تهران- الکوثر: روزی حضرت سیدالشهدا (عَلیه السَلام) سوار بر اسب از محلی عبور می کردند. در راه چند فقیر بینوا و بیچاره را دیدند که بر روی کهنه عبایی بر خاک نشسته و تکه های خشک نان در دست دارند و می خورند. آن ها همین که چهره ی نورانی امام حسین (عَلیه السَلام) را دیدند گفتند: «ای پسر رسول خدا؛ بفرمایید و از این غذا بخوریید».
امام (عَلیه السَلام) فوراً از اسب پیاده شد و کنار آن ها آمده و با کمال تواضع در کنار آن ها بر خاک نشستند و با آن ها از نان ها میل فرموده و آنگاه این آیه شریفه را تلاوت فرمودند:
اِنَهُ لا یُحِبُّ المُستَکبِرین؛ همانا خداوند متکبرّان را دوست نمی دارد(سوره نحل: آیه 23).
سپس بیان داشتند: ای دوستان! من دعوت شما را پذیرفتم. اینک نوبت شماست که دعوت مرا اجابت نمایید. امروز برای نهار به منزل من تشریف بیاورید.
فقیران خاک نشین دعوت امام (عَلیه السَلام) را پذیرفتند و همراه آن حضرت به طرف خانه حرکت کردند.
امام حسین (عَلیه السَلام) خدمتکار خانه را فرمود:
«هرچه را از غذا در خانه، ذخیره کرده ای برای این مهمانان بیاور.»
پس سفره ای رنگین ترتیب دادند و به این ترتیب پذیرایی شایسته ای از ایشان به عمل آوردند.
ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید
برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید
شنبه 31 تیر 1402 - 12:41:15