نشست امان، که با هدف کاهش بی‌ثباتی در سوریه برگزار شد، بار دیگر پرده از اختلافات عمیق میان کشورهای همسایه این کشور برداشت. در حالی که بحران سوریه هر روز ابعاد تازه‌تری پیدا می‌کند، عدم اجماع و رویکردهای متضاد در این نشست، امید به راه‌حل‌های مؤثر را کمرنگ‌تر کرد.

در گزارش «الوقت» آمده است: نشست امان، با حضور وزرای خارجه کشورهای منطقه، بر چالش‌های امنیتی و سیاسی سوریه متمرکز بود. حاضران در بیانیه‌ای ۱۱ بندی بر بازسازی، لغو تحریم‌ها، و بازگشت امن پناهجویان تاکید کردند. با این حال، اختلافات میان کشورها روند تصمیم‌گیری را دشوار ساخت.

بیشتر بدانید:

شکست سیاست‌های تبعیض‌آمیز؛ قاضی آمریکایی خواستار بازگشت محمود خلیل شد

چوب اعتماد به غرب؛ از مصدق تا زلنسکی، سیاستمدارانی که به وعده‌های توخالی دل بستند

یکی از محورهای اصلی این نشست، حمایت از تمامیت ارضی سوریه بود. در حالی که همگی از این اصل حمایت کردند، اما تضاد منافع و اهداف باعث شد همسایگان سوریه در عمل به این مسئله نتوانند به اجماعی دست یابند.

کشورهای عربی از جمله عراق و اردن، حفظ تمامیت ارضی سوریه را برای جلوگیری از توسعه‌طلبی رژیم صهیونیستی حیاتی می‌دانند. این در حالی است که ترکیه، با اولویت‌بخشی به مقابله با کردها، اهداف متفاوتی را دنبال می‌کند.

ترکیه به بهانه مهار گروه‌های تجزیه‌طلب کرد، به تحکیم حضور نظامی خود در سوریه ادامه می‌دهد. اما این سیاست تنها به تشدید بحران و پیچیده‌تر شدن اوضاع امنیتی سوریه منجر شده است.

نگرانی از گسترش تروریسم و تأثیر آن بر کشورهای همسایه، دیگر محور نشست امان بود. کشورهای عربی و عراق از تهدید تحریرالشام و دیگر گروه‌های افراط‌گرا واهمه دارند. اما ترکیه تنها کردها را تروریست می‌داند و حمایت خود از سایر گروه‌های شورشی را ادامه می‌دهد.

مناطق جنگ‌زده سوریه، علاوه بر بحران امنیتی، قربانی سیاست‌های مداخله‌جویانه کشورهای منطقه شده‌اند. در حالی که مردم سوریه بیش از هر زمان دیگری نیازمند ثبات هستند، تضاد منافع مانع رسیدن به راه‌حلی عملی است.

پذیرش رهبران تحریرالشام در نشست‌های منطقه‌ای، نشانه‌ای از تغییر جایگاه این گروه در معادلات بین‌المللی است. این تغییر، نگرانی‌ها درباره قانونی شدن اقدامات افراطی آن‌ها را تشدید کرده است.

نتیجه نشست امان، نه تنها کمکی به پایان بحران سوریه نکرد، بلکه نشان داد اختلافات و منافع متضاد کشورها، عامل اصلی ادامه بی‌ثباتی در این کشور است. به این ترتیب، تنها برنده این بحران، رژیم صهیونیستی خواهد بود که از این وضعیت برای تحقق اهداف توسعه‌طلبانه خود بهره می‌برد.

بهره سخن:

اختلافات میان کشورهای حاضر در نشست امان، ضعف دیپلماسی منطقه‌ای و ناتوانی در حل بحران سوریه را آشکار کرد. با ادامه تضاد منافع و سیاست‌های مداخله‌گرایانه، چشم‌انداز پایان بی‌ثباتی در سوریه همچنان تیره و تار به نظر می‌رسد. تنها راه‌حل، اجماع واقعی و پرهیز از بهره‌برداری‌های سیاسی در این بحران انسانی است.

ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.