی تاریخی و مقاومت مداوم مردم فلسطین در برابر اشغالگری است.

جنگ‌های پی‌درپی میان ارتش رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی نشان‌دهنده ناکامی این کشورها در حفظ استقلال و اراضی خود است. اما مقاومت فلسطینیان توانسته است توجه جهانی به حقوق آن‌ها را جلب کند.

 امروز، درگیری‌های فلسطین و رژیم صهیونیستی، نمادی از ایستادگی در برابر اشغالگری و تلاش برای احقاق حقوق تاریخی مردم فلسطین است. این منازعه همچنان یکی از موضوعات مهم سیاسی و انسانی در منطقه و جهان محسوب می‌شود.