روزه گرفتن در اولین پنجشنبه ماه رجب

مستحب است که این روز را روزه بگیرید. طبق روایات در لیلة‌الرغائب ملائکه برای روزه‎داران این ماه طلب آمرزش می‌کنند و خداوند هم می‌پذیرد. همچنین امام صادق (ع) نیز فرموده‌اند: «به راستی که نوح در روز اول رجب سوار کشتی شد و به همراهان خود گفت که این روز را روزه بگیرند و فرمود کسی که این روز را روزه بگیرد، جهنم به اندازه مسافت یک سال از او دور خواهد شد و کسی که هفت روز از این ماه را روزه بگیرد، درهای هشت‌گانه بهشت برای او باز می‌شود و کسی که پانزده روز از این ماه را روزه بگیرد، حاجتش داده خواهد شد و کسی که بیش‌تر روزه بگیرد، خدای عزوجل ثواب بیش‌تری به او عنایت خواهد کرد.

غسل شب لیلةالرغائب

مرحوم «سید بن طاووس» می‌گوید: در کتب «عبادات» روایتی از رسول خدا (ص) یافتم که آن حضرت فرمودند: «هر کس درک کند ماه رجب را و در اول، وسط و آخر آن غسل کند، همانند روزی که از مادر متولد شده است، از گناهان خارج می‌گردد.» غسل در شب لیله الرغائب سفارش شده است.

خواندن نماز ۱۲ رکعتی لیله الرغائب

از مهمترین اعمالی که می‌توان برای شب «لیلة الرغائب» نام برد خواندن دوازده رکعت نماز است. میان نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز به جا آورید، به این صورت که هر دو رکعت سلام دهید، در هر رکعت یک مرتبه حمد و سه مرتبه «سوره قدر» و دوازده‏ مرتبه «سوره توحید» را بخوانید و هنگامی که از نماز فارغ شدید، اعمال ذیل را انجام دهید.

هفتاد مرتبه این ذکر را بگویید:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ عَلَی آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ].
خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرس

سپس به سجده بروید و هفتاد مرتبه بگویید:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ
پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

آنگاه سر از سجده بر ‏دارید و هفتاد مرتبه بگویید:

رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَمُ
پروردگارا! مرا بیامرز و بر من مهرورز و از آن‌چه از من می‏‌دانی بگذر که تو خدای برتر و بزرگ‌تری.

دوباره به سجده بروید و هفتاد مرتبه بگویید:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ
پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

سپس حاجت خود را طلب کنید

رسول خدا (ص) در فضیلت این اعمال فرمود: کسی که چنین نمازی را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد و در قیامت درباره هفتصد تن از خاندانش شفاعت می‌کند و چون شب اوّل قبر فرا رسد، خداوند پاداش این نماز را به نیکوترین چهره، با رویی گشاده و درخشان و زبانی فصیح و گویا، به سوی قبر او می‌فرستد، آن چهره نیکو به وی گوید: «ای حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختی نجات یافتی» از آن چهره نورانی می‌پرسد: «تو کیستی؟ من تاکنون چهره‌ای از تو زیباتر ندیده‌ام و بویی از بویت خوش‌تر به مشامم نرسیده!؟»

آن چهره نیکو پاسخ دهد: «ای حبیب من! من پاداش آن نمازی هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال به جا آورده‌ای؛ من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانی که همگی در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. خلاصه هیچ زمانی پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد».‌