تهران- الکوثر:  جوانی، آغاز شکفتن است. جوانی، میلاد دوباره انسان است. انسان در جوانی، بار تکلیف الهی را به تازگی بر دوش گرفته است. خداوند، بسیاری از نعمت هایش را در جوانی به انسان ارزانی می‌دارد.جوانی، موهبتی از جانب خداوند است. جوانی، ثروتی است که انسان باید آن را جز دربهای بهشت، خرج نکند. پس خوشا به حال آنان که جوانی را قدر می‌دانند و این گوهر گرانبها را در راه سعادت خویش، به کار می‌گیرند.
ضمیر جوان، آینه پاکیهاست؛ آینه ای که هنوز گردی از گناهان بر روی آن ننشسته است. نگاه جوان،‌ پنجره ای است که رو به سوی افقهای روشن گشوده شده است. پنجره ای که آفتاب حقیقت را می نوشد.

جوانی، دوره طوفانی عمر است. جوان اگر چه از مرحله نوجوانی که دوره آشوب شدید است بیرون آمده و به دنیای آرامش نسبی وارد شده است، اما همچنان مثل آتش،‌ برافروخته و شعله ور است. جوانی، دنیای تحول است؛ دنیای بحران و دنیای تغییر و تحولات جسمی و غریزی که سبب بروز حالات روحی و دگرگونی عواطف می شود. جوانی سن توقعات جدید و حتی از نگاهی می توان گفت: سن پرتوقعی ها، طغیان و امیال و رغبت‌هاست؛ از این رو باید به جوانی و جوانان با نگاهی خاص و ژرف نگریست.
نسل جوان همیشه به دنبال الگوی مناسب خود بوده و برای یافتن آن، دو شعار گفتار و عمل را پیش رو قرار داده و به دنبال الگویی است که به گفته های خودش جامه عمل بپوشاند. اگر نسل جوان بین گفتار و کردار الگوی خود تضاد و تعارض ببیند نمی تواند به او اعتماد کرده و از اندیشه های او پیروی کند.
همچنان که راز استقبال و روی آوردن جوانان به امام خمینی (ره) را باید در اهل عمل بودن ایشان جست و جو کرد؛ ‌چرا که جوانان می دیدند که امام (ره) تنها سخن نمی گوید بلکه قبل از سخن گفتن خود به آن عمل می کند.
فرهنگ اسلام، جوان را در جایگاهی ارزشمند و بلند قرار داده و تعابیر والایی را در شأن او آورده است. دین اسلام، جوان را به ملکوت نزدیکتر از دیگران می داند و معتقد به تکریم و بزرگداشت اوست.
در حدیثی از رسول اکرم (ص) آمده که فرموده‌اند: فضیلت جوان عابد که از آغاز جوانی عبادت کند بر پیری که وقت کهولت به عبادت بپردازد، همانند فضیلت پیغمبران بر دیگر مردمان است.
حضرت رسول (ص) می‌فرمایند: خداوند بر وجود جوان عبادت پیشه بر ملائکه می نازد و مباهات می کند. پیامبر خدا (ص) همچنین می‌فرمایند: خداوند جوانی را که جوانیش را در بندگی خدا بگذراند دوست می دارد.

زندگی نامه حضرت علی اکبر (ع)

جوان برومند بنی هاشم، حضرت علی اکبر (ع) بنابر روایاتی در روز ۱۱ شعبان سال ۴۳ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود. بنا به روایات مشهور دیگری این حضرت در سال ۳۳ هجری و پیش از کشته شدن عثمان متولد گردیده‌اند. به این ترتیب در روز عاشورا حدود ۲۷ ساله بوده است دلیل آن نظر متفق مورخان و نسب شناسان است، زیرا وی از امام سجاد علیه السلام که در کربلا ۲۳ سال داشته اند بزرگتر بوده است.
پدر گرامی‌اش امام حسین علیه‌السلام و مادر محترمه‌اش لیلی بنت ابی‌مره بن عروه بن مسعود ثقفی است. مادر لیلی، میمونه دختر ابی‌سفیان و از طایفه بنی‌امیه می‌باشد. بدین لحاظ، حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام به سه طایفه معروف و مهم عرب پیوند پیدا کرده است.
درباره شخصیت علی‌اکبر علیه‌السلام گفته شد که وی جوانی خوش‌چهره، زیبا، خوش‌زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه‌ترین مردم به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام به ارث برده و جامع کمالات، محامد و محاسن بود.

ازدواج حضرت علی اکبر (ع)

در مورد ازدواج حضرت در برخی زیارات نقل شده است: (السلام علی اولادک) یعنی حضرت علی اکبر (ع) علاوه بر این که ازدواج کرده بودند، فرزند هم داشتند و در برخی مقاتل هم آمده که فرزندان او در کربلا و در زیر مرکب‌ها به شهادت رسیده‌اند. البته قول ضعیفی هم وجود دارد که می‌گوید حضرت علی اکبر (ع) ازدواج نکرده است، اما با توجه به آنچه گفته شد احتمال آن خیلی ضعیف است.
وقتی علی اکبر (ع) خواست وارد میدان جنگ شود، اهل خیمه خواستند با گرفتن عبا و عمامه او مانع رفتن او به میدان جنگ شوند. اما امام حسین (ع) فرمودند: دع علی اکبر؛ یعنی علی اکبر را ر‌ها کنید: (علی ممسوس فی ذات الله) علی مجنون و سرگشته ذات الهی است. حضرت سکینه دختر امام حسین (ع) فرموده‌اند: ما در کربلا در سه زمان پدرمان را به حال مرگ دیدیدم؛ یک‌بار زمانی که علی اکبر (ع) می‌خواست به میدان برود. دوم زمانی که او طلب آب کرد و سوم زمانی که او بالای سر برادرم علی اکبر (ع) قرار گرفت.
علی اکبر حسین نمونه بارز یک جوان بود. جوانی که به همه جهانیان درس آزادگی و فداکاری آموخت. با شجات و بی باکی از اعتقادات خود دفاع کرد و جان خودش را در این راه نثار است. جوانی زمان گسستن از بند‌های وابستگی است. روز جوان یک روز نیست بلکه تمام روز‌ها جوان هستند. این نامگذاری نمادی است برای یادآوری دورانی شکوهمند در زندگی. دورانی که مثل آن دیگر یافت نخواهد شد.
جوانی، بهاران زندگانی و ارزشمندترین هدیه‌ای است که دست روزگار تنها یک بار فرصت بهره گیری از آن را به آدمی می‌بخشد. نشاط و شادابی، تحرک و قدرت و انگیزه‌های بلند رویش و پویش، ره آورد بوستان جوانی است.

آخرین اخبار جهان اسلام را در الکوثر فارسی پیگیری کنید
ویژه‌های الکوثر را اینجا دنبال کنید
از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید