به گزارش پایگاه شبکه الکوثر، پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در بیست و پنج سالگی با خدیجه علیها السّلام ازدواج کردند، این بانوی بزرگ و عظیمی که با ایثاری که در حقّ پیغمبر کردند، حقّ عظیمی به گردن تک تک مسلمانان دارند؛ در شرایطی که از شخصیت‌های برجسته و متموّل عرب بودند و همه ایشان را از ازدواج با این یتیم مکّه نهی می‌کردند؛ همه‌ی فشارها و هجمه‌های تبلیغاتی را که زنان مشرک علیه ایشان راه انداخته بودند، متحمّل شدند و خودشان به رسول‌الله پیشنهاد ازدواج دادند. پیغمبر اکرم نیز پذیرفتند.
در شب این عروسی، خدیجه سلام الله علیها هنگامی‌ که می‌خواهند وارد منزل شوند، به پیغمبر عرضه می‌دارند من وارد خانه نمی‌شوم، مگر اینکه پیش از آن، شما تمام ثروت و دارایی مرا به منزله‌ی هدیه‌ی من بپذیری و اینگونه همه‌ی هستی و دارایی خودشان را به پیغمبراکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم اهدا می‌کنند؛ که این ثروت انبوه در راه اسلام هزینه شد.
آن‌طور که تاریخ نقل کرده‌ است؛ در همان عام‌الحزن که خدیجه از دنیا رفتند، مسلمان‌ها به شدّت در تنگنای تحریم‌هایی قرار داشتند که مشرکین بر آنها تحمیل کرده بودند و این زن ثروتمند و برجسته‌ی مکّه با گرسنگی و سختی، در شرایطی که از گرسنگی رنج می‌کشیدند و به خودشان می‌پیچیدند، از این عالم رحلت کردند.
به هرحال خدیجه سلام الله علیها نقش بسیار عظیمی در تاریخ اسلام دارند و پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم هم علاقه‌ی فوق‌العاده‌ای به این همسر خودشان دارند. پیامبر تا زمانی که حضرت خدیجه زنده بودند، یعنی تا زمانی که به پنجاه سالگی رسیدند، همسر دیگری اختیار نکردند و با وجود خدیجه، زن دیگری برنگزیدند. همان‌طور که امیرالمؤمنین علیه السّلام تا زمانی که فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها در حیات ظاهری بودند، همسر دیگری اختیار نکردند. این ویژگی‌یی است که مختصّ این دو بانوی بزرگ است؛ که با وجود آنها همسر دیگری اختیار نشد.
بعدها که پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم همسران دیگری اختیار کردند، گاهی اوقات که به مناسبتی نامی از خدیجه علیها السّلام برده می‌شد؛ بعد از ده سال یا بیش از ده سال که از رحلت خدیجه گذشته بود، وقتی نام خدیجه برده می‌شد؛ بلافاصله اشک در چشمان پیامبر حلقه می‌زد و وقتی همسرانشان به ایشان می‌گفتند اکنون که خدیجه از دنیا رفته و خدا همسران جوانی نصیب شما کرده؛ پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم می‌فرمودند: شما را چه به خدیجه؟! اصلاً قابل مقایسه نیستید. خدیجه وقتی به همسری من درآمد که من در غربت و تنهایی بودم و اسلام هیچ حامی‌یی نداشت. او همه‌ی خطرات را به جان خرید و همه‌ی دارایی و هستی خود را در راه اسلام ایثار کرد. شما روزی همسر من شدید، که من رهبر جامعه‌ی اسلامی و فرمانروای سرزمین اسلامی بودم. اصلاً شما با خدیجه قابل مقایسه نیستید...

ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید.