به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  حضرت ابوطالب بن عبدالمطب مانند بيشتر رُؤَساي قريش مردي تاجر بود و پس از درگذشت پدرش، عبدالمطلب، سرپرستي پيامبر اسلام(ص) را از هشت سالگي بر عهده گرفت.

بیشتــر بدانیــد:

راهکارهایی برای «کظم غیظ» در سیره امام کاظم علیه السلام

قرائت فرازی از صلوات حضرت موسی بن جعفر (ع) توسط رهبر انقلاب

در سفري كه حضرت محمد(ص) را براي تجارت با خود به شام برد، بشارت پيامبري آن حضرت را از راهبي به نام بُحيرا شنيد و در حراست از پيامبر تلاش بيشتري از خود نشان داد. پس از بعثت نيز، ابوطالب، ياور و پشتيبان هميشگي پيامبر بود و در حمايت از ايشان دريغ نمي‏كرد.

ابوطالب در حالي كه با ديگر مسلمانان در شِعْب ابوطالب در محاصره ‏ي مشركان مكه بود، در گذشت. در همان سال حضرت خديجه(س) همسر با وفاي پيامبر نيز وفات كرد و رسول خدا(ص) بر اثر شدت غم و اندوه، آن سال را "عامُ الحزن" يعني سال حزن و اندوه ناميدند.

پيامبر صلّى الله عليه و آله در وفات ابوطالب عليه السلام:

هنگامی كه حضرت امیرالمومنین عليه السلام خبر وفات ابوطالب عليه السلام را به پيامبر صلّى الله عليه و آله داد، آن حضرت به شدت ملول و محزون شدند و فرمودند: «يا على برو و او را غسل و حنوط و كفن كن و چون بر روى سرير نهادى به من خبر بده». هنگا می كه آن حضرت دستورات پبامبر صلّى الله عليه و آله را انجام داد و پدر بزرگوار را بر روى سرير گذاشت، پيامبر صلّى الله عليه و آله خودشان تشريف آوردند و چون نظر مباركشان بر نعش عموى بزرگوارشان افتاد، رقت و حزن به آن حضرت دست داد و فرمودند: «اى عمو، صله رحم و مهربانى كردى و جزاى خير ديدى. اى عمو، در كوچكى مرا كفالت كردى و در بزرگى مرا نصرت و حمايت نمودى».
بعد به مردم رو كردند و فرمودند: «سوگند به خدا كه اذن شفاعت می ‏دهم در روز قيامت به عمويم كه جن و انس از آن شفاعت تعجب كنند». با رحلت ابوطالب عليه السلام جبرئيل نازل شده به پيامبر صلّى الله عليه و آله عرض كرد: «ياور تو از دنيا رفت، هجرت كن».
(بحار الانوار: ج ١٩، ص ۶٩)
امیرالمومنین عليه السلام در زمان حيات خود نائب می ‏گرفت كه براى عبدالله و آمنه و ابوطالب عليهم السلام حج انجام دهند، و هنگام شهادت به اولاد خود وصيت فرمودند كه نايب براى حج از طرف آن بزرگواران بگيرند.

ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.